หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 879

ตอนเช้า อู๋เฟยเฟยตื่นขึ้นมา เธอลืมตาขึ้นมาเห็นห้องที่กว้างขวาง

ฟังอู้เต๋อนั่งอยู่ข้างๆ ตอนนี้ร่างกายอวบอ้วนของเขาดูน่าเกรงขามมาก

อู๋เฟยเฟยพุ่งตัวเข้าไปเกาะขาของฟังอู้เต๋อ จากนั้นก็พูดด้วยเสียงออดอ้อน “สามีคะ ตอนนี้หนูเป็นคนของท่านแล้ว”

“ท่านจะทำอย่างไรกับฉันดีคะ”

ฟังอู้เต๋อหัวเราะออกมา “สาวน้อย ฉันรักเธอขนาดนี้ จะใจร้ายกับเธอได้อย่างไรล่ะ”

“ไปดูของในตู้นั้นสิ เธอเลือกได้ตามใจชอบเลย!”

อู๋เฟยเฟยชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็รีบลุกขึ้นและวิ่งไปเปิดตู้ดู

หลังจากเห็นของด้านใน อู๋เฟยเฟยก็อุทานออกมาด้วยความตกใจทันที

ทั้งตู้เต็มไปด้วยของแบรนด์เนม

ไม่ว่าจะเป็นกระเป๋า เสื้อผ้า นาฬิกา หรือเครื่องประดับ ต่างก็วางอยู่เต็มตู้

ของพวกนี้เป็นของพี่อู๋เฟยเฟยฝันอยากจะมีมาตลอด

เธอมองไปที่ฟังอู้เต๋อด้วยความเซอไพรส์ “สามีคะ ฉัน...ฉันเลือกอันไหนก็ได้จริงๆ หรือคะ”

ฟังอู้เต๋อยิ้มและพูดขึ้น “แน่นอนสิ!”

“จะเอาไปทั้งหมดก็ได้นะ!”

อู๋เฟยเฟยดีใจมาก เธอวิ่งเข้าไปกอดฟังอู้เต๋อ “สามีคะ คุณใจดีมากเลย!”

ฟังอู้เต๋อหัวเราะออกมา จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นพร้อมกับพูดว่า “ต่อไปนี้เธอก็เป็นคนของฉันแล้ว ของของฉันก็คือของของเธอด้วย”

“ของแค่นี้จะไปมากอะไร ถ้าเกิดว่าโครงการเขตวิลล่าของตระกูลฟังยังอยู่ละก็ ไม่ต้องพูดถึงของพวกนี้เลย จะให้ซื้อตู้แบบนี้ให้เธออีกสักร้อยตู้ก็ไม่มีปัญหา!”

อู๋เฟยเฟยตื่นเต้นขึ้นมา ขณะเดียวกันก็รู้สึกสงสัยขึ้นมาด้วย “สามี เขตวิลล่าอะไรหรือคะ”

“โครงการนั้นมันทำไมหรือคะ”

ฟังอู้เต๋อ “เธอก็อาจจะเคยได้ยินมาบ้าง โครงการเขตวิลล่านี้ถูกหลินมั่วเอาไปครอบครองแล้ว!”

สีหน้าของอู๋เฟยเฟยเปลี่ยนไปทันที เธอรีบพูดขึ้น “เป็นแบบนั้นไปได้อย่างไรกันคะ”

“สามีคะ ไอ้ชั่วหลินมั่วนั่น เขา...เขามีสิทธิ์อะไรมาแย่งโครงการนั้นไปคะ”

“ฉันว่าเรื่องนี้ช่างมันไปเถอะ”

“ถึงแม้ว่าจะไม่มีต้นทุนในส่วนนี้ แต่พวกเราค่อยๆ เก็บเงินไปก็ได้”

“หลินมั่วหน้าเนื้อใจเสือเกินไป ฉันให้เธอไปเสี่ยงไม่ได้หรอก!”

ในใจของอู๋เฟยเฟยหวั่นไหวเป็นอย่างมาก ขณะเดียวกันก็เกลียดแค้นหลินมั่วไปมากกว่าเดิม

“สามีคะ แต่พวกเราจะยอมเสียเปรียบแบบนี้ไม่ได้สิคะ”

“เขตวิลล่านี้ไม่มีทางเอากลับมาได้จริงๆ หรือคะ”

อู๋เฟยเฟยพูดขึ้นด้วยความโมโห

ฟังอู้เต๋อคิดอย่างละเอียดถี่ถ้วนอยู่ครู่หนึ่ง “ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีทางเลย แต่ว่า เฮ้อ ช่างเถอะ ไม่พูดดีกว่า!”

อู๋เฟยเฟยกระตือรือร้นขึ้นมาทันที เธอรีบพูดขึ้น “สามีคะ วิธีอะไรหรือคะ คุณพูดมาสิคะ!”

“ตอนนี้พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว มีอะไรที่พูดไม่ได้กันคะ”

“หรือว่าคุณยังไม่เห็นฉันเป็นคนในครอบครัวอีก”