พอจัดการเรื่องของผู้ป่วยเรียบร้อยแล้ว ผู้อำนวยการเฉินจึงเชิญหลินมั่วและเฮ่อเชียนเสวี่ยไปที่ห้องทำงานของเขาด้วยความอบอุ่น
ระหว่างทางผู้อำนวยการเฉินก็เข้าใจสถานการณ์โดยเฉพาะ
"ที่แท้ผู้บาดเจ็บคนนี้ ถูกลูกพี่ลูกน้องคุณขับรถชนสินะ!"
"เฮ้อ ชายหนุ่มคนนี้ ขับรถเลินเล่อเกินไป ไม่ใช่เรื่องดีเลย!"
ผู้อำนวยการเฉินพูดด้วยความหดหู่
หลินมั่วก็ส่ายหัวอย่างไม่มีทางเลี่ยง เรื่องของอู๋ปิง จริงๆ คาดการณ์ไว้ตั้งนานแล้ว
คนผู้นี้เย่อหยิ่งเกินไป นอกจากนี้ เมื่อก่อนตอนอยู่ต่างประเทศก็แข่งรถบ่อยๆ ไม่ช้าก็เร็วต้องเกิดเรื่อง
แต่ไม่คิดว่าเหตุการณ์ครั้งนี้จะใหญ่โตขนาดนี้
เหตุผลที่หลินมั่วลงมือช่วยเหลือคน ประการแรกคือเขาไม่อยากเห็นชีวิตคนเสียไปเปล่าๆ แบบนี้
ประการที่สองเป็นเพราะตอนนี้รถคันนั้นยังจดทะเบียนภายใต้ชื่อของหลินมั่ว
ส่วนคนเจ็บรายนี้หากเสียชีวิต เรื่องที่ตามมาเกรงว่าจะยุ่งยากมาก
ทั้งสามนั่งคุยกันอยู่พักหนึ่ง ผู้อำนวยการเฉินก็ฟังออกว่าเฮ่อเชียนเสวี่ยเคารพเลื่อมใสทักษะทางการแพทย์ของหลินมั่วอย่างมาก
และนี่ทำให้ผู้อำนวยการเฉินมีความอยากรู้อยากเห็นมาก
รู้มาว่า เฮ่อเชียนเสวี่ยเกิดในครอบครัวตระกูลแพทย์
ผู้อาวุโสเฮ่อเป็นหมอที่เลื่องชื่อลือนามในเมืองกว่างหยาง
พูดตามเหตุผลแล้ว ในแง่ของทักษะทางการแพทย์ สิ่งที่เข้าตาเฮ่อเชียนเสวี่ยยิ่งมีน้อยมาก
ตอนนี้เธอยกย่องหลินมั่วขนาดนี้ หรือว่าทักษะทางการแพทย์ของหลินมั่วเลิศล้ำถึงขนาดนั้นจริงๆ?
ผู้อาวุโสเฮ่อนับถือเขาต่อเนื่องไหม
เมื่อคิดถึงตรงนี้ จู่ๆ หัวใจของผู้อำนวยการเฉินก็เต้นแรง
ถ้าทักษะทางการแพทย์ของหลินมั่วเลิศล้ำขนาดนั้นจริงๆ จะสามารถขอให้เขาดูผู้ป่วยพิเศษในโรงพยาบาลได้หรือไม่
หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้อำนวยการเฉินก็หาโอกาสได้ จู่ๆ เขาก็พูดว่า "คุณหลิน ผมมีเรื่องบางอย่าง อยากจะขอความช่วยเหลือจากคุณ!"
หลินมั่วเห็นว่าผู้อำนวยการเฉินคนนี้ก็เป็นคนที่ประพฤติตัวเรียบร้อยเลยพยักหน้า "ผู้อำนวยการเฉิน พูดได้เลยไม่เป็นไร"
ผู้อำนวยการเฉินถอนหายใจเบาๆ "คืออย่างนี้"
"ไม่นานมานี้ โรงพยาบาลเรารับผู้ป่วยพิเศษคนหนึ่ง"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...