หลินมั่วใบหน้าเย็นชาและไม่พูดอะไร
เหลาหู่ดุ "อีแก่นี่ ไร้ยางอายเสียจริง"
“ยังมีหน้ามาขอร้องอ้อนวอนให้ลูกพี่หลินช่วย”
“แกรู้ไหมว่าลูกสาวและลูกเขยของแกทำอะไรไว้”
ฟังฮุ่ยพูดด้วยเสียงสั่น "ฉันรู้ว่าพวกเขาไม่พอใจหลินมั่ว และแน่นอน... ว่าพวกเขาทำผิดต่อหลินมั่ว"
"แต่ทว่า... โทษนี้ไม่ถึงกับต้องตายนี่..."
"ไม่มีครอบครัวไหนไม่ทะเลาะกันหรอก แต่เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ เพราะพวกเขาเป็นญาติกันไง!"
เหลาหู่พูดด้วยความโกรธ "ไร้สาระ!"
"คนในครอบครัวทะเลาะกันน่ะมันไม่ผิด"
“แต่ว่า ไอ้คนสารเลวสองคนนี้วางยาพิษในอาหารของลูกพี่หลิน ทำให้รถเกิดอุบัติเหตุ และพยายามจะฆ่าลูกพี่หลิน นับว่าเป็นแค่การทะเลาะกันงั้นเหรอวะ
สวี่เจี้ยนกงพูดอย่างกระวนกระวาย "เจ้าพ่อหู่ คุณ... คุณล้อฉันเล่นหรือเปล่า"
"หวงเหลียงและเสวี่ยเอ๋อร์จะทำเรื่องแบบนี้ได้อย่างไร"
"พวกเขาจิตใจดี..."
เหลาหู่ดุทันที "ใจดีแม่มึงสิ!"
“พวกเขาได้ทำไหม แกไปถามนายแซ่หวังหรือถามพวกไอ้แก่นั่นก็ได้”
“ยานั่น เป็นยาที่นายแซ่หวังให้ไปเองกับมือ!”
สวี่เจี้ยนกงหันไปหาอู่จิ่วฉวนและคนอื่น ๆ
คนเหล่านั้นหน้าเสีย อู่จิ่วฉวนพูดขึ้นมาทันที "นี่...มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลยนะ!"
"แผนนี้ นายแซ่หวังเป็นคนคิดทั้งหมด"
"หวงเหลียงและสวี่ตงเสวี่ยก็ทำงานให้เขาเช่นกัน เขารับปากว่าจะให้เงินก้อนใหญ่และบริษัทแก่สองคนนั้น"
“พวกเราไม่ได้พูดอะไรเลยนะ!”
ที่พูดมาเท่ากับเป็นการยืนยันเรื่องนี้โดยตรง
สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยเกือบเป็นลม ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจว่าทำไมหลินมั่วและเหลาหู่ถึงโกรธมากขนาดนี้
สิ่งที่หวงเหลียงและสวี่ตงเสวี่ยทำในครั้งนี้มันเกินขอบเขตไปจริงๆ!
"เด็กสองคนนี้ทำไมถึงเหลวไหลมากขนาดนี้"
“ยังไงซะก็เป็นครอบครัวเดียวกัน ทำเรื่องแบบนี้ได้อย่างไร”
“หืม ทั้งหมดเป็นเพราะไอ้นายแซ่หวังสารเลวนั่น ที่โกหกพวกเขา ไม่อย่างนั้นจะเป็นแบบนี้ได้อย่างไร”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
ไม่ลงให้อ่านแล้วเหรอครับ...
เพิ่งเริ่มอ่านน่าจะสนุก แต่ไม่ได้อัพเดทนานแล้วเรื่องนี้จะโดนเทหรือเปล่านะ...
หายนานเลยรอบนี้...
อย่างนี้แหละอ่านฟรี ถ้าเสียเงินไปถึงตอนสามพันกว่าแล้ว...
หาย...
เลิกแต่งแล้วใช่ไหม...
หลินมั่วหายอีกแล้ว🙏🙏🙏...
อ่านเหมือนไม่ต่อเนื่อง ขาดๆหายๆ...
หวังหยวน แห่งต้าเย่ ไม่ได้อัพเดท เดือนนึงแล้วครับ รบกวนแอดมินด้วย...
หนีไม่เคยพ้น พ่อตา แม่ยาย น้องเมีย ที่ดักดาน 6ร้อยกว่าตอน...