หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 937

บริกรตกตะลึง เขาไม่เคยเห็นการสั่งอาหารแบบนี้มาก่อนเลย

“ท่านครับ เรามีอาหารหลายอย่าง”

“ทุกอย่างมาเสิร์ฟอย่างละที่ พวกท่านก็ทานไม่หมดแล้ว”

"หากสั่งมาสิบที่..."

ฟังเจี้ยนจ้องมองบริกรและพูดว่า "ต้องให้นายมาเตือนด้วยหรือ"

“ถ้ากินไม่หมด ฉันก็จะห่อกลับบ้าน มีอะไรหรือเปล่า”

หวงซิ่วฉินหัวเราะทันที “นั่นสิ กินไม่หมด ห่อได้ไหมล่ะ!”

“ถึงยังไงก็ไม่ต้องจ่ายเงินอยู่แล้วนี่ มาๆๆ ทำอาหารทั้งหมดมาเสิร์ฟเดี๋ยวนี้!”

ผู้คนทั้งหมดที่เหลือต่างก็หัวเราะชอบใจ

บริกรรู้สึกลำบากใจ เขาไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้มาก่อน และไม่รู้ว่าจะจัดการกับมันอย่างไร

ในขณะนี้ หลินมั่วก็กล่าวขึ้น "คุณอา ผมเกรงว่าเราจะสั่งอาหารแบบนี้ไม่ได้"

"ถึงแม้ว่าบัตรพรีเมียมสามารถทานอาหารได้ฟรี แต่เงื่อนไขแรกของมันก็คือ ห้ามสิ้นเปลือง"

“ห้ามห่อกลับบ้าน หากทานไม่หมด เมื่อถึงจำนวนที่กำหนด จะต้องจ่ายเป็นสองเท่า! "

กฎเหล่านี้หลินมั่วเป็นคนเพิ่มขึ้นมา ณ ขณะนั้น เขารู้จักนิสัยของฟังเจี้ยนและหวงซิ่วฉินดี

หากบอกว่าไม่ต้องจ่ายเงินแล้วละก็ พวกเขาก็คงจะยกอีผิ่นเซวียนทั้งตึกไปอย่างแน่นอน

ฟังเจี้ยนตะลึง “มีกฎแบบนี้ด้วยหรือ”

“กฎบ้าบออะไรเนี่ย”

หวงซิ่วฉินยังพูดด้วยความโกรธ "ไม่ใช่หรือไง!"

"บอกว่าทานฟรี ทำซะเว่อร์วังสวยหรู"

“สุดท้ายมาตั้งกฎแบบนี้ หลอกลวงกันหรือไง”

“เจ้าของที่นี่ใจแคบซะจริงๆ เลย!”

สวี่ปั้นซย่ากำลังจะอ้าปากตอบโต้ แต่สุดท้ายก็ถูกหลินมั่วห้ามไว้

เถียงกับสองคนนี้เป็นเรื่องไร้สาระมาก!

ด้วยกฎนี้ ในที่สุดฟังเจี้ยนก็ยอมปฏิบัติตาม

แต่เขายังคงเลือกสั่งเมนูที่แพงที่สุดต่อไป

ส่วนข้าวผัดสิบที่ก็สั่งไม่ทันแล้ว

เพราะพ่อครัวแห่งแถบแม่น้ำหาวได้กลับไปแล้ว

ฟังเจี้ยนและหวงซิ่วฉินสั่งอาหารต่อตามอำเภอใจ ซึ่งหลินมั่วได้มองดูคร่าวๆ ก็พบว่าอาหารบนโต๊ะนี้มีราคามากกว่าล้านห้า