หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 786

ผู้อำนวยเฉินอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ "นี่... นี่มันถูกต้องยังไง"

หลินมั่วจ้องมองผู้ป่วยและพูดเบาๆ ว่า "ก่อนอื่น คุณต้องรู้ว่าเขาเป็นผู้หญิง"

ผู้อำนวยการเฉินเบิกตากว้าง "ห๊ะ?"

"จริงเหรอ"

"ผู้... ผู้หญิง?"

เอาจริงๆ จากรูปลักษณ์ของผู้ป่วยรายนี้ มองไม่ออกจริงๆ ว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย

หลินมั่วพยักหน้า ในเวลาเดียวกันก็ดึงเข็มเงินออกมาอีกเข็มหนึ่ง และกดบนฝีหนองนั้นเบาๆ

ผู้ป่วยรายนี้หน้าตาบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดอีกครั้ง แต่แปลกที่ฝีหนองไม่แตก

หลินมั่วตอบว่า "พวกคุณเคยลองบีบเอาหนองออกมา แต่ก็ทำไม่ได้ใช่ไหม"

ผู้อำนวยการเฉินตบต้นขาทันที "ใช่!"

"ที่แปลกก็แปลกตรงนี้แหละ"

"เธอ... ผิวของเธอ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น กรีดไม่แตก!"

"มีดผ่าตัดของเราคมแค่ไหน!"

"แต่ว่าพอกรีดฝีหนองของเธอ ไม่เป็นรอยแม้แต่นิดเลย"

"โรคของเธอ แปลกก็แปลกตรงนี้แหละ"

พูดจบ ผู้อำนวยการเฉินมองหลินมั่วด้วยความมุ่งหวัง "คุณหลิน ดูท่าทางท่าน ท่านควรจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ"

"แล้ว... แล้วท่านรักษาเธอได้ไหม"

หลินมั่วคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดเบาๆ ว่า "ผมรักษาเธอได้"

"แต่อันนี้ต้องใช้เวลา ไม่ใช่ว่าจะทำได้ภายในระยะเวลาอันสั้น"

"อีกอย่าง เธอไม่เหมาะที่จะอยู่ที่นี่ต่อ"

ผู้อำนวยเฉินรีบพูด "คุณหลิน ท่านแค่รักษาเธอให้หาย ค่ารักษาพยาบาล ผม... ผมจะโหมทำสุดกำลัง"

"ถ้าเธอไม่เหมาะที่จะอยู่ที่นี่เหรอ ผมสามารถช่วยเธอหาบ้านที่อยู่ข้างนอกได้"

"คุณหลิน เด็กคนนี้น่าสงสารมาก ท่านต้องช่วยเธอนะ!"

หลินมั่วมองไปที่ผู้อำนวยการเฉินแวบหนึ่ง คนนี้เป็นคนใจดีจริงๆ

"ในเมื่อผมมาแล้ว ผมจะช่วยเธอแน่นอน"

"เรื่องหาบ้านไม่ต้องรบกวนคุณหรอก"