หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 832

“แม่ มีอะไรหรือคะ”

“น้าสาม น้าไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ”

สวี่ปั้นซย่าถามด้วยความกังวล

เมื่อเห็นสวี่ปั้นซย่า ฟังหลิงก็เริ่มร้องไห้อีกครั้งทันที น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด

ฟังฮุ่ยเองก็น้ำตาคลอเบ้า "ปั้นซย่าครั้งนี้ไม่ว่ายังไง แกต้องช่วยน้าสามนะ..."

ประโยคนี้อีกแล้ว!

สวี่ปั้นซย่าฟังประโยคนี้จนหูด้านไปหมดแล้ว!

"แม่พวกเขา... พวกเขาทำอะไรอีก"

สวี่ปั้นซย่าถามด้วยความโกรธ

คนบ้านนี้ หลังจากกลับมาจากต่างประเทศ ก็สร้างปัญหาไม่หยุดหย่อน มันเป็นอะไรกัน

ตอนอยู่ต่างประเทศหลายปี ก็เรื่องเยอะแบบนี้หรือ

ฟังฮุ่ยพูดว่า “ปั้นซย่า แกตอบตกลงกับน้าสามก่อน แล้วฉันจะเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น!”

สวี่ปั้นซย่าส่ายศีรษะทันที “แม่ ถ้าไม่พูดก็ช่างเถอะค่ะ”

“ฉันไม่มีอารมณ์จะมาคุยเรื่องไร้สาระกับพวกคุณที่นี่!”

เมื่อพูดจบ สวี่ปั้นซย่าดึงหลินมั่วเดินขึ้นไปข้างบน

ฟังฮุ่ยพูดอย่างร้อนใจ “แก..อย่าเพิ่งไป!”

“ฉันกำลังพูดด้วยอยู่นะ เด็กคนนี้ทำไมเป็นแบบนี้”

“แกกลับมานี่เดี๋ยวนี้...”

สวี่ปั้นซย่าตอบว่า “แม่ มีเรื่องอะไรก็ว่ามา จะให้หนูตอบตกลงก่อน พวกคุณเห็นหนูเป็นตัวตลกหรือไง”

“หนูยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย จะให้ตอบตกลงได้ยังไงคะ”

ฟังฮุ่ยรีบพูด “นี่น้าสามของแกนะ...”

สวี่ปั้นซย่าพูดด้วยความโมโห “ก็เพราะเป็นน้าสามไงล่ะคะ หนูถึงถามว่าเกิดอะไรขึ้น”

“ถ้าหากเป็นคนอื่น หนูไม่ให้เธอพูดหรอกค่ะ!”

ฟังฮุ่ยถูกย้อนจนพูดไม่ออก เธอกระตุกฟังหลิงอย่างจนปัญญา “หลิง ถ้างั้น...ถ้างั้นเธอก็บอกปั้นซย่าไปแล้วกัน...”

ฟังหลิงยังคงสะอื้นอยู่เธอก้มหน้าลงและไม่พูดอะไร