หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 697

หัวหน้าทีมขมวดคิ้ว เขามองหวงเหลียงด้วยความไม่พอใจ

หวงเหลียงกระวนกระวายใจ "คุณตำรวจ พวกเขาโกหก"

"ผมถูกคนที่นี่ตี!"

"อยู่ตรงประตู!"

"พวกเขา... พวกเขาอยู่กับคนๆ นั้น พวกเขากำลังโกหก!"

หัวหน้าทีมโบกมือ "พอแล้ว!"

"เดี๋ยวกล้องวงจรปิดมา ก็จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น"

"แต่ผมจะเตือนพวกคุณไว้ก่อน"

"ให้การเท็จต้องรับโทษตามกฎหมาย!"

รปภ.หลายคนพยักหน้าพร้อมกัน "คุณตำรวจ สิ่งที่เราพูดเป็นความจริงทั้งหมดครับ"

"พวกเราไม่ได้ให้การเท็จ!"

"ผมว่าเขาต้องการขู่คนอื่น!"

หวงเหลียงโกรธจนแทบจะคลั่ง "พวกคุณ... พวกคุณใส่ร้ายป้ายสี!"

"พวกคุณมีจิตสำนึกไหม"

"ทําไมพวกคุณไม่พูดความจริงล่ะ"

ไม่มีใครสนใจเขา

รปภ.เหล่านี้เป็นคนของเหลาหู่ ซึ่งเหลาหู่กำชับแต่แรกแล้วว่าควรจะพูดอะไร

หวงเหลียงกัดฟันกรอดๆ "ได้ ถือว่าพวกคุณมีอย่างหนึ่ง!"

"แต่ผมจะบอกพวกคุณว่าโกหกไปก็ไม่มีประโยชน์!"

"พวกเราอยู่ที่นี่และมีกล้องวงจรปิดอยู่ทุกที่ นี่คือหลักฐาน!"

"เดี๋ยวหลักฐานมา ผมจะให้พวกคุณแบกรับผลที่ตามมา!"

หัวหน้ารปภ. พูดเอื่อยๆ ว่า "ผู้จัดการหวง พวกเราพูดความจริง"

"กลับเป็นคุณที่หลอกลวงเจ้าหน้าที่ตำรวจ นี่มันไม่ใช่ความผิดเล็กๆ น้อยๆ นะ!"

หวงเหลียงพูดด้วยความโกรธว่า "หึ ความตายมาอยู่ตรงหน้ายังปากแข็งอยู่ได้!"

"ผมจะดูว่าพวกคุณจะปากแข็งได้เมื่อไหร่"

ไม่นานนักคนๆ นั้นที่ไปปรับกล้องวงจรปิดก็กลับมา

หัวหน้าทีมถามว่า “เป็นไงบ้าง”

คนๆ คนนั้นส่ายหัว "กล้องวงจรปิดเสียแล้วครับ วิดีโอของวันนี้ ถ่ายไม่ติดทั้งหมด"

"พวกเขาโทรแจ้งซ่อมเรียบร้อยแล้ว"

หัวหน้าทีมขมวดคิ้ว "บังเอิญขนาดนั้น?"

"ผมไม่รู้ว่าคุณกินค่าเปอร์เซ็นการขายไปเท่าไหร่ ถึงได้ใช้ของเสื่อมโทรมขนาดนี้"

"ตอนที่สมควรจะได้ใช้ ทําไมถึงพังล่ะ"

"เฮ้อ จริงๆ แล้ว คนที่ก่อเวรก่อกรรมไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้!"

เหลาหู่เอ่ยพร้อมกับพากลุ่มรปภ. เดินยักย้ายส่ายสะโพกผ่านหวงเหลียงไป

หวงเหลียงโกรธจนปอดเกือบจะระเบิด แต่สุดท้ายเขาก็ไม่กล้าพูดสักคํา

เหลาหู่โหดร้ายกว่าหวังโจว!

เมื่อเกิดเรื่องแบบนี้ หวงเหลียงเองก็ไม่มีหน้าอยู่ที่นี่แล้ว

เขาขับรถกลับบ้านทันที เตรียมเรียกสวี่ตงเสวี่ยกลับมา เพื่อปรึกษาเกี่ยวกับการจัดการหลินมั่ว

ปรากฏว่าทันทีที่เข้าไปในบ้าน เขาก็เห็นสวี่เจี้ยนกง ทั้งสามคนนั่งอยู่ในห้องด้วยความโมโหจนหายใจไม่ทัน

"พ่อกับแม่ครับ พวกคุณกลับมาได้ยังไง" หวงเหลียงประหลาดใจ

สวี่เจี้ยนกงพูดอย่างโกรธเคืองว่า "ฉันต้องการมาพูดเรื่องนาย!"

"หัวหน้ารปภ. ที่นายจัดให้นั้น เกิดอะไรขึ้นกันแน่"

"สุดท้ายก็ไล่เราออกมา นาย..."

"เอ๊ะ เกิดอะไรขึ้นกับนาย?"

ตอนนั้นทุกคนถึงเห็นท่าทางกระเซอะกระเซิงและหน้าเสียของหวงเหลียง