หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 782

ฟังฮุ่ยพูดไม่ออกได้แต่เช็ดน้ำตาไปเรื่อยๆ

สวี่เจี้ยนกงวนรอบเมอร์เซเดสเบนซ์ จีคลาสของเขาหลายครั้งด้วยสีหน้าเขียวปัด

"โธ่ รถใหม่ของฉัน นี่... นี่ต้องซ่อมเท่าไหร่"

"ไอ้เด็กเวรนี่ ก่ออุบัติเหตุด้วยความบุ่มบ่ามได้ยังไง!"

ฟังฮุ่ยพูดด้วยความโกรธ "คุณพูดดีๆ ได้ไหม"

"คุณคิดว่าเสี่ยวปิงอยากให้เกิดเรื่องแบบนี้เหรอ"

"นั่น... นั่นมันไม่ใช่อุบัติเหตุเหรอ"

สวี่เจี้ยนกงพูดด้วยความโกรธว่า "นี่เป็นอุบัติเหตุงั้นเหรอ"

"ไม่มีใบอนุญาต เมาแล้วขับ แถมยังแข่งรถด้วย ที่สำคัญที่สุดคือการพุ่งไปที่เลนที่ไม่มีรถยนต์ นี่เป็นอุบัติเหตุที่คนทำ!"

ฟังฮุ่ยไม่พูดอยู่พักหนึ่งและพูดอย่างเดือดดาล "คุณจะเสียงดังอะไร"

"แค่ซ่อมรถเอง บริษัทประกันภัยก็ชดเชยให้!"

สวี่ปั้นซย่าพูดด้วยความสบายอกสบายใจ “ขับรถโดยไม่มีใบอนุญาตแถมเมาแล้วขับ บริษัทประกันภัยจะไม่ชดเชยให้!”

ฟังฮุ่ยตะลึงงัน "จริง... จริงเหรอ"

สวี่เจี้ยนกง "ไร้สาระ แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องจริง!"

"คุณไม่อ่านข่าวเลยเหรอ"

"อีกอย่าง ผมจะบอกคุณให้"

"หลานของคุณไม่มีใบขับขี่ พวกเราให้เขายืมรถ พวกเราสองคนก็ต้องรับผิดชอบร่วมกัน"

"เรื่องนี้ครอบครัวเราไม่ได้ซ่อมรถง่ายๆ ถึงตอนนั้นที่จ่ายค่าชดเชยให้กับคนเจ็บ ครอบครัวเราเองก็เป็นส่วนหนึ่งเช่นกัน!"

ฟังฮุ่ยไม่รู้อะไรเลย เธอไม่รู้สถานการณ์เหล่านี้

ตอนนี้หัวใจของเธอแทบจะพังทลายแล้วจริงๆ

เธอเป็นทุกข์มาก หลานของตัวเอง ทําไมถึงสร้างปัญหาใหญ่โตขนาดนี้

อีกด้านหนึ่ง เมื่อหลินมั่วอยู่ในรถ เขาก็ให้เฮ่อเชียนเสวี่ยตรวจสอบโรงพยาบาลที่คนเจ็บอยู่

เขาให้ลูกพี่หั่วขับรถตรงไปและไม่ได้ติดต่อผู้อาวุโสเฮ่อ

ทักษะทางการแพทย์ของเขาเหนือกว่าผู้อาวุโสเฮ่อมาก

เมื่อไปถึงโรงพยาบาล ผู้ป่วยรายนั้นยังคงได้รับการช่วยเหลืออยู่ในห้องผ่าตัด

หลินมั่วยืนอยู่ข้างนอกสักพักหนึ่ง จู่ๆ คิ้วก็ขมวดขึ้นมา

นานขนาดนี้ยังช่วยกลับมาไม่ได้ งั้นอาการของคนเจ็บมีแต่จะอันตรายมากขึ้น

เขาเดินไปที่เคาน์เตอร์พยาบาลและพูดเสียงเบาๆ "พยาบาล ช่วยจัดให้ผมไปรักษาคนเจ็บได้ไหม"

"อาการของคนเจ็บสาหัสมาก ผมกลัวว่าจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้น!"

หลินมั่วพูดอย่างเดือดดาลว่า "เรื่องไร้สาระพูดน้อยๆ หน่อย!"

"ถ่ายเลือดต่อไปและควบคุมความดันโลหิต!"

หลินมั่วพูดพลางฝังเข็มเงินลงไปสี่เข็มอย่างต่อเนื่อง

เข็มเทวนิรมิตร พรสวรรค์ของบุคคลผู้นี้ โดดเด่นไม่มีใครเทียบได้

เข็มเงินเจ็ดเข็มฝังลงไป อาการของผู้ป่วยก็ทรงตัวทันที

เดิมทีหมอหลายคนอยากผลักหลินมั่วออกไป แต่พอเห็นสถานการณ์เป็นแบบนี้ก็ตกตะลึงเช่นกัน

ผู้ป่วยคนนี้ที่กําลังจะตายอยู่เมื่อกี้ ทําไมจู่ๆ ทุกอย่างถึงทรงตัวล่ะ

หลินมั่วมองพวกเขาแวบหนึ่ง "ตกตะลึงทำอะไรกัน"

"รีบทำต่อสิ!"

ฝังเข็ม จ่ายยา หลินมั่วถนัด

แต่การรักษาด้วยการผ่าตัดนี้ หลินมั่วทำไม่ได้จริงๆ

หมอหลายคนได้สติก็รีบทำต่อและเย็บแผลของผู้ป่วยทั้งหมด

สิบนาทีต่อมา ผู้ป่วยก็พ้นขีดอันตราย

ในเวลานี้ ผู้อำนวยการเฉินที่อยู่ข้างนอกก็พากลุ่มคนจากแผนกรักษาความปลอดภัยมาที่นี่