หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 957

คนอื่นๆ ต่างตกใจอีกครั้ง พวกเขาต่างก็รู้สึกอิจฉาตาร้อน โอกาสแบบนี้ไม่ใช่ใครก็จะได้รับง่ายๆ

เมื่อเห็นสีหน้าของทุกคน โดยเฉพาะสวี่ปั้นซย่าที่ตกใจจนตาค้าง หวังเหล่ยก็รู้สึกลำพองใจเป็นอย่างมาก

เขาพูดอย่างทะนงตน: “ฉันจะบอกอะไรให้นะ เรื่องหาเงินสำหรับคนใหญ่คนโตแบบนั้นมันโครตง่ายเลย!”

“โครงการคฤหาสน์นี้ ฉันร่วมมือกับประธานหวงมาตลอด”

“ฉันได้รับเงินจากโครงการนี้ไปเกือบสี่ร้อยห้าสิบล้าน”

“ส่วนประธานหวง เขาได้เงินจากโครงการนี้หลายร้อยล้าน”

“ลองคำนวณดูคร่าวๆ ถ้าโครงการนี้ทำเสร็จ เขาอาจจะได้เงินหลายพันล้านเลยล่ะ!”

“ฮ่าฮ่า หลายพันล้านเชียวนะ นี่สวี่ปั้นซย่า บริษัทเครื่องยาสมุนไพรสวี่ของเธอจะมูลค่าในตลาดได้เท่านี้ไหม”

สวี่ปั้นซย่ากัดฟันไม่พูดอะไร เธอโมโหแทบจะบ้าตาย

เธอรู้ดีว่าบัญชีของหวงเหลียงจะต้องมีปัญหาแน่ๆ แต่เธอไม่คิดมาก่อนว่า หวงเหลียงจะกล้าขนาดนี้

โจวหลินพูดขึ้น: “ประธานหวงนี่ ยิ่งใหญ่มากจริงๆ!”

“เพื่อนหวัง เมื่อไหร่นายจะพาฉันไปรู้จักกับประธานหวงสักทีล่ะ”

หวังเหล่ยรีบตอบเขา: “เพื่อนโจว ถ้านายอยากรู้จักประธานหวงมันง่ายมากเลย!”

“ประธานหวังชอบคบค้าสมาคมกับคนรวยๆ แบบพวกนาย!”

“จริงสิ เหมือนวันนี้ประธานหวงก็จะมาที่ภัตตาคารสือเว่ยเทียน ฉันเห็นว่ารถของเขาจอดอยู่ข้างนอกน่ะ”

“ฉันจะลองติดต่อเขาดูหน่อย วันนี้อาจจะมีโอกาสได้ดื่มกับเขาสักแก้วสองแล้ว”

โจวหลินรีบหยักหน้า: “ได้สิ!”

หวังเหล่ยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอย่างลำพองใจ ก่อนจะโทรไปหาหวงเหลียง และเล่าเรื่องโจวหลินให้เขาฟัง

เมื่อพูดจบ เขาก็วางสายไป : “เพื่อนโจว นายนี่โชคดีจริงๆ!”

“เมื่อกี้พอประธานหวงได้ยินเรื่องของนาย เขาก็บอกว่าจะรีบมาหานายด้วยตัวเองที่นี่”

ไม่ว่าจะหลินเซียวจะกล้าบ้าบิ่นแค่ไหน แต่สุดท้ายเขาก็เป็นได้คนชั้นต่ำ ที่ไม่เคยเห็นโลกกว้าง!

ครั้งนี้ หลินมั่วจะสอนให้เขารู้จักว่า คนใหญ่คนโตที่แท้จริงเป็นยังไง

คนอื่นๆ ต่างมองไปที่หน้าประตูอย่างเฝ้ารอคอย

มีเพียงหลินมั่วและสวี่ปั้นซย่าที่มีสีหน้าไร้อารมณ์

ทั้งสองได้รู้แล้วว่า ทำไมพักหลังหวงเหลียงและสวี่ตงเสวี่ยไม่ค่อยกลับมากินข้าวเย็นที่บ้าน ที่แท้ก็เพราะมันโกงจนอิ่มไปแล้วไง!

ไม่นาน ประตูห้องอาหารก็เปิดออก หวงเหลี่ยงและสวี่ตงเสวี่ยเดินเข้ามา

หวังเหล่ยรีบลุกขึ้นทำการต้อนรับ: “ประธานหวง คุณสวี่ พวกคุณมากันแล้วเหรอ”

“มา มา ผมจะแนะนำให้พวกคุณรู้จักกับคุณโจวหลิน นักลงทุนของถนน Wall Street ที่ผมเคยเล่าให้ฟัง”

“ส่วนพวกนี้เป็นภรรยาของเพื่อนๆ ผม จริงสิ ด้านในยังมีอีกสองคน”

“เขาเป็นคนในตระกูลของคุณสวี่ ไม่รู้ว่าพวกคุณรู้จักไหม!”