หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 899

ฟังฮุ่ยกลับมาที่ห้อง ก่อนจะโทรหาอู๋เฟยเฟยเป็นอันดับแรก บอกเธอว่ามันเป็นการหลอกลวง และห้ามให้เธอโอนเงินไปให้ปีเตอร์เด็ดขาด

อู๋เฟยเฟยพูดอย่างทนไม่ไหว “ป้ารอง หนูโอนเงินไปให้สามีหนูแล้ว”

“พูดอีกอย่าง ป้าจะรู้ได้ยังไงว่านี่เป็นการหลอกลวงกัน?”

“นี่มันเป็นโอกาสครั้งเดียวในชีวิตเลยนะ หนูเองก็เห็นว่าป้าดีกับพวกเรา ก็เลยให้โอกาสป้าลงทุน”

“มีคนอื่นอีกตั้งกี่คนที่อยากมาลงทุน แต่ก็ไม่มีโอกาสน่ะ!”

ฟังฮุ่ยพูดอย่างกระวนกระวาย “แต่หลินมั่วบอกว่านี่มันเป็นอุบาย...”

อู๋เฟยเฟยโมโห “สวะอย่างหลินมั่วจะมารู้อะไร?”

“มันก็แค่พวกไร้ประโยชน์ที่เกาะผู้หญิงกิน มันจะเข้าใจสถานการณ์โลกภายนอกไหม?”

“มันรู้ไหมว่าโลกภายนอกเขาหาเงินกันยังไง?”

“มันมีสิทธิอะไรมาว่าสามีหนูเป็นนักต้มตุ๋น?”

“มันมีหลักฐานเหรอ?”

ฟังฮุ่ยชะงักไปครู่หนึ่ง “เฟยเฟย ป้าเข้าใจเจตนาของหนูนะ”

“แต่หนูยังเด็ก หนูไม่รู้หรอกว่าจิตใจมนุษย์มันน่ากลัวแค่ไหน”

“ปีเตอร์นั่นน่ะ ถ้าเป็นนักต้มตุ๋นจริงๆ ล่ะก็ งั้นเงินห้าสิบกว่าล้านนี้จะไม่ถูกโกงไปเหรอ?”

อู๋เฟยเฟยพูดด้วยความโมโห “ป้ารอง พูดไปพูดมาเนี่ย ป้ายังไม่เชื่อใจหนูใช่ไหม?”

“ได้ หนูจะพูดให้ป้าฟังอีกรอบ”

“วันนี้หนูมาขอยืมเงินป้า หนูบอกแล้วว่าให้เขียนสัญญากู้ยืม แต่ป้าก็ไม่เขียน!”

“หนูบอกป้าไว้เลยนะ ถึงสามีหนูจะเป็นนักต้มตุ๋นจริงๆ ล่ะก็ พวกป้าก็มาเอาเงินที่หนูได้ หนูไม่มีวันเบี้ยวอยู่แล้ว โอเคไหม?”

“ความจริง ป้าเป็นป้าแท้ๆ ของหนู แค่ขอให้ป้าช่วยสักนิดสักหน่อย แล้วป้าดูท่าทางกระวนกระวายของป้าสิ!”

“ตอนที่แม่หนูช่วยพวกป้าก่อนหน้านี้ แม่โวยวายขนาดนี้ไหม?”

ฟังฮุ่ยชะงักไปและเงียบอยู่นานก่อนจะกระซิบขึ้นมาว่า “เฟยเฟย ป้ารองไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นนะ”

“ป้าไม่ได้กลัวว่าหนูจะมาโกหกหลอกลวงกันหรอก...”

อู๋เฟยเฟย “ป้าไม่ต้องกังวลแทนหนูหรอก”