หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 781

เมื่อเห็นอู๋ปิงถูกพาขึ้นรถ ฟังฮุ่ยก็ร้องไห้โฮทันที

"ปั้นซย่า ปั้นซย่า แกช่วยลูกพี่ลูกน้องแกด้วย!"

สวี่ปั้นซย่าหน้าเขียวปัด "แม่ แม่บอกฉัน แล้วฉันจะช่วยเขาได้อย่างไร"

ฟังฮุ่ยรีบพูดว่า "แกรู้จักคนมากมายขนาดนั้น แน่นอน... แน่นอนว่าต้องมีข้าราชการระดับสูงอยู่บ้าง"

"แกให้พวกเขาช่วยพูดขอร้อง..."

สวี่ปั้นซย่าโกรธมาก "แม่ สมองแม่มีปัญหาเหรอ"

"ตอนนี้คนเจ็บอีกฝ่ายกําลังจะตาย แม่คิดว่านี่เป็นเรื่องเล็กเหรอ"

"ถ้าอีกฝ่ายตาย เขาเมาแล้วขับโดยไม่มีใบอนุญาต แข่งรถจนทำให้คนตาย แม่รู้ไหมว่าจุดจบจะเป็นอย่างไร"

"ใครจะช่วยเขาได้ล่ะ"

ฟังฮุ่ยลนลาน "แล้ว... แล้วทำยังไงล่ะ"

"นี่คือลูกชายน้าสามของแกนะ"

"เกิดอะไรขึ้นกับเขา นั่นไม่ใช่การฆ่าน้าสามของแกเหรอ"

สวี่ปั้นซย่าโกรธ "ตอนนั้นฉันบอกแม่ครั้งแล้วครั้งเล่าว่า อย่าให้เขายืมรถ"

"แม่ไม่ฟัง แล้วฉันจะมีวิธีอะไร"

ฟังฮุ่ยรีบพูดว่า "ตอนนี้เป็นเวลาที่จะพูดเรื่องนี้เหรอ"

"สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือหาวิธีช่วยคนนะ"

สวี่ปั้นซย่าโบกไม้โบกมือทันที "ฉันจัดการไม่ได้!"

"ถ้าแม่อยากช่วย แม่ก็ไปหาวิธีเถอะ!"

ฟังฮุ่ยโกรธจนตัวสั่น จนสุดท้ายก็กลอกตาและเป็นลมไป

สวี่ปั้นซย่ารีบพูดว่า "แม่ แม่ แม่เป็นยังไงบ้าง"

หลายคนพาฟังฮุ่ยขึ้นรถ สถานการณ์นั้นวุ่นวายมาก

ส่วนลูกคนรวยที่แข่งรถ มองดูความคึกคักสักพักก็แยกย้ายกันไป

ยังไงก็ไม่เกี่ยวกับพวกเขา พวกเขาก็ไม่กังวลว่าฟังฮุ่ยจะตายหรือไม่ตาย

หลินมั่วตบเหนือศีรษะของฟังฮุ่ยเบาๆ ฟังฮุ่ยก็ฟื้นขึ้นมาอย่างเงียบๆ

"ปั้นซย่า ฉันขอร้องแกล่ะ แกช่วยลูกพี่ลูกน้องของแกเถอะ..."

"ฉันคุกเข่าขอร้องแก..."

ฟังฮุ่ยพยายามที่จะคุกเข่า

สวี่ปั้นซย่าโกรธจนพูดไม่ออก นี่เป็นการจงใจทำให้เธอลําบากใจจริงๆ

ขณะเดียวกันหลินมั่วก็เข้ามาแล้วกระซิบว่า "ปั้นซย่า ผมคิดว่าตอนนี้เราพูดสิ่งเหล่านี้ไปก็ไม่มีความหมาย"