หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 956

เพียวเพียวพูดอย่างตื่นเต้น: “ฉันคิดออกแล้ว ประธานหวงนี่เอง!”

“ประธานหวงนี่เป็นคนใหญ่คนโตจริงๆ!”

“ควบคุมและดูแลคฤหาสน์ ที่มูลค่าหลายหมื่นล้าน”

“จ่ายเงินแต่ละทีเป็นสิบๆ ล้าน”

“นึกไม่ถึงจริงๆ ว่าตระกูลสวี่จะมีลูกเขยที่เก่งขนาดนี้!”

“ถ้าเทียบกับสามีของดาวโรงเรียนแล้ว เหมือนฟ้ากับเหวเลย!”

เพียวเพียวพูดหัวเราะเยาะเขา

แต่หลินมั่วไม่ได้สนใจคำพูดของเธอ เขาคิดจะใช้โอกาสนี้ล้วงข้อมูลจากปากของหวังเหล่ย

“จริงเหรอ”

“ทำไมฉันถึงไม่รู้มาก่อนเลยว่า ตระกูลสวี่มีลูกเขยที่เก่งขนาดนี้”

หวังเหล่ยมองเขาอย่างดูถูก: “มึงไม่มีทางรู้หรอก!”

“ตระกูลสวี่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้น คนชั้นต่ำแบบมึงคงไม่ทางไปคบค้าสมาคมกับคนระดับสูงได้หรอก!”

“ประธานหวง ตอนนี้เป็นถึงผู้จัดการใหญ่ของโครงการคฤหาสน์ เป็นผู้ควบคุมและดูแลเรื่องทั้งหมด!”

หลินมั่วแสยะยิ้ม: “ผู้จัดการใหญ่? ก็แค่คนใช้แรงงานเท่านั้นแหละ!”

“คนใช้แรงงานจะมีความสามารถขนาดนี้เหรอ”

หวังเหล่ยโมโห เขาลุกขึ้นตบโต๊ะ พร้อมกับชี้หน้าด่าหลินมั่ว: “ไอ้เวร มึงกล้าดียังไงมาดูถูกประธานหวงวะ”

“กูอดทนกับมึงมามากพอแล้ว!”

“ถ้าวันนี้กูไม่ได้ฆ่ามึง ไม่ต้องมาเรียกกูว่าหวังเหล่ย!”

หลินมั่วมองเขา: “มึงแน่ใจแล้วใช่ไหม ที่จะมีเรื่องกับกูที่นี่”

หวังเหล่ยหวั่นใจเล็กน้อย เมื่อเห็นสายตาแข็งกร้าวของหลินมั่ว

“กู…กูเห็นแก่หน้าของประธานซ่ง ไม่งั้น มึงตายคาตีนกูไปนานแล้ว!”

หวังเหล่ยกลับไปนั่งที่เดิมอีกครั้ง ก่อนจะพูดดูถูกเขา: “ขยะแบบมึง คงไม่รู้เรื่องอะไรหรอก!”

“ประธานหวงถึงแม้จะเป็นผู้จัดการ แต่ในบริษัทรับเหมาก่อสร้างเขาใหญ่ที่สุด!”

“ทุกเรื่องในโครงการคฤหาสน์ เขาเป็นคนดูแลทั้งหมด”

คนอื่นๆ ต่างอุทานออกมาด้วยความตกใจ: “เยอะขนาดนี้เลยเหรอ”

หวังเหล่ยยิ้มอย่างภูมิใจ: “นี่แหละคือข้อดีของการมีอำนาจ!”

“ของแค่ร้อยห้าสิบล้าน แต่เขียนเบิกไปหกร้อยห้าสิบล้าน อีกห้าร้อยล้านก็เอาเข้ากระเป๋าตัวเอง”

“แต่นี่ยังไม่หมดนะ”

“ฉันได้รับเงินมา ร้อยห้าสิบล้าน แถมยังต้องแบ่งให้ประธานหวงอีกห้าสิบล้าน”

“อีกร้อยล้านที่เหลือ ฉันเก็บเอาไว้เองห้าสิบล้าน ส่วนอีกห้าสิบล้านถึงจะเป็นค่าวัสดุจริงๆ!”

คนอื่นๆ อย่างตกใจอีกครั้ง นี่มันเหนือความคาดหมายไปมาก

หลินมั่วขมวดคิ้วแน่น ไอ้หวงเหลียงมันกล้ามากจริงๆ

ในตอนนั้น ก็มีชายคนหนึ่งพูดขึ้น: “ค่าวัสดุหกร้อยห้าสิบล้าน สุดท้ายใช้จริงๆ แค่ห้าสิบล้าน จำนวนเงินต่างกันมากจริงๆ”

“แล้วอย่างนี้ ถ้ามีคนมาตรวจสอบคุณภาพของโครงการ จะไม่เกิดปัญหาอะไรเหรอ”

หวังเหล่ยหัวเราะ: “คนที่มาตรวจสอบโครงการล้วนเป็นคนของประธานหวงทั้งนั้น”

“พวกนายว่ามันจะมีปัญหางั้นเหรอ”