หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 881

ชายหนุ่มส่ายหน้า "ว่าก็ว่าแบบนั้น แต่ฤทธิ์ของกู่เจ็ดหางนี่มันไม่ได้รุนแรงขนาดนั้น"

"กู่ทั้งเจ็ดชนิดเอารวมไว้ด้วยกัน ฤทธิ์พิษของพวกมันก็จะต้านทานกันเอง สุดท้ายก็ทำให้ฤทธิ์พิษของกู่เจ็ดหางนั้นไม่รุนแรงขนาดนั้น”

"กู่เจ็ดหางนี่คร่าชีวิตไม่ได้ด้วยซ้ำ มันก็แค่จะทำให้รู้สึกทรมานแค่นั้นเอง"

"อีกอย่าง กู่เจ็ดหางนี่ยากที่จะเก็บรักษา เงื่อนไขในการวางกู่นั้นมันยุ่งยากอย่างมาก มีความจำกัดในเรื่องอุณหภูมิและเวลาอย่างมาก ที่จริงในอะไรได้โอกาสมันก็เป็นแค่ของที่ไร้ประโยชน์

"สำหรับผู้ที่แข็งแกร่งแล้ว ก็สามารถที่จะใช้กำลังภายในนั้นกำจัดกู่เจ็ดหางไปได้"

"หากอยากจะสู้รบกับผู้ที่แข็งแกร่ง มันแทบจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย!"

ฟังอู้เต๋อพยักหน้าอย่างช้าๆ

ชายหนุ่มหยิบเนื้อชิ้นหนึ่งมียังมีเลือดอยู่ขึ้นมาแล้วพูดเสียงเยือกเย็นว่า "คุณไม่ต้องเป็นห่วงไป ในเมื่อคุณช่วยฉัน ฉันก็จะช่วยคุณแน่นอน"

"ฉันยังคงเป็นคำพูดเดิม หากค้นหาคนคนนั้นให้ฉันจนเจอ ฉันจะช่วยคุณควบคุมตระกูลทั้งสิบเอง"

"จริงสิ เรื่องการหาคนคนนั้นเป็นอย่างไรบ้างแล้ว"

ในนัยน์ตาของฟังอู้เต๋อมีความเจ้าเล่ห์ "คนที่คุณบอกคนนั้น ฉันหาเจอแล้ว"

"เมื่อสิบเจ็ดปีก่อนเธอเข้ามาในเมืองก่วงหยางพร้อมกับเด็กหญิงคนหนึ่ง"

"แต่ว่าเมื่อสิบปีก่อน เธอเสียชีวิตเพราะโรคที่ร้ายแรง"

"ส่วนเด็กผู้หญิงคนนั้น ตอนแรกเธอถูกจับเข้าไปในสถานรับเลี้ยงเด็ก"

"แต่ได้ข่าวว่าเธอมีฝีหนองเต็มตัว ทุกคนรังเกียจ สุดท้ายจึงได้หนีออกจากสถานรับเลี้ยงเด็กไป จนถึงตอนนี้ก็ยังหาตัวไม่เจอ!"

"จำไว้นะ เด็กผู้หญิงคนนี้ หากยังมีชีวิตอยู่ก็ขอเจอหน้า หากตายไปแล้วก็จะต้องเจอศพ!"

"ไม่ว่ายังไง ฉันจะต้องเจอเธอให้ได้!"

ฟังอู้เต๋อพยักหน้าอย่างแรง "วางใจได้เลย ฉันจะหาเธอให้เจอแน่!"

เมื่อออกมาจากห้องลับ ใบหน้าของฟังอู้เต๋อก็ยิ้มแย้ม

เดินผ่านระเบียง ฟังอู้เต๋อก็ได้เข้ามาในห้องที่กว้างใหญ่

ในห้องนี้นั้นเต็มไปด้วยกลิ่นที่เหม็นอับ ข้างในนั้นมีคนสามคนถูกแขวนไว้ นั่นก็คือพวกหวงอู่นั่นเอง

ตอนนี้คนสามคนนี้ไม่มีลมหายใจแล้ว มือถูกเชือกมัดเอาไว้แล้วก็แขวนไว้ในอากาศ

"คืนนี้รอให้เธอมา ก็จะมีเรื่องสนุกให้ดูแล้ว"

ณ เซิ่งซื่อเรสซิเด้นท์

เวลาหนึ่งทุ่ม หลินมั่วและสวี่ปั้นซย่ากลับมาถึงบ้าน อาหารเย็นก็จัดเตรียมไว้หมดแล้ว

อู๋เฟยเฟยนั่งอยู่ข้างฟังฮุ้ย กำลังพูดคุยอย่างสนุกสนาน

สีหน้าของสวี่เจี้ยนกงที่นั่งอยู่ข้างๆ นั้นไม่สบอารมณ์นัก เห็นได้ชัดว่า การที่อู๋เฟยเฟยมาเยี่ยมเยือนนั้นเขาไม่พอใจอย่างมาก

เมื่อเห็นหลินมั่วและสวี่ปั้นซย่า อู๋เฟยเฟยรีบลุกขึ้นมา "พี่ พี่สะใภ้ กลับมาแล้วเหรอคะ"

ฟังฮุ้ยเองก็รีบพูดว่า "โถปั้นซย่า ในที่สุดพวกเธอก็กลับมา"

"ดีนะที่คืนนี้มีเฟยเฟยช่วยฉัน ไม่อย่างนั้น อาหารที่เต็มโต๊ะแบบนี้ฉันไม่รู้ว่าจะทำจนถึงเมื่อไหร่"

"มาๆๆ รีบไปล้างมือเร็ว เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลงมากินข้าวนะ!"

สวี่ปั้นซย่าตกใจ "แม่ เฟยเฟยช่วยแม่ทำกับข้าวเหรอ"