หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 900

สวี่ตงเสวี่ยไม่พอใจเล็กน้อย หลังจากส่งฟังฮุ่ยกลับไปแล้ว ก็พูดอย่างกระวนกระวายขึ้นมา “หวงเหลียง คุณบ้าไปแล้วเหรอ?”

“แม่บอกว่าจะเอาเงินห้าสิบล้าน คุณก็ให้ คุณไม่ถามแม่ด้วยซ้ำว่าจะเอาเงินไปทำอะไร?”

หวงเหลียงยิ้มเยาะ “เสวี่ยเอ๋อร์ เธอจะสนใจทำไมว่าแม่จะเอาไปทำอะไร?”

“ฉันยังสงสัยอยู่เลยว่าแม่อยากได้น้อยเกินไปหรือเปล่า!”

สวี่ตงเสวี่ยงงงัน “มะ...หมายความว่าไง?”

หวงเหลียงปรายตามองเธอ “เธอว่ามันหมายความว่าไงล่ะ?”

“ช่วงนี้บริษัทรับเหมาก่อสร้างของเราสองคนกลืนเงินไปเยอะขนาดนั้น เธอคิดว่าในอนาคตหลินมั่วจะไม่มาตรวจสอบบัญชีเหรอ?”

“พอเขาไปตรวจสอบบัญชี ถึงตอนนั้น เราจะอธิบายให้เขาฟังยังไงล่ะ?”

สวี่ตงเสวี่ยเบะปาก “ฮึ เรายังต้องกลัวมันอีกเหรอ?”

“มันก็แค่เขยแต่งเข้าบ้าน ในบ้านหลังนี้ มันมีสิทธิพูดด้วยหรือไง?”

“บริษัทรับเหมาก่อสร้างก็เป็นธุรกิจของตระกูลสวี่เรา ไม่ว่าเราจะกลืนเงินไปเท่าไหร่ มันก็ไม่ใช่เรื่องของมันอยู่ดี!”

หวงเหลียงพยักหน้า “ที่เธอพูดก็ถูก”

“แต่ปัญหาคือ ถ้าพ่อกับแม่ถามจี้ขึ้นมา เราจะตอบยังไงล่ะ”

สวี่ตงเสวี่ยชะงักไป ก่อนจะขมวดคิ้วพูด “คุณอยากจะพูดอะไรกันแน่น่ะ?”

หวงเหลียงยิ้มพลางพูด “ไม่กี่วันก่อน ฉันซื้อรถใหม่ให้พ่อไป รถโรลส์-รอยซ์น่ะ”

“อีกอย่าง นาฬิกาของพ่อ ฉันก็ไปเปลี่ยนให้เขาใหม่ด้วย ราคาก็ห้าล้านกว่าบาท”

“แล้วฉันก็ซื้อเครื่องประดับให้แม่ชุดหนึ่งด้วย จ่ายไปสามล้านห้า”

สวี่ตงเสวี่ยเบิกตากว้าง “คะ...คุณบ้าไปแล้วหรือเปล่า?”

“ซื้อของมากมายขนาดให้พวกเขาไปทำไม?”

“เครื่องประดับราคาสามล้านห้า ฉันยังไม่มีด้วยซ้ำ!”

หวงเหลียงพูดอย่างใจเย็น “เธอไม่ต้องกังวลน่า!”

“เงินมันก็ถูกใช้ไปแล้ว ถึงตอนนั้น ถ้าพวกเขาตรวจสอบบัญชีขึ้นมาจริงๆ แล้วเค้นถึงเรื่องนี้ เราก็จะมีข้อแก้ตัวยังไงล่ะ”

“ถ้าพ่อกับแม่เค้นขึ้นมา เราก็บอกได้ว่าใช้เงินไปกับการซื้อของให้พวกเขานั่นแหละ”

“ตราบใดที่พ่อแม่เป็นคนใช้เงินพวกนั้น ถึงตอนนั้น บัญชีที่ยุ่งเหยิงนี่ พวกเขาทั้งสองคนก็จะไม่มีทางสืบได้อีก”