หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 907

ตอนเย็นในบ้าน หลินมั่วเริ่มเล่าเรื่องนี้ให้สวี่ปั้นซย่าฟัง

สวี่ปั้นซย่าขมวดคิ้วหลังจากได้ยินสิ่งนี้

“ฉันว่าแล้วต้องมีเรื่องไม่ดีกับการที่หวงเหลียงเป็นผู้จัดการทั่วไปแน่”

“ช่างเถอะ คืนนี้บอกพ่อ ให้ไล่เขาออกจากบริษัทเถอะ”

สวี่ปั้นซย่าพูดด้วยความโกรธ

หลินมั่วพยักหน้าช้าๆ เขาก็คิดในใจแบบนี้เช่นกัน

แต่ว่า เขารู้สึกว่าเรื่องนี้อาจจะไม่ราบรื่น

สวี่เจี้ยนกงเป็นศัตรูกับหลินมั่วมาตลอด

เขาต้องการขับไล่หวงเหลียงออกไป แต่สวี่เจี้ยนกงอาจจะไม่เห็นด้วย!

หลังจากรอจนถึงสองทุ่มสวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยก็ยังไม่กลับมา

หลินมั่วกับสวี่ปั้นซย่าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะออกไปทานอาหาร และเมื่อพวกเขากลับถึงบ้าน พวกเขาพบว่าสวี่เจี้ยนกง ฟังฮุ่ยและคนอื่นๆ กลับมาถึงบ้านแล้ว

หวงเหลียงนั่งข้างสวี่ตงเสวี่ย ใบหน้าของพวกเขาแดงก่ำ ดูเหมือนว่าพวกเขาดื่มเหล้าไปแล้ว

ทันทีที่หลินมั่วเข้าประตู สวี่เจี้ยนกงก็ตบโต๊ะทันที “หลินมั่ว แกกลับมาแล้ว!”

“ให้ฉันออกไปจากที่นี่!”

หลินมั่วตกตะลึงไปครู่หนึ่ง นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

สวี่ปั้นซย่าพูดด้วยความโกรธ “พ่อจะทำอะไรน่ะ?”

สวี่เจี้ยนกงพูดด้วยความโกรธ “เงียบไปเลย!”

“หลินมั่ว ฉันขอถามแกหน่อย แกไม่พอใจที่ฉันให้ฮวงเหลียงเป็นผู้จัดการทั่วไปของแกเหรอไง?”

“แกคิดว่าในฐานะพ่อเหรอว่ามันไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับกิจการของบริษัทก่อสร้าง”

“เพราะงั้น ในทุกๆ เรื่องที่แกกลั่นแกล้งหวงเหลียง หรือสร้างปัญหาให้เขา พยายามขับไล่เขาออกไป มันจงใจตบหน้าฉัน?”

หลินมั่วขมวดคิ้ว “พ่อ ผมแกล้งหวงเหลียงตอนไหน?”

สวี่เจี้ยนกงพูดด้วยความโกรธ “แกยังปฏิเสธอีก?”

“ฉันจะถามแก เกิดอะไรขึ้นกับเติ้งจวิน?”

“เขาไม่ได้ช่วยหวงเหลียงในบริษัทก่อสร้าง เขายึดเงินตลอด ไม่ยอมให้หวงเหลียง เขากำลังทำอะไร?”

“แกคิดว่าฉันไม่รู้ว่าแกเป็นใคร?”

“เมื่อก่อนแกอยู่ในบริษัทผลิตยา แกเอาเติ้งจวิน เหล่าหุและเด็กน้อยอีกห้าคนเข้าไปในนั้น โดยพยายามที่จะยักยอกธุรกิจของครอบครัวฉัน”

“ตอนนี้ไปที่บริษัทก่อสร้างแล้วก็ยังทำอีก”

“พ่อของแกให้เสี่ยวหวงเป็นผู้จัดการทั่วไป แต่คงแกให้เติ้งจวินดูแลเรื่องการเงินและจงใจขัดเสี่ยวหวง”

“พูดตรงๆ แกเป็นคนน่ารังเกียจมาก”

“ดูผิวเผินตำแหน่งผู้จัดการทั่วไปถูกมอบให้เสี่ยวหวงอย่างลับๆ แต่กลับเอาแต่คนของตัวเองเข้าไปทำงานกับเสี่ยวหวง ทำให้เสี่ยวหวงทำงานของเขาไม่ได้”

“ฉัน... ฉันไม่เคยเห็นคนที่ชั้นต่ำแบบนี้มาก่อนในชีวิต!”

ใบหน้าหลินมั่วเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ สวี่ปั้นซย่าพูดอย่างช่วยได้ “แม่ ช่วยอธิบายความสมเหตุสมผลได้ไหม?”

“เดิมทีบริษัทก่อสร้างเป็นของหลินมั่ว แล้วเกี่ยวอะไรกับตระกูลสวี่?”

“นี่เป็นบริษัทของเขาเอง พวกคุณยืนยันที่จะให้ หวงเหลียงเป็นผู้จัดการทั่วไปเอง”

“ตอนนี้หวงเหลียงใช้เงินนามอำเภอใจ หลินมั่วในฐานะประธาน จะไม่ถามเรื่องนี้หน่อยเหรอ?”