หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 873

หลินมั่วแสยะยิ้มออกมา “คุณพูดถูก ผมทำลายตระกูลของพวกคุณให้สิ้นซากไปไม่ได้จริงๆ”

“แต่ถ้าเปลี่ยนผู้นำให้ตระกูลฟังล่ะ”

การแสดงออกของท่านสามฟังชะงักไปทันที

ตามที่หลินมั่วพูดมา ถ้าไม่ได้ทำลายตระกูลฟังให้สิ้นซากไป แต่เปลี่ยนผู้นำของตระกูลฟังแทน ถ้าเป็นแบบนั้น อีกเก้าตระกูลใหญ่ก็ไม่จำเป็นต้องแทรกมือเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้แล้ว

ท่านสามฟังเงียบไปครู่ใหญ่ จากนั้นก็กัดฟันและพูดขึ้น “คุณหลิน เรื่องในครั้งนี้ ผม...พวกเราตระกูลฟังยอมรับผิด”

“คุณอยากจะจัดการอย่างไร แค่บอกพวกเรามา พวกเราจะไม่คัดค้านเลย”

“แต่หรงเอ๋อร์เป็นผู้สืบทอดของตระกูลฟัง เขา...เขาคุกเข่าไม่ได้จริงๆ...”

ตอนนี้ท่านสามฟังยอมแล้วจริงๆ

แต่หลินมั่วกลับส่ายหัว “ไม่ได้ เขาต้องคุกเข่า!”

ท่านสามฟังหน้าซีดเซียว นี่พวกเขาพ่ายแพ้แล้วจริงๆ

หลินมั่วหัวเราะออกมาเบาๆ “คุณไม่เห็นต้องกังวลเลย!”

“เงื่อนไขของผมไม่เปลี่ยน ตระกูลฟังของพวกคุณจะไม่ยอมเปลี่ยนหน่อยหรือ”

“ก็แค่ให้ตระกูลฟังเปลี่ยนผู้สืบทอดก็พอแล้วไม่ใช่หรือ”

ท่านสามฟังชะงักไป นี่มันความคิดอะไรกัน

แต่เพียงไม่นานเขาก็ได้สติกลับมา

ความคิดนี้ก็ถือว่าใช้ได้

ดูท่าฟังหรงจะไปทำให้หลินมั่วแค้นมากจริงๆ แน่นอนว่าหลินมั่วก็ต้องมาจัดการเขา

ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ตระกูลฟังปกป้องฟังหรงเอาไม่ได้แน่นอน ถ้าแบบนั้นก็คงต้องเปลี่ยนผู้สืบทอดของตระกูลแล้ว

ผู้นำตระกูลมีลูกชายอยู่สามคน ถ้าฟังหรงเป็นผู้สืบทอดไม่ได้แล้ว ถ้าอย่างนั้นก็ยังมีลูกชายอีกสองคน แบบนี้จะไปยากอะไร

พอคิดได้แบบนั้น เขาก็พูดขึ้นทันที “คุณหลินครับ ระ เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ ผมต้องปรึกษากับผู้นำตระกูลก่อน”

หลินมั่วโบกมือ “แล้วแต่เลย!”

ฟังหรงลุกลี้ลุกลนขึ้นมา เขาจะถูกถอดออกจากตำแหน่งผู้สืบทอดของตระกูลจริงๆ หรือ

“อาสาม อาสาม...”

ฟังหรงตะโกนขึ้นมาอย่างรีบร้อน

น่าเสียดายที่ท่านสามฟังไม่หันมามองเขาเลยแม้แต่นิด เขาหันหลังเดินออกไปคุยโทรศัพท์ทันที

ฟังหรงอยากจะตามไป แต่ก็ถูกขวางไว้

“สิ่งที่สำคัญที่สุดในการเป็นผู้สืบทอดของตระกูลคือความเฉลียวฉลาดและมีวิสัยทัศน์ สามารถทำให้ตระกูลรุ่งโรจน์ขึ้นมาได้!”

“คนแบบแกน่ะ ใช้อำนาจข่มเหงคนอื่น เพลย์บอย อวดดี มีคุณสมบัติอะไรในการดูแลตระกูลบ้าง”

“ไม่ให้นายขึ้นไปเป็นผู้สืบทอดก็เพื่ออนาคตของตระกูลทั้งนั้น!”

“นายอย่ามัวแต่อยู่นิ่งๆ ไปคุกเขาก้มหัวขอโทษคุณหลินได้แล้ว”

ฟังหรงร้องไห้ออกมาทันที “อาสาม ผม...ผมผิดไปแล้ว”

“อาขอร้องพ่อผมให้หน่อย ให้โอกาสผมอีกสักครั้งเถอะครับ ผม...ต่อไปนี้ผมจะอุทิศตัวให้ตระกูลอย่างแน่นอน...”

ท่านสามฟังทำหน้าหงุดหงิด เขาโบกมือและพูดขึ้น “มัวนิ่งอยู่ทำไม”

“ลากเขาไปก้มหัวขอโทษให้คุณหลินซะ!”

“จำไว้นะ ถ้าแกไม่คุกเข่า ฉันจะหักขาทั้งสองข้างของแกแล้วกดแกไว้กับพื้นซะ!”

คนของตระกูลฟังรีบพุ่งตัวเข้าไปอย่างดุดัน จากนั้นก็ลากฟังหรงไปด้านหน้าของหลินมั่ว

ไม่ว่าฟังหรงจะอ้อนวอนแค่ไหนก็ไม่มีใครสนใจเขาเลย

เขายังอยากจะรักษาตำแหน่งสูงส่งอย่างผู้สืบทอดเอาไว้ต่อไป แต่ก็ถูกคนเตะไปที่ขา ทำให้เขาคุกเข่าลงต่อหน้าของหลินมั่ว