หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 803

ฟังฮุ่ยร้อนใจแล้ว “ปั้นซย่า ลูก...ลูกทำอย่างนี้ได้ยังไงกัน”

“เวลานี้ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เรื่องเงิน สำคัญคือน้องชายจะติดคุกไม่ได้”

“น้องเป็นเด็กนอกเรียนดีมีความสามารถ ถ้าต้องติดคุก งั้น...งั้นชาตินี้ก็หมดอนาคตพอดี!”

สวี่ตงเสวี่ยหัวเราะ “แม่คะ ล้อกันเล่นหรือเปล่า”

“ทำไมหนูถึงได้ยินมาว่าเสี่ยวปิงไม่ได้เรียนมหา’ลัยตอนอยู่ที่ต่างประเทศล่ะคะ!”

“เด็กเรียนดีมีความสามารถ? เด็กเรียนดีมีความสามารถที่จบแค่มัธยมปลายหรือคะ?”

“ฮ่าๆๆ นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ได้ยินว่ามีเด็กเรียนดีมีความสามารถแบบนี้!”

ฟังฮุ่ยหน้าแดงก่ำพูดอะไรไม่ออก

ฟังหลิงถอนหายใจ “เฮ้อ ตอนที่เสี่ยวปิงไปโรงเรียนน่ะ ผลการเรียนก็ไม่ได้แย่นะ”

“แต่เพราะตอนสอบปลายภาคทำพลาดไปหน่อย เลยเรียนไม่จบน่ะ”

“จริงๆ แล้วเด็กคนนี้ฉลาดมากจริงๆ!”

ฟังฮุ่ยพยักหน้าหงึกๆ “ใช่ ฉันเองก็มองออก”

“ไม่ว่าจะยังไง เสี่ยวปิงก็เป็นน้องเธอนะ”

“ปั้นซย่า ลูกต้องคิดหาวิธีสิ!”

สวี่ปั้นซย่าตอบกลับด้วยความโมโห “หนูจะมีวิธีอะไรล่ะคะ”

“แม่ ช่วยบอกหน่อยเถอะว่าหนูจะทำอะไรได้บ้าง”

“เอาเงินให้สามล้านน่ะหรือ”

“แม่ประสาทหรือเปล่า”

“เมื่อคืนก็คุยกันที่แปดล้าน แต่พวกคุณก็ด่าจนคนเขาหนีไป แล้วตอนนี้ตัวเลขก็เพิ่มมาเป็นสามล้าน”

“ยังไงคะ คิดว่าบ้านเราเสกเงินขึ้นมาได้หรือ แปดล้านก็ไม่เอา ต้องสามล้านงั้นเหรอ”

ฟังหลิงหน้าแดงก่ำ “ปั้นซย่า น้ารู้ว่าหนูไม่พอใจ”

“แต่ พวกเรา...พวกเราคิดไม่ถึงเลยว่าอีกฝ่ายจะเรียกราคาสูงๆ!”

สวี่ปั้นซย่ากัดฟันพูด “อะไรคือคิดไม่ถึงหรือคะ”

“คิดไม่ถึงว่าลูกชายของน้าจะขับรถโดยไม่มีใบขับขี่ คิดไม่ถึงว่าลูกชายของน้าจะออกไปแข่งรถ แล้วก็ยิ่งคิดไม่ถึงเลยว่าลูกชายของน้าไปชนใครเข้า!”

“ก็เพราะคำว่าคิดไม่ถึงของน้านี่แหละ บ้านฉันเลยต้องเสียเงินมากมายขนาดนี้ น้าว่ามันเหมาะสมไหมคะ”