หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 850

ฟังหลินทวนชื่อนั้นด้วยความไม่เชื่อ “หลินมั่ว?”

“ทำไมเขาถึงมีสิทธิ์พูดต่อหน้าผู้อาวุโสเฮ่ออะไรนั่นด้วย”

ฟังฮุ่ยส่ายหัว “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน”

“ดูเหมือนความสัมพันธ์ของเขากับผู้อาวุโสเฮ่อจะดีมาก”

ฟังหลินแทบทรุดลงกับพื้นทันใด เธอไม่เข้าใจเลยว่าลูกเขยคนนี้ซึ่งทุกคนในครอบครัวดูถูกดูแคลนจะมีความสามารถขนาดนั้นได้ยังไง

ตอนแรกก็ซ่งจื่อหลานแล้วก็ที่อีผิ่นเซวียน ตอนนี้ยังมีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้อาวุโสเฮ่ออีก นี่มันเรื่องอะไรกันแน่

ดวงตาของอู๋ปิงเป็นประกาย ขาพูดทันทีว่า “ป้าครับ ผมรู้ว่าทั้งหมดมันเรื่องอะไร”

“ดูเหมือนว่าเฮ่อเชียนเสวี่ยจะมีความสัมพันธ์กับหลินมั่ว”

“เธอทำงานที่บริษัทหลินมั่วพร้อมกับยั่วยวนเขา”

“ตอนนั้นผมไม่เข้าใจความสัมพันธ์ของเธอกับหลินมั่วก็เลยขัดแย้งกัน”

“ความสัมพันธ์ระหว่างผู้อาวุโสเฮ่อกับหลินมั่วน่าจะเกี่ยวข้องกับเฮ่อเชียนเสวี่ย!”

สีหน้าของฟังหลินเปลี่ยนไป “มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ”

“พี่รอง... เจ้าหลินมั่วนี่ชักจะมากเกินไปแล้วใช่ไหม”

“เรื่องของซ่งจื่อหลานยังไม่ชัดเจน แล้วไหนจะมีเฮ่อเชียนเสวี่ยอีกคนโผล่ เขาคิดจะทำอะไรกันแน่”

“เป็นลูกเขาแต่งเข้าบ้านเจ้าสาว กินนอนที่บ้านเราแท้ๆ ทำไมถึงไปหาเศษหาเลยข้างนอกแบบนี้ นิสัยแย่เกินไปแล้ว”

ฟังฮุ่ยขมวดคิ้ว “เสี่ยวปิง หลานพูดจริงเหรอ”

“เฮ่อเชียนเสวี่ยคบกับหลินมั่วจริง ๆ เหรอ”

อู๋ปิงพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “มันเป็นเรื่องจริงครับ”

“ผมยังเคยเห็นพวกเขาสองคนจับมือกันอยู่เลย”

“ป้ารอง เป็นเพราะผมไม่เข้าใจเรื่องนี้ ผมก็เลยทะเลาะกับเธอ”

ฟังฮุ่ยตบโต๊ะด้วยความหงุดหงิดทันที “หลินมั่ว ไอ้สารเลว เขาจะทรยศงั้นเหรอ”

“ลูกสาวฉันทำดีกับเขามาก แต่เขายังกล้าทำเรื่องเลวๆ ข้างนอกอีก!”

“ถ้าวันนี้ฉันไม่สอนเขา อย่าเรียกฉันว่าแซ่ฟังเลย!”

ฟังฮุ่ยหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาด้วยความโกรธ โทรหาสวี่เจี้ยนกง สวี่ตงเสวี่ยและหวงเหลียง เพื่อขอให้พวกเขากลับมาจัดการกับเรื่องนี้ด้วยกัน

อู๋ปิงแอบยิ้มลำพัง

“คุณลืมว่าเกิดอะไรขึ้นกับซ่งจื่อหลานครั้งล่าสุดแล้วหรือไง”

ฟังฮุ่ยหยุดชั่วคราวและพูดด้วยความโกรธ “สวี่เจี้ยนกง คุณหมายความว่ายังไง”

“เรามาคุยกันเรื่องที่เกิดขึ้นกันดีกว่า ทำไมคุณต้องพูดถึงเรื่องครั้งก่อนด้วย”

“ทำไม เดี๋ยวนี้พูดแทนไอ้หลินมั่วแล้วเหรอ”

สวี่เจี้ยนกงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง “ผม...ผมไปพูดแทนเขาตั้งแต่เมื่อไร”

“ผมต้องทำเรื่องให้กระจ่างชัดมากที่สุดสิ!”

สวี่ตงเสวี่ยโบกมือและพูดว่า “เอาล่ะ พ่อกับแม่ หยุดเถียงกันเถอะค่ะ”

“อันที่จริงหนูคิดว่ามันมีความเป็นไปได้”

“ลองคิดดูสิ เฮ่อเชียนเสวี่ยคนนี้ครอบครัวร่ำรวยมาก ทำไมเธอถึงไปเป็นนางพยาบาลที่โรงพยาบาล”

ดวงตาของฟังฮุ่ยเป็นประกาย ก่อนจะพยักหน้าทันที “เสวี่ยเอ๋อร์ ลูกพูดถูก” “เฮ่อเชียนเสวี่ยคนนี้ไม่เพียงแต่ไปเป็นนางพยาบาลเท่านั้น แต่ยังไปที่บริษัทของหลินมั่วด้วย?”

“แค่ใช้หัวนิ้วเท้าคิดก็รู้แล้ว!”

“ถ้าสองคนนี้ไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันจะถอดหัวออกแล้วให้คุณใช้เป็นเก้าอี้เลย!”