หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 882

สวี่เจี้ยนกงนั่งอยู่ข้างๆ แล้วพูดอย่างไม่พอใจ "แม่เธอบอกว่าเขาเป็นคนทำ แต่ใครจะไปรู้กัน"

ฟังฮุ้ยมองจ้องเขาอย่างโมโห "สวี่เจี้ยนกง นี่คุณหมายความว่ายังไง"

"นี่คุณคิดว่าหลานสาวคนนี้ของฉันนั้นทำอะไรไม่เป็นเลยใช่ไหม"

"ฉันจะบอกอะไรให้ อาหารของคืนนี้ทั้งหมดล้วนเป็นเธอคอยช่วยฉันทำ"

"อีกอย่างผักสลัดบนโต๊ะนั่น เฟยเฟยเป็นคนทำเองกับมือเลย"

"พวกเขาอยู่เมืองนอกก็ชอบกินกันแบบนั้นแหละ!"

สวี่เจี้ยนกงพูดอย่างไม่สนใจนัก "เหอะ ฉันไม่ชอบกินของแบบนี้อยู่"

"กินของดิบ ระวังในท้องจะมีหนอน!"

ฟังฮุ้ยพูดด้วยความโกรธ "คุณจะไปรู้อะไร!"

"คนบ้านนอกจริงๆ คุณจะไปรู้อะไร"

"กินแบบนี้มันมีคุณค่าทางโภชนาการมากที่สุดแล้ว?"

"คนต่างชาติเขาก็กินกันแบบนี้นั่นแหละ!"

สวี่เจี้ยนกงจ้องมองเธอ "งั้นคุณก็ย้ายไปอยู่ต่างประเทศเลยสิ"

"จะอยู่ที่บ้านทำไม"

"วันหลังคุณก็ไม่ต้องกินเนื้อแบบสุกแล้ว กินดิบไปเลย มีคุณค่าทางโภชนาการนี่!"

ฟังฮุ้ยนั้นโกรธมาก "คุณ... นี่คุณกำลังหาเรื่องนี่หน่ะ!"

"เนื้อจะกินแบบดิบๆ ได้ยังไง มันมีปรสิตนะ!"

"แต่ผักไม่เหมือนกัน คุณนี่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย..."

สวี่เจี้ยนกง "คุณรู้ คุณรู้ไปหมดนั่นแหละ!"

สวี่ปั้นซย่ารีบพูดกู้สถานการณ์ "เอาหน่า พอแล้วๆ พ่อกับแม่อย่าทะเลาะกันเลยนะคะ"

"อาหารการกิน ต่างคนก็มีของชอบของตนเอง"

"หลินมั่ว พวกเราไปล้างมือกันเถอะ"

เมื่อทั้งสองคนล้างมือกันเสร็จ ก็มานั่งที่โต๊ะแล้วเตรียมที่จะกินข้าว

ตอนแรกผักสลัดนั้นวางอยู่ข้างหน้าของสวี่เจี้ยนกง แต่สวี่เจี้ยนกงไม่แม้แต่จะมอง จากนั้นก็หมุนผักสลัดมันออกไป

"นี่มันอะไรกัน แค่เห็นก็ชวนอาเจียนแล้ว!"

สวี่เจี้ยนกงเบะปาก

ฟังฮุ้ยโมโหมาก อยากจะด่าอีกครั้ง แต่ถูกอู๋เฟยเฟยห้ามเอาไว้

หลินมั่วพูด

อู๋เฟยเฟยมองดู จากนั้นก็หมุนผักสลัดไปอยู่ต่อหน้าของสวี่ปั้นซย่า "พี่ลองกินดูสิ!"

สวี่ปั้นซย่าชิมไปหนึ่งคำจากนั้นก็พูดแสดงความคิดอย่างไม่ได้ใส่ใจนัก

แต่เธอไม่ได้สังเกตเห็นแสงลุกวาวในตาของอู๋เฟยเฟย

สุดท้าย อู๋เฟยเฟยนั้นพูดโน้มให้หลินมั่วกับสวี่ปั้นซย่ากินผักสลัดนั่นจนหมด

เมื่อหลินมั่วและสวี่ปั้นซย่ากินไปหนึ่งคำ ตาของอู๋เฟยเฟยก็ค่อยๆ ลุกวาวขึ้นมา

ยาในขวดนั่นถูกเธอเทลงไปในผักสลัดทั้งหมดเลย

เพราะฟังอู้เต๋อพูดว่า ยาชนิดนี้อยู่ได้แค่ในอาหารที่มีอุณหภูมิทั่วไปแบบนี้

ตอนนี้หลินมั่วและสวี่ปั้นซย่ากินผักสลัดนี่จนหมดแล้ว พวกเขาสองคนจะต้องถูกยาพิษเข้าแล้วแน่นอน

อู๋เฟยเฟยแอบดีใจ ทีนี้เธอก็ได้ทำเรื่องที่ฟังอู้เต๋อสั่งไว้แล้ว

รอให้แย่งโครงการคฤหาสน์มาได้แล้ว เธอก็จะได้เป็นภรรยาของฟังอู้เต๋อ เป็นคุณนายใหญ่ของตระกูลฟัง

ถึงเวลานั้น เธอก็จะทำอะไรก็ได้ในเมืองก่วงหยางนี่ แล้วกลายเป็นบุคคลที่มีอำนาจจริงๆ

พอคิดแบบนี้แล้ว ในใจของอู๋เฟยเฟยก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก นี่มันเป็นชีวิตที่เธอใฝ่ฝันมานานไม่ใช่เหรอ