หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 853

สวี่ปั้นซย่าหัวเราะเยาะ “ใช่ว่าเขาไม่เคยหลอกเราซะที่ไหนล่ะคะ”

“เรื่องของซ่งจื่อหลานครั้งก่อน...”

“แกจะพูดเรื่องเก่าทำไม” ฟังฮุ่ยคำรามเสียงดัง

“เรามาพูดกันที่ข้อเท็จจริง ไม่ใช่ที่ตัวบุคคล!”

“และเรื่องในวันน้ำได้บทสรุปแล้ว เขาจะโกหกได้ยังไง”

“ปั้นซย่า ตกลงว่าแกจะไว้ใจลูกพี่ลูกน้องของตัวเองหรือคนนอกกันแน่”

ฟังหลินอยู่กระซิบด้านข้าง “ปั้นซย่า เสี่ยวปิงเป็นคนซื่อสัตย์มาก เขาจะไม่โกหกเธอแน่นอน”

“อีกอย่างเถ้าเขาโกหกแล้วจะได้อะไรจากเรื่องนี้”

“ที่ทำไปก็เพื่อประโยชน์ของตัวเธอเองไม่ใช่เหรอ”

สวี่ปั้นซย่าขมวดคิ้ว เธอไม่ไว้ใจอู๋ปิงแม้แต่น้อย

“แม่ น้าสาม เราต้องจัดการเรื่องนี้เดี๋ยวนี้ ไม่ว่าเราจะไว้ใจใครหรือไม่ก็ตาม!”

“ผู้อาวุโสเฮ่อและคุณหนูเฮ่ออยู่ที่นี่แล้ว เรามาอธิบายให้กระจ่างกันดีไหม”

“ไม่อย่างนั้น พวกแม่จะจัดการเรื่องนี้ยังไง”

สวี่ปั้นซย่าพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม

ฟังฮุ่ยพูดตรงๆ “ต้องถามอีกเหรอว่าจัดการยังไง”

“แกไม่โกรธที่นังนั่นยั่วยวนสามีตัวเองหรือไง”

“เรื่องแบบนี้สมัยก่อนต้องเอาตัวหญิงชู้ไปขังในคอกหมูด้วยซ้ำ”

“ถึงตอนนี้จะไม่ต้องทำแบบนั้น แต่ก็ต้องมีคำอธิบาย”

“แถมพวกเขายังมาทำร้ายพ่อแกถึงบ้านของเรา ปั้นซย่า แกเป็นถึงผู้อำนวยการอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ แกจะยอมเหรอ”

ผู้อาวุโสเฮ่อชี้ไปที่ฟังฮุ่ยด้วยสีหน้าเย็นชา “ถ้าเธอเรียกหลานสาวฉันว่านังนั่นอีกคำ ฉันจะตบเธอให้ฟันร่วงหมดปากไปเลย”

ฟังฮุ่ยโกรธจัด “แกกำลังข่มขู่ใคร ที่นี่บ้านของฉัน...”

ก่อนที่เธอจะพูดจบ ผู้อาวุโสเฮ่อโบกมือทันที ทันใดนั้นคนกลุ่มหนึ่งก็กรูกันเข้าไปล้อมเธอเอาไว้

ฟังฮุ่ยชะงักและหุบปากทันที

“เสี่ยวปิง ออกมา อธิบายทุกสิ่งที่หลานเห็นให้ชัดเจน”

อู๋ปิงระงับความตื่นตระหนกในใจพลางพูดด้วยเสียงต่ำ “วันนั้นผม...”

“วันไหน” ผู้อาวุโสเฮ่อขัดจังหวะ

“ที่ไหน กี่โมง”

อู๋ปิงตกตะลึง เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดทันที “เมื่อตอนบ่ายวันจันทร์ที่แล้ว ในตรอกเล็กๆ ด้านหลังโรงพยาบาล...”

อู๋ปิงไม่ได้บอกวันที่เขาไปโรงพยาบาล แต่เปลี่ยนเป็นวันจันทร์ที่แล้วแทน เพื่อปกปิดความขัดแย้งที่เขามีกับเฮ่อเชียนเสวี่ยในโรงพยาบาล

แม้ว่าเฮ่อเชียนเสวี่ยจะบอกว่าเขาอยู่ในโรงพยาบาล เขาก็จะสามารถพูดได้ว่าเขาเห็นเฮ่อเชียนเสวี่ยกับหลินมั่วอยู่ด้วยกัน เมื่อเข้าไปถามเฮ่อเชียนเสวี่ย ความขัดแย้งจึงเกิดขึ้น

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ผู้อาวุโสเฮ่อเย้ยหยันทันที “นายโกหก!”

อู๋ปิงอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง “ผมโกหกตรงไหน”

ผู้อาวุโสเฮ่อพูดเสียงดัง “วันจันทร์ที่แล้วเชียนเสวี่ยเดินทางไปไห่เฉิงกับฉัน เธอไม่ได้อยู่ในเมืองก่วงหยางเลยทั้งวัน”

“นายบอกว่าเห็นเธอเมื่อบ่ายวันจันทร์ที่แล้ว หึ งั้นฉันขอถามหน่อยว่านายเห็นเธอได้ยังไง”