หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 704

หลินมั่วพูดว่าจะจัดการ แน่นอนว่าไม่ได้จะจัดการพวกของสวี่เจี้ยนกง

คนพวกนี้เป็นญาติพี่น้องของสวี่ปั้นซย่า หลินมั่วไม่มีทางลงมือกับพวกเขา

แต่ทว่า สำหรับตระกูลหวังนั้นไม่เหมือนกัน

เรื่องนี้ตระกูลหวังเป็นคนเริ่ม เพียงแค่จัดการกับตระกูลหวัง เรื่องนี้ก็จะสิ้นสุดลง

สุดท้าย หลินมั่วยังไม่ทันได้ไปหาคนตระกูลหวัง หวังอี้หมิงก็เป็นฝ่ายมาหาเขาก่อน

หลินมั่วเพิ่งกลับมาถึงโรงพยาบาล ก็เห็นคนหลายคนนั่งอยู่ภายในห้องทำงาน นำโดยหวังอี้หมิง

เขาพันผ้าพันแผล ใบหน้าเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง

พอเห็นเหลินมั่วเดินเข้ามา เขาก็หัวเราะเยาะ “ทำไม มาทำงานแล้วเหรอ”

“ฉันคิดว่าแกหนีไปเพราะกลัวถูกลงโทษเสียอีก!“

“ยังจำฉันได้ไหม”

หลินมั่วสีหน้าเยือกเย็น “นายคิดจะทำอะไร”

หวังอี้หมิงหัวเราะดังลั่น “ทำอะไรน่ะเหรอ”

“มันถามว่าฉันทำอะไรว่ะ”

“เหล่าพี่น้อง ขนาดทำแบบนี้แล้ว มันยังไม่รู้ว่าฉันต้องการทำอะไร!”

พวกคนที่อยู่รอบด้านพากันหัวเราะขึ้นมา

หวังอี้หมิงลุกขึ้นมาอย่างกะทันหัน โยนคอมพิวเตอร์บนโต๊ะลงบนพื้น และชี้หน้าด่าหลินมั่ว!“

“ฉันโตมาถึงขนาดนี้ ยังไม่มีใครกล้าแตะฉันแม้แต่เส้นขน!”

“แกเป็นใครถึงกล้ามาต่อยฉัน”

“ฉันไม่ฆ่าแก ต่อไปฉันจะอยู่ที่เมืองก่วงหยางได้ยังไง”

พวกคนที่อยู่รอบด้านล้วนตะโกนเสียงดัง “บัดซบ แม้แต่พี่น้องของเราก็กล้าแตะต้อง แกหาเรื่องตายใช่ไหม!”

“แกไม่ออกไปสอบถามถึงความแข็งแกร่งของพี่น้องร่วมสาบานอย่างพวกเราบ้างล่ะ ภายในกลุ่มพี่น้องร่วมสาบานของเรา มีใครบ้างที่แกสามารถแตะต้องได้”

“บอกกับแกแบบนี้ก็แล้วกัน แค่พวกเราเอาทรัพย์สมบัติของตระกูลออกมาหนึ่งอย่าง ก็สามารถซื้ออุตสาหกรรมยาของสวี่ซื่อได้ตั้งหลายแห่งแล้ว!”

“แม้แต่พวกทายาทของสิบตระกูลใหญ่ ก็เป็นสมาชิกของพวกเรา!”

“แกเป็นใครถึงกล้าสู้กับพวกเรา”

“แกจะท้าทายมหาเศรษฐีทั้งหมดของเมืองก่วงหยางเพียงคนเดียวอย่างนั้นเหรอ”