หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 802

สวี่ปั้นซย่าแทบจะตบโต๊ะหลังจากได้ยินสิ่งนี้

“อู๋เฟยเฟย เธอรู้ไหมว่าคำพูดประโยคนี้นี่ ทนายโหวเอาเธอเข้าไปนอนคุกได้หลายปีเลยนะ!” สวี่ปั้นซย่าพูดด้วยความโกรธ

อู๋เฟยเฟยสะดุ้งและรีบเบ้ปากทันที “ทำไมเหรอ”

“ฉันพูดผิดหรือไง”

“เรื่องนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะเขาเข้ามาขัดขวาง มันจะวุ่นวายจนถึงขั้นนี้ได้ยังไงกันล่ะ”

“หึ ฉันไม่เชื่อหรอกว่าไอ้คนแซ่โหวนั่นจะปิดท้องฟ้าด้วยฝ่ามือได้ ฉันไม่กลัวเขาหรอก เขาจะทำอะไรฉันได้!”

สวี่ปั้นซย่าเบื่อจะสนใจเธอ ผู้หญิงคนนี้ไม่เคยเจอะเจอกับสังคมที่โหดร้ายจึงเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง

สวี่ตงเสวี่ยเย้ยหยัน “เฟยเฟย พูดได้สวย”

“เธอนี่กล้าได้กล้าเสียจริงๆ เป็นฮีโร่ในหมู่ผู้หญิงเลยนะ!”

“แต่ลำพังพูดอยู่ตรงนี้ มันจะไปมีประโยชน์อะไร”

“เธอน่าจะไปหาทนายแซ่โหวคนนั้น แล้วชี้หน้าพูดกับเขาตรงๆ เลยดีกว่าไหม”

“หรือไม่ก็หาคนมาสักสองสามคนอัดเขาสักสองสามหมัด ก็น่าจะช่วยระบายความโกรธให้เธอได้แล้วนี่”

ฟังฮุ่ยตวาดใส่ “เสวี่ยเอ๋อร์ หุบปาก!”

“ลูกออกความคิดบ้าๆ อะไรเนี่ย”

“ยังไม่วุ่นวายพอใช่ไหม!”

อู๋เฟยเฟยเบือนหน้าหนีไม่สนใจสวี่ตงเสวี่ย

เธอไม่ใช่คนโง่นะ เธออยู่ต่างประเทศมาตลอดและรู้ชัดถึงพิษสงของทนายความ

อย่าว่าแต่ทำร้ายคนเขาเลย แค่ด่าทอไม่กี่คำ เธอคงต้องโดนคดี

เมื่อสักครู่ที่เธอโวยวายออกไปก็เพื่อรักษาหน้าของตัวเอง อันที่จริง ในใจของเธอก็ตระหนกไม่เบา ใครจะกล้ามีเรื่องกับทนายความกันล่ะ!

ฟังหลิงร้องไห้ “พี่รอง ตอนนี้จะทำยังไงดี”

“สามล้านเชียวนะ ครอบครัวของฉันจะไปเอาเงินเยอะขนาดนี้มาจากไหนกัน”

สวี่ตงเสวี่ยพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่เป็นไรค่ะ น้าสาม พี่สาวของฉันรับปากจะให้น้า 1.6 ล้านแล้วไม่ใช่หรือคะ!”

“พวกน้าออกกันเองอีก 1.4 ล้าน ก็พอดีเลย!”

อู๋เฟยเฟยพูดอย่างร้อนรน “บ้านฉันมีล้านสี่ที่ไหนกัน”

สวี่ตงเสวี่ยยักไหล่ “งั้นก็ช่วยไม่ได้”

“ตอนนั้นเราพูดกันชัดเจนแล้ว ไม่ว่าสุดท้ายการเจรจาจะจบลงที่เท่าไร บ้านเราจะออกให้แค่แปดล้านเท่านั้น”