หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 81

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยเดินเข้ามาในออฟฟิศด้วยความโมโห

หวงเหลียงมองสวี่ปั้นซย่าอย่างภูมิอกภูมิใจ พูดด้วยรอยยิ้มว่า “พี่ปั้นซย่า ที่เรื่องครั้งนี้ที่มันสำเร็จได้

คราวนี้พี่คงรู้แล้วสินะ ว่าใครกันแน่ที่มีความสามารถมากที่สุด”

“เมื่อถึงตอนนั้น พี่จะต้องขอบคุณผม!”

“พ่อกับแม่อย่าไปโกรธพี่ปั้นซย่าเลย คนที่บงการเรื่องนี้ต้องเป็นหลินมั่วแน่นอน!”

“หลินมั่วเป็นคนที่น่ารังเกียจเสียจริง ตัวเองไม่มีความสามารถแท้ๆ ยังจะมาขัดขวางความก้าวหน้าคนอื่นอีก!” ฟังฮุ่ยพูดอย่างเกลียดชัง “ไม่ได้การ เขาต้องหย่ากับปั้นซย่า!”

“ช่างมันเถอะ จัดการเรื่องโครงการนี้ก่อน” สวี่เจี้ยนกงโบกมือของเขา “ฉันเห็นละว่าที่ดินผืนนี้เป็นที่ดินทำเลทอง ถ้าเราได้ที่ดินนี้มาทำอสังหาริมทรัพย์ละก็ผลกำไรจะเพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่าตัว พวกเธอคิดเห็นว่ายังไงกัน?”

ฟังฮุ่ยตอบอย่างกังวลใจว่า “แต่ว่า พวกเราลงทุน300ล้านมันจะไม่มากเกินไปหน่อยหรอ…”

สวี่เจี้ยนกง “300ล้านแล้วยังไง? เถ้าแก่เหรินโจวลงทุนตั้ง1.5พันล้าน”

“300ล้าน กำไรที่ได้ก็คือ3พันกว่าล้าน”

“มีเงินมากมายขนาดนี้ ในอนาคตพวกเราก็จะกลายเป็นตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในเมืองกว่างหยาง”

“พอถึงตอนนั้นแม้ปู่ของแกก็ยังต้องมาขอร้องอ้อนวอนพวกเรา!”

ฟังฮุ่ยรู้สึกตื้นเต้นขึ้นมาทันที ก่อนหน้านี้พวกเขาโดนดูถูกเหยียดหยามสารพัดตอนไปที่บ้านของสวี่หย่งฉิ่ง

พวกเขาคิดมาตลอดว่าสักวันนึงจะต้องแก้แค้นคนพวกนี้ให้ได้ และแล้วในที่สุดโอกาสนั้นก็มาถึง!

ถ้าได้เงินก้อนใหญ่ขนาดนั้นจริงละก็ พวกเขาก็จะกลายเป็นมหาเศรษฐีในชั่วข้ามคืน แม้แต่สวี่หย่งฉิ้งก็มาขวางอะไรพวกเราไม่ได้อีก

“เถ้าแก่โจวลงทุน1.5พันล้านจริงหรอ?”ฟังฮุ่ยถามขึ้นมา

“มันจะไม่จริงได้ยังไงก็ผมเห็นกับตาตัวเองเลย” หวงเหลียงตอบกลับทันที “เถ้าแก่โจวเอาเงินทั้งหมดไปเข้าบัญชีธนาคารหมดแล้ว พ่อ ตอนนั้นพ่อก็เห็นเหมือนผมนี่!”

สวี่เจี้ยนกงพยักหน้า “ฉันก็เห็นกับตาตัวเองเหมือนกัน เถ้าแก่โจวจ่าย1.5พันล้าน ส่วนพวกเราจ่ายแค่300ล้านเอง”

“แม้แต่สัจจะก็ยังไม่มี เขามีสิทธิ์อะไรมาเอาเงินของพวกเราไปล่ะ?”

ฟังฮุ่ยกัดฟันกรอดด้วยความโมโห “ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง งั้นก็เอาเลย! ยังไงซะตราประทับก็อยู่ที่พวกเรา พวกเรามีสิทธิ์โยกเงินออกไปได้!”

หวงเหลียงยิ้มขึ้นมาทันที “ต้องอย่างนี้สิ!”

“พ่อครับแม่ครับ คนเราเกิดมาทั้งทีจะมีโอกาสสักกี่ครั้งกันเชียว?”

“ถ้าเราคว้าโอกาสนี้ไว้ ไม่เพียงแค่ตาแก่นั้นมาขอร้องอ้อนวอนพวกเรา อีกทั้งยังทำให้พี่สวี่ปั้นซย่าเห็นถึงธาตุแท้ของหลินมั่วอีกด้วย!”

“ถูกต้อง!” ฟังฮุ่ยกัดฟันตอบ “หากครั้งนี้พวกเราทำสำเร็จ ปั้นซย่าก็จะได้เห็นสีหน้าธาตุแท้ของหลินมั่ว พอถึงตอนนั้นทั้งสองคนต้องหย่ากันแน่นอน!”

หวงเหลียงแววตาเป็นประกาย ในใจยังคิดใคร่ครวญถ้าสวี่ปั้นซย่าหย่ากับหลินมั่ว เขาจะได้อยู่ใกล้ชิดกับเธอไหมนะ?

ตอนนี้เขาเป็นคนลากโอกาสดีๆ แบบนี้เข้ามาในครอบครัว ในอนาคตเขาก็จะกลายเป็นคนสำคัญของตระกูล ไม่แน่ว่าอาจจะได้รับความชื่นชอบจากสวี่ปั้นซย่าก็เป็นได้นะ?

เมื่อถึงตอนนั้น สาวสวยทั้งออฟฟิศก็จะตกมาอยู่ในมือของฉันยิงปืนนัดเดียวได้ทั้งคนได้ทั้งทรัพย์สมบัติ!

เช้าวันต่อมา หลินมั่วได้รับสายจากสวี่ปั้นซย่า และรู้ว่าสวี่เจี้ยนกง ฟังฮุ่ยและหวงเหลียงแอบออกไปข้างนอกแล้ว

หลินมั่วรีบแอบตามพวกเขาออกไป เพื่อที่จะจับตาดูว่าพวกเขาคิดจะทำอะไรกันแน่

ใครจะไปคิด พอเขาเดินไปถึงถนนเปลี่ยวเส้นนึง ทั้งด้านหน้าและด้านหลังของเขามีรถตู้ที่วิ่งมาด้วยความเร็วขับมาจอดอยู่ที่ข้างเขา

โชคดีที่หลินมั่วรีบกระโดดหลบรถทัน ไม่อย่างนั้นเขาคงได้ถูกรถพวกนี้ชนแน่

หลินมั่วขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่าคนพวกนี้มาเอาเรื่องเขาแน่

เหยาตงเดินลงออกมาจากรถ มองหลินมั่วด้วยสีหน้าหม่นหมอง “คุณหลิน พวกเราเจอกันอีกแล้วนะ”

“เป็นเพราะแก ทำให้ฉันต้องตกงาน”

“แกยังจำที่ฉันบอกได้ไหม? ว่าถ้าฉันต้องตกงานแกอย่าหวังว่าจะได้มีชีวิตอย่างสงบสุข!”