หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 897

อู๋ปิงอดที่จะตะลึงไม่ได้ “พี่ โครงการใหญ่ขนาดนั้น ผมจะเอาเงินที่ไหนไปช่วยพี่ล่ะ?”

อู๋เฟยเฟยโบกมือ “ฉันไม่ได้บอกให้นายลงทุนสักหน่อย”

“ฉันหมายถึงว่าจะให้ช่วยจองโรงแรมให้เขาก่อน ให้เขาได้วิจัยและพัฒนาได้อย่างสงบ”

“ช่วงนี้เขาต้องพักในโรงแรมราคาหลักร้อยเพื่อประหยัดเงิน”

“ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป ฉันล่ะเป็นห่วงร่างกายเขาจริงๆ !”

อู๋ปิงฉงนเล็กน้อย “พี่ พะ...พี่ยังใช้เงินเปย์เขาอยู่อีกเหรอ?”

อู๋เฟยเฟยถลึงตาใส่ “นายพูดอะไรของนาย?”

“นี่มันเรียกว่าเปย์ที่ไหน นี่มันเรียกว่าความรักต่างหากล่ะ”

“พี่เขยของนายกำลังอยู่ในช่วงสำคัญของการทำธุรกิจ ฉันช่วยอะไรเขาได้ไม่มากนัก อย่างน้อยก็ช่วยสักหน่อยก็ยังดี”

“นายจำเอาไว้นะ ถ้านายพากับใครสักคนผ่านช่วงที่ตกต่ำไปได้ ถึงจะมีสิทธิไปเฉิดฉายกับเขา!”

“พี่เขยของนายตอนนี้แค่อยู่ในช่วงตกต่ำเพียงชั่วคราวเท่านั้น ถ้าตอนนี้ฉันไม่ช่วยเขา แล้วเขาเฉิดฉายขึ้นมา นายคิดว่าเขาจะยังสนใจฉันขนาดนั้นไหม?”

อู๋ปิงพยักหน้า “พี่พูดถูก”

“เพื่อนของผมก็พูดแบบนั้นเหมือนกัน ในช่วงเวลาที่ใครคนหนึ่งตกต่ำ แต่คุณไม่ได้อยู่ด้วย พอวันหนึ่งที่ใครคนนั้นได้กลับมาเฉิดฉาย แล้วคุณจะเป็นใครสำหรับเขาล่ะ”

“ชีวิตคนเรา ถ้ามีคนที่ช่วยเราในยามตกต่ำ นั่นแหละถึงจะเป็นเพื่อนแท้”

“เอ่อ ผมเองก็ไม่ได้มีเงินเยอะ หมื่นนี่พี่เอาไปก่อนละกัน”

อู๋เฟยเฟยดีอกดีใจเป็นอย่างมาก “เสี่ยวปิง นายเข้าใจเหตุผลก็พอ”

“ไม่ต้องห่วงนะ พอกิจการพี่เขยนายสำเร็จแล้ว ฉันแน่ใจว่าเขาจะต้องหางานดีๆ ให้แน่นอน!”

อู๋ปิงยิ้มพร้อมพยักหน้า ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวัง

ในขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกัน จู่ๆ โทรศัพท์มือถือของอู๋เฟยเฟยก็ดังขึ้นมา

หลังจากที่อู๋เฟยเฟยรับโทรศัพท์ ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นดูไม่ได้อย่างสุดขีดทันที

อู๋ปิงรู้สึกประหลาดใจ “พี่ เกิดอะไรขึ้นน่ะ?”

อู๋เฟยเฟยขอบตาแดงระเรื่อ “พี่เขยของนายเพิ่งโทรมาบอกวะ...ว่าเพื่อนของเขาในวอลล์สตรีทประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ไม่สามารถลงทุนได้น่ะ”

“เขาเพิ่งจะไปหาหวงหย่งเฟิงมา แล้วหวงหย่งเฟิงก็ซ้ำเติม ว่าอยากซื้อโครงการของเขาด้วยเงินหนึ่งแสนห้าร้อยล้านบาท”

“ตะ...ตอนนี้พี่เขยนายก็ไม่รู้เลยว่าควรจะทำยังไงดี เมื้อกี้เขาก็โทรมาร้องไห้...”