หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 849

อู๋ปิงคุกเข่าลงบนพื้นโดยไม่คำถามของฟังหลิงและพูดด้วยเสียงสั่นเครือว่า “ป้ารอง ป้าต้องช่วยผมไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามนะครับ”

“ป้ารอง ป้ารักผมมากที่สุด ป้าต้องช่วยผมนะ”

ฟังฮุ่ยรีบพูดทันที “เสี่ยวปิง เกิดอะไรขึ้นน่ะ”

“มาเถอะ ลุกขึ้นมาคุยกันก่อน”

อู๋ปิงไม่ยอมลุกขึ้นและพูดด้วยเสียงสั่นเครือว่า “ป้ารอง ป้าต้องรับปากผมก่อน”

“ไม่อย่างนั้นผม...ผมจะไม่ลุกขึ้น”

ฟังฮุ่ยรู้สึกเป็นทุกข์เมื่อได้ยินจึงรีบพูดว่า “เสี่ยวปิง หลานไม่ต้องกลัว”

“ไม่ว่ายังไงป้าจะช่วยหลานเอง”

“มานี่ ลุกขึ้นสิ บอกป้ามาว่าเกิดอะไรขึ้น”

จากนั้นอู๋ปิงก็ลุกขึ้นและเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเทา

แน่นอนว่าเขาไม่กล้าเอ่ยปากพูดเรื่องที่ตนเองลวนลามเฮ่อเชียนเสวี่ย เขาพูดเพียงว่าตนเองไปโรงพยาบาล ก่อนจะมีปากเสียงกับเฮ่อเชียนเสวี่ยและถูกเฮ่อเชียนเสวี่ยตบหน้าสองครั้ง

จากนั้นเขาไม่ได้บอกว่าตนเองต้องการจับตัวเฮ่อเชียนเสวี่ย

เขาพูดเพียงว่อยากจะสั่งสอนบทเรียนเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้กับเธอ แต่ไม่คิดว่าเรื่องจะใหญ่โตขนาดนี้

ฟังฮุ่ยรู้สึกตกตะลึงหลังจากได้ยิน

แม้ว่าอู๋ปิงจะเล่าเรื่องไม่หมด แต่เธอก็ยังสัมผัสได้ว่าอู๋ปิงเป็นคนทำให้เกิดหายนะครั้งใหญ่ในครั้งนี้

คนอื่นอานจะไม่รู้จักผู้อาวุโสเฮ่อ แต่เธอรู้จักเขาเป็นอย่างดี

เพราะสวี่ซื่อกรุ๊ปได้ร่วมมือกับเซิ่งหยวนกรุ๊ปตั้งแต่เริ่มต้น

สวี่ซื่อกรุ๊ปให้ความเคารพผู้อาวุโสเฮ่อในฐานะหัวหน้าแพทย์ของเซิ่งหยวนกรุ๊ปมาโดยตลอด

นอกจากนี้ สถานะของผู้อาวุโสเฮ่อในเมืองก่วงหยางก็สูงส่งมากเช่นกัน

อุตสาหกรรมยายาสวี่ซื่อในปัจจุบันมีสายสัมพันธ์มากมายกับผู้อาวุโสเฮ่อe

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ อู๋ปิงกล้าไปยั่วยุผู้อาวุโสเฮ่อและกลั่นแกล้งหลานสาวคนโปรดของเขา ไม่ถือเป็นการรนหาที่ตายหรอกเหรอ

ฟังหลิงไม่เข้าใจสถานการณ์ เธอขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น “เสี่ยวปิง เจ้าเด็กคนนี้ นี่มันเกิดขึ้นเนี่ย”

“รู้จักแต่สร้างปัญหาอยู่ตลอด แกช่วยหยุดสร้างปัญหาบ้างได้ไหม!”

“เฮ้อ พี่รอง ดูเหมือนว่าครั้งนี้ต้องลำบากพี่แล้วนะ”

“ฉันมีเสี่ยวปิงเป็นลูกชายคนเดียว พี่ต้องช่วยเขานะ”

ฟังฮุ่ยถอนหายใจด้วยสีหน้ามืดมน “เสี่ยวปิงเป็นหลานของฉัน ฉันต้องช่วยเขาอย่างแน่นอน”

“แต่...ฉันไม่มีสิทธิ์พูดอะไรต่อหน้าผู้อาวุโสเฮ่อด้วยซ้ำ”

ฟังหลิงรีบพูด “งั้น...งั้นไปให้ปั้นซย่าช่วยได้ไหม”

“ปั้นซย่าเป็นถึงผู้อำนวยการบริษัท พูดแล้วดูน่าเชื่อถือมากกว่า”

ฟังฮุ่ยส่ายหัว “สวี่ปั้นซย่าก็ช่วยอะไรไม่ได้”

“ในสายตาของผู้อาวุโสเฮ่อ ประธานปั้นซย่าไม่มีค่าอะไรเลยด้วยซ้ำ!”

ฟังหลิงยิ่งร้อนรนมากขึ้น “งั้นทำยังไงดี”

“พี่ พี่ต้องคิดหาวิธี เสี่ยวปิงเป็นลูกชายคนเดียวของฉันนะ!”

ฟังฮุ่ยเงียบไปนาน จากนั้นก็กัดฟันพูดว่า “ตอนนี้มีเพียงคนเดียวในครอบครัวเราที่สามารถพูดต่อหน้าผู้อาวุโสเฮ่อได้!”

ฟังหลิงถามอย่างกระวนกระวาย “ใคร”

“หลินมั่ว” ฟังฮุ่ยค่อยๆ พูดออกมา