ชายหนุ่มส่ายหน้า "ว่าก็ว่าแบบนั้น แต่ฤทธิ์ของกู่เจ็ดหางนี่มันไม่ได้รุนแรงขนาดนั้น"
"กู่ทั้งเจ็ดชนิดเอารวมไว้ด้วยกัน ฤทธิ์พิษของพวกมันก็จะต้านทานกันเอง สุดท้ายก็ทำให้ฤทธิ์พิษของกู่เจ็ดหางนั้นไม่รุนแรงขนาดนั้น”
"กู่เจ็ดหางนี่คร่าชีวิตไม่ได้ด้วยซ้ำ มันก็แค่จะทำให้รู้สึกทรมานแค่นั้นเอง"
"อีกอย่าง กู่เจ็ดหางนี่ยากที่จะเก็บรักษา เงื่อนไขในการวางกู่นั้นมันยุ่งยากอย่างมาก มีความจำกัดในเรื่องอุณหภูมิและเวลาอย่างมาก ที่จริงในอะไรได้โอกาสมันก็เป็นแค่ของที่ไร้ประโยชน์
"สำหรับผู้ที่แข็งแกร่งแล้ว ก็สามารถที่จะใช้กำลังภายในนั้นกำจัดกู่เจ็ดหางไปได้"
"หากอยากจะสู้รบกับผู้ที่แข็งแกร่ง มันแทบจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย!"
ฟังอู้เต๋อพยักหน้าอย่างช้าๆ
ชายหนุ่มหยิบเนื้อชิ้นหนึ่งมียังมีเลือดอยู่ขึ้นมาแล้วพูดเสียงเยือกเย็นว่า "คุณไม่ต้องเป็นห่วงไป ในเมื่อคุณช่วยฉัน ฉันก็จะช่วยคุณแน่นอน"
"ฉันยังคงเป็นคำพูดเดิม หากค้นหาคนคนนั้นให้ฉันจนเจอ ฉันจะช่วยคุณควบคุมตระกูลทั้งสิบเอง"
"จริงสิ เรื่องการหาคนคนนั้นเป็นอย่างไรบ้างแล้ว"
ในนัยน์ตาของฟังอู้เต๋อมีความเจ้าเล่ห์ "คนที่คุณบอกคนนั้น ฉันหาเจอแล้ว"
"เมื่อสิบเจ็ดปีก่อนเธอเข้ามาในเมืองก่วงหยางพร้อมกับเด็กหญิงคนหนึ่ง"
"แต่ว่าเมื่อสิบปีก่อน เธอเสียชีวิตเพราะโรคที่ร้ายแรง"
"ส่วนเด็กผู้หญิงคนนั้น ตอนแรกเธอถูกจับเข้าไปในสถานรับเลี้ยงเด็ก"
"แต่ได้ข่าวว่าเธอมีฝีหนองเต็มตัว ทุกคนรังเกียจ สุดท้ายจึงได้หนีออกจากสถานรับเลี้ยงเด็กไป จนถึงตอนนี้ก็ยังหาตัวไม่เจอ!"
"จำไว้นะ เด็กผู้หญิงคนนี้ หากยังมีชีวิตอยู่ก็ขอเจอหน้า หากตายไปแล้วก็จะต้องเจอศพ!"
"ไม่ว่ายังไง ฉันจะต้องเจอเธอให้ได้!"
ฟังอู้เต๋อพยักหน้าอย่างแรง "วางใจได้เลย ฉันจะหาเธอให้เจอแน่!"
เมื่อออกมาจากห้องลับ ใบหน้าของฟังอู้เต๋อก็ยิ้มแย้ม
เดินผ่านระเบียง ฟังอู้เต๋อก็ได้เข้ามาในห้องที่กว้างใหญ่
ในห้องนี้นั้นเต็มไปด้วยกลิ่นที่เหม็นอับ ข้างในนั้นมีคนสามคนถูกแขวนไว้ นั่นก็คือพวกหวงอู่นั่นเอง
ตอนนี้คนสามคนนี้ไม่มีลมหายใจแล้ว มือถูกเชือกมัดเอาไว้แล้วก็แขวนไว้ในอากาศ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...