หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 908

คำพูดของสวี่ปั้นซย่าแหย่รังแตนทันที

สวี่ตงเสวี่ยเยาะเย้ย “พี่ สิ่งที่พี่พูดมันไม่ถูกนะ!”

“บริษัทก่อสร้างอยู่ภายใต้ชื่อหลินมั่ว ไม่ผิดแน่”

“แต่อย่าลืมว่าหุ้นในชื่อเขา พ่อโอนให้เขา”

“พูดถึงเรื่องนั้น พ่อก็ยังยกบริษัทนี้ให้เขา”

“นอกจากนี้ หลินมั่วคนนี้เป็นลูกเขยแต่งเข้า มีอะไรในบ้านนี้เป็นของเขาบ้างล่ะ?”

“ทุกอย่างที่เขากิน เสื้อผ้า และการใช้ชีวิตเป็นของตระกูลสวี่ เขามีสิทธิ์อะไรมาบอกว่าบริษัทเป็นของเขา?”

“ทุกอย่างเป็นของตระกูลสวี่ของเรา พี่เข้าใจไหม!”

สวี่เจี้ยนกงตกใจอย่างรุนแรง “สวี่ปั้นซย่า แกหมายความว่ายังไง?”

“หลินมั่วเป็นแค่ลูกเขยแต่งเข้า แกมีสิทธิ์อะไรที่จะบอกว่าบริษัทก่อสร้างเป็นของเขา?”

“ถึงอยากจะหย่า ลูกเขยแต่งเข้าอย่างเขาก็ต้องออกจากบ้านไป”

“เรื่องในบ้านพวกนี้เกี่ยวอะไรกับเขา?”

ฟังฮุ่ยส่ายหัวครั้งแล้วครั้งเล่า “ปั้นซย่า ทำไมแกถึงเป็นแบบนี้?”

“ทำไมแกถึงเห็นคนอื่นดีกว่าญาติพี่น้อง?”

“แกไม่รู้เหรอว่าใครเป็นญาติที่สนิทสุดของแก?”

สวี่ปั้นซย่าโกรธมาก “พวกคุณ... พวกคุณนี่ก่อความวุ่นวาย!”

“ลูกเขยแต่งเข้าทำไมเหรอ? ลูกเขยแต่งเข้าไม่ใช่คนเหรอ?”

“ไม่ผิดแน่ ตอนนั้นแม่เป็นคนแบ่งหุ้นของบริษัทก่อสร้างให้ให้หลินมั่ว”

“แต่แม่อย่าลืมนะว่าทำไมแม่ถึงให้เขาตั้งแต่แรก”

“ตอนนั้นแม่กลัวว่าจะติดคุก เพราะงั้นเลยให้หลินมั่วรับผิดไป”

“ตอนนี้หลินมั่วสร้างบริษัทก่อสร้างเสร็จแล้ว แม่ไม่รู้สึกละอายใจบ้างเหรอ? ที่อยากจะแย่งบริษัทก่อสร้างนี้”

สวี่เจี้ยนกงโกรธ “ละอายใจงั้นเหรอ?”

“แกพูดอีกรอบซิ?”

“ทำไม แกคิดว่าพ่อคนนี้ทำให้แกละลายใจเหรอไง?”

“ได้ ถ้าแกคิดว่าฉันทำให้แกละอายใจ ฉันจะออกไปเดี๋ยวนี้ ไปให้รถชนให้ตายเลย ฉันจะได้ไม่ทำให้เธอละอายใจ พอใจไหม!”