หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 784

สรุปบท ตอนที่ 784 ผู้อำนวยการเฉินขอความช่วยเหลือ: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอน ตอนที่ 784 ผู้อำนวยการเฉินขอความช่วยเหลือ จาก หัตถ์เทวะหมอเทวดา – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 784 ผู้อำนวยการเฉินขอความช่วยเหลือ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายสัจนิยม หัตถ์เทวะหมอเทวดา ที่เขียนโดย พลอย เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

พอจัดการเรื่องของผู้ป่วยเรียบร้อยแล้ว ผู้อำนวยการเฉินจึงเชิญหลินมั่วและเฮ่อเชียนเสวี่ยไปที่ห้องทำงานของเขาด้วยความอบอุ่น

ระหว่างทางผู้อำนวยการเฉินก็เข้าใจสถานการณ์โดยเฉพาะ

"ที่แท้ผู้บาดเจ็บคนนี้ ถูกลูกพี่ลูกน้องคุณขับรถชนสินะ!"

"เฮ้อ ชายหนุ่มคนนี้ ขับรถเลินเล่อเกินไป ไม่ใช่เรื่องดีเลย!"

ผู้อำนวยการเฉินพูดด้วยความหดหู่

หลินมั่วก็ส่ายหัวอย่างไม่มีทางเลี่ยง เรื่องของอู๋ปิง จริงๆ คาดการณ์ไว้ตั้งนานแล้ว

คนผู้นี้เย่อหยิ่งเกินไป นอกจากนี้ เมื่อก่อนตอนอยู่ต่างประเทศก็แข่งรถบ่อยๆ ไม่ช้าก็เร็วต้องเกิดเรื่อง

แต่ไม่คิดว่าเหตุการณ์ครั้งนี้จะใหญ่โตขนาดนี้

เหตุผลที่หลินมั่วลงมือช่วยเหลือคน ประการแรกคือเขาไม่อยากเห็นชีวิตคนเสียไปเปล่าๆ แบบนี้

ประการที่สองเป็นเพราะตอนนี้รถคันนั้นยังจดทะเบียนภายใต้ชื่อของหลินมั่ว

ส่วนคนเจ็บรายนี้หากเสียชีวิต เรื่องที่ตามมาเกรงว่าจะยุ่งยากมาก

ทั้งสามนั่งคุยกันอยู่พักหนึ่ง ผู้อำนวยการเฉินก็ฟังออกว่าเฮ่อเชียนเสวี่ยเคารพเลื่อมใสทักษะทางการแพทย์ของหลินมั่วอย่างมาก

และนี่ทำให้ผู้อำนวยการเฉินมีความอยากรู้อยากเห็นมาก

รู้มาว่า เฮ่อเชียนเสวี่ยเกิดในครอบครัวตระกูลแพทย์

ผู้อาวุโสเฮ่อเป็นหมอที่เลื่องชื่อลือนามในเมืองกว่างหยาง

พูดตามเหตุผลแล้ว ในแง่ของทักษะทางการแพทย์ สิ่งที่เข้าตาเฮ่อเชียนเสวี่ยยิ่งมีน้อยมาก

ตอนนี้เธอยกย่องหลินมั่วขนาดนี้ หรือว่าทักษะทางการแพทย์ของหลินมั่วเลิศล้ำถึงขนาดนั้นจริงๆ?

ผู้อาวุโสเฮ่อนับถือเขาต่อเนื่องไหม

เมื่อคิดถึงตรงนี้ จู่ๆ หัวใจของผู้อำนวยการเฉินก็เต้นแรง

ถ้าทักษะทางการแพทย์ของหลินมั่วเลิศล้ำขนาดนั้นจริงๆ จะสามารถขอให้เขาดูผู้ป่วยพิเศษในโรงพยาบาลได้หรือไม่

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้อำนวยการเฉินก็หาโอกาสได้ จู่ๆ เขาก็พูดว่า "คุณหลิน ผมมีเรื่องบางอย่าง อยากจะขอความช่วยเหลือจากคุณ!"

หลินมั่วเห็นว่าผู้อำนวยการเฉินคนนี้ก็เป็นคนที่ประพฤติตัวเรียบร้อยเลยพยักหน้า "ผู้อำนวยการเฉิน พูดได้เลยไม่เป็นไร"

ผู้อำนวยการเฉินถอนหายใจเบาๆ "คืออย่างนี้"

"ไม่นานมานี้ โรงพยาบาลเรารับผู้ป่วยพิเศษคนหนึ่ง"

ข้างหลังสุดของวิลล่าเดี่ยวเหล่านี้ มีอาคารที่ค่อนข้างเล็กและทรุดโทรมอยู่

ผู้อำนวยการเฉินพูดอย่างอายๆ ว่า "ที่นี่เป็นที่ที่พนักงานทำความสะอาดของโรงพยาบาลเก็บของ"

"อาการของผู้ป่วยรายนี้ค่อนข้างพิเศษ เราไม่รู้ว่าจะติดเชื้อหรือไม่ ดังนั้นจึงได้แต่พาเขามาอยู่ข้างหลัง และจัดการให้อยู่ที่นี่ก่อนชั่วคราว"

เฮ่อเชียนเสวี่ยขมวดคิ้ว "สภาพแวดล้อมแบบนี้ ครอบครัวเขาเห็นด้วยไหม"

ผู้อำนวยการเฉินส่ายหัว "เขาไม่มีครอบครัว"

เฮ่อเชียนเสวี่ยงง "ไม่มีครอบครัวเหรอ"

"เขาอยู่คนเดียว?"

ผู้อำนวยการเฉินถอนหายใจอย่างจนใจและพูดเบาๆ ว่า "เรื่องนี้ พูดแล้วก็ละอายใจ"

"ผู้ป่วยคนนี้ จริงๆ แล้ว... จริงๆ แล้วผมเป็นคนพามาที่นี่"

"เดิมทีเขาเป็นขอทาน เมื่อครึ่งเดือนก่อน ภรรยาของผมขับรถชนเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ จึงพาเขาไปโรงพยาบาล"

"เราติดต่อครอบครัวของเขาไม่ได้ และรักษาอาการป่วยของเขาไม่ได้ เลยไม่มีทางเลือกได้แต่ให้เขาอยู่ที่นี่ชั่วคราว"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา