หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 938

หลินมั่วและสวี่ปั้นซย่าที่นั่งอยู่ข้างๆ เฝ้าดูแต่ละคนกำลังกินอาหารกันอย่างตายอดตายอยาก พวกเขาถึงกับพูดไม่ออก

คนเหล่านี้ทำราวกับว่าพวกเขาไม่ได้กินอะไรมาหลายปี

หลังจากผ่านไประยะหนึ่ง ทุกคนก็กินอิ่มท้อง และในที่สุดก็มาถึงประเด็นหลักของวันนี้

คุณตาสามหลังจากที่ดื่มเหล้าไปหนึ่งแก้ว ก็หรี่ตาลงพูดว่า "อาฮุ่ย ฉันได้ยินมาว่าเมื่อเร็วๆ นี้เธอกับหลิงหลิงทะเลาะกันรุนแรง มีเรื่องแบบนั้นจริงหรือเปล่า”

"ฉันไม่ได้ว่าเธอนะ ตอนพวกเธอเด็กๆ เธอกับหลิงหลิงน่ะสนิทกันมากที่สุดเลย"

"นอกจากนี้ หลิงหลิงเด็กคนนี้มีน้ำใจมาก ตอนนั้นก็ได้ช่วยเธอเอาไว้หลายอย่าง"

"เกิดเป็นคนจะต้องไม่ลืมรากเหง้าของตัวเอง คนในครอบครัวหรือญาติสนิทหากว่าช่วยเหลือกันได้ ก็ควรจะรีบช่วยเหลือกัน"

คนอื่นๆ คล้อยตามทันที ราวกับว่าหากฟังฮุ่ยไม่ช่วย เธอจะเป็นคนไร้ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีทันที

ฟังฮุ่ยถอนหายใจ "อาสาม คุณไม่เข้าใจสถานการณ์"

“ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากช่วยพวกเขา แต่ครั้งนี้มันเกินไปจริงๆ!”

หลังจากนั้น ฟังฮุ่ยก็อธิบายถึงสถานการณ์ของครอบครัวฟังหลิง หลังจากที่พวกเขากลับมาจากต่างประเทศตั้งแต่ต้นจนจบ

เมื่อฟังจบ ฟังเชี่ยนก็ขมวดคิ้วทันที “พี่สาม ทำไมพวกพี่ถึงทำแบบนี้ล่ะ”

“พี่รองปฏิบัติต่อพี่ดีมากแล้ว พวกพี่ยังตอบแทนน้ำใจของเธอด้วยการเนรคุณแบบนี้หรือ”

ฟังหลิงโมโห “เธอจะรู้อะไร”

“เธอฟังแต่หล่อนพูดอยู่ฝ่ายเดียว ทำไมเธอไม่ถามฉันบ้างว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่”

ฟังเชี่ยนตอบเธอ “ถ้าอย่างนั้นพี่ก็เล่ามาว่ามันเกิดอะไรขึ้น”

อู๋เฟยเฟยลุกขึ้นยืน “แม่ของฉันพูดไม่เก่ง ฉันจะเล่าให้ฟังเองแล้วกันนะคะ”

“ป้าสอง ฉันถามป้าหน่อย ตอนที่พวกคุณแต่งงานกัน เงินเดือนของแม่ฉันทุกๆ เดือน ให้พวกคุณไปเท่าไหร่”

ฟังฮุ่ย “เธอพูดเรื่องนั้นเพื่ออะไร”

อู๋เฟยเฟยตอบด้วยความโมโห “ทำไมจะพูดไม่ได้คะ”

“ตอนนั้นเงินเดือนของแม่ฉันแค่ไม่กี่พันบาทเท่านั้น แต่ให้พวกคุณไปครึ่งหนึ่งแล้ว”