หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 878

ท่านสามฟังมองไปที่ฟังอู้เต๋ออย่างไม่เข้าใจ “พี่ใหญ่ นี่ นี่มันยังมีอะไรให้คุยกันอีก”

“นังหญิงชั่วคนนี้ทำให้หรงเอ๋อร์อยู่ในสภาพไหนแล้ว ถ้าแค้นนี้ไม่ได้ชำระ ตระกูลฟังของพวกเราจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน”

ฟังอู้เต๋อโบกมือ “แหม นายก็ใจร้อนเหลือเกิน”

“มา สาวน้อย ไม่ต้องกลัว มาหาลุงมา”

ฟังอู้เต๋อยิ้มแบบไม่มีพิษมีภัย ราวกับเป็นผู้ใหญ่ที่ใจดีคนหนึ่ง

อู๋เฟยเฟยรีบวิ่งเข้าไปหาฟังอู้เต๋อทันที จากนั้นก็กระซิบบอกเขา “คุณฟังคะ ฉัน...ฉันรู้ว่าตัวเองทำผิดไปแล้ว”

“แต่ว่าฉันไม่ได้มีเจตนาไม่ดีกับคุณชายฟังนะคะ ฉันแค่อยากจะแก้แค้นหลินมั่วกับสวี่ปั้นซย่าเท่านั้นเอง”

“ฉันไม่รู้เลยว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้ ท่านจิตใจดีมีเมตตา ไว ไว้ชีวิตฉันสักครั้งเถอะค่ะ...”

ฟังอู้เต๋อหัวเราะออกมาและพูดขึ้น “โถ่ เจ้าเด็กบื้อ จะพูดเรื่องพวกนี้ทำไมกัน”

“มาๆๆ มานี่มา”

“มาคุยกับลุงหน่อยว่าเรื่องเป็นอย่างไรกันแน่”

“ทำไมเธอถึงเกลียดลูกพี่ลูกน้องกับพี่เขยของเธอขนาดนั้นล่ะ”

“พวกเขารังแกเธอหรือ”

อู๋เฟยเฟยรีบพูดใส่ไฟเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ทันที

จากคำพูดของเธอ ตอนแรกแม่ของเธอช่วยชีวิตของทุกคนในตระกูลสวี่ไว้

แต่ตระกูลสวี่กลับไม่รู้จักสำนึกบุญคุณ ไม่ขอบคุณไม่เท่าไร แต่กลับมาทำให้พวกเขาลำบากอีก

อู๋เฟยเฟยทนไม่ไหวอีกต่อไป จึงอยากจะสั่งสอนตระกูลสวี่ ทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายในครั้งนี้ขึ้น

ฟังอู้เต๋อฟังจนจบก็ทำหน้าสงสารเธอ “โถ่ โลกนี้คาดเดาไม่ได้ ใจคนยิ่งยากแท้หยั่งถึง”

“สังคมเราก็เป็นแบบนี้แหละ ทำดีไม่ได้แปลว่าจะได้ดี”

อู๋เฟยเฟยรู้สึกราวกับเจอคนที่เข้าใจตัวเอง เธอพยักหน้าอย่างแรงและมองไปที่ฟังอู้เต๋อด้วยสายตาเคารพนับถือ

ในสายตาของเธอ เขาเป็นคนที่เข้าใจเธอจริงๆ ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกดีขึ้นมา

ทั้งสองคนคุยกันอีกสักพักหนึ่ง และจู่ๆ ฟังอู้เต๋อก็หัวเราะขึ้นมา “เอ้ะ ดึกมากแล้วนี่”

“คุณหนูอู๋ คนของฉันบุ่มบ่ามเกินไป ทำให้เธอตกใจแล้ว”

“เอาแบบนี้แล้วกัน คืนนี้พวกเธอพักผ่อนที่นี่กันเถอะ”