เพียวเพียวพูดอย่างตื่นเต้น: “ฉันคิดออกแล้ว ประธานหวงนี่เอง!”
“ประธานหวงนี่เป็นคนใหญ่คนโตจริงๆ!”
“ควบคุมและดูแลคฤหาสน์ ที่มูลค่าหลายหมื่นล้าน”
“จ่ายเงินแต่ละทีเป็นสิบๆ ล้าน”
“นึกไม่ถึงจริงๆ ว่าตระกูลสวี่จะมีลูกเขยที่เก่งขนาดนี้!”
“ถ้าเทียบกับสามีของดาวโรงเรียนแล้ว เหมือนฟ้ากับเหวเลย!”
เพียวเพียวพูดหัวเราะเยาะเขา
แต่หลินมั่วไม่ได้สนใจคำพูดของเธอ เขาคิดจะใช้โอกาสนี้ล้วงข้อมูลจากปากของหวังเหล่ย
“จริงเหรอ”
“ทำไมฉันถึงไม่รู้มาก่อนเลยว่า ตระกูลสวี่มีลูกเขยที่เก่งขนาดนี้”
หวังเหล่ยมองเขาอย่างดูถูก: “มึงไม่มีทางรู้หรอก!”
“ตระกูลสวี่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้น คนชั้นต่ำแบบมึงคงไม่ทางไปคบค้าสมาคมกับคนระดับสูงได้หรอก!”
“ประธานหวง ตอนนี้เป็นถึงผู้จัดการใหญ่ของโครงการคฤหาสน์ เป็นผู้ควบคุมและดูแลเรื่องทั้งหมด!”
หลินมั่วแสยะยิ้ม: “ผู้จัดการใหญ่? ก็แค่คนใช้แรงงานเท่านั้นแหละ!”
“คนใช้แรงงานจะมีความสามารถขนาดนี้เหรอ”
หวังเหล่ยโมโห เขาลุกขึ้นตบโต๊ะ พร้อมกับชี้หน้าด่าหลินมั่ว: “ไอ้เวร มึงกล้าดียังไงมาดูถูกประธานหวงวะ”
“กูอดทนกับมึงมามากพอแล้ว!”
“ถ้าวันนี้กูไม่ได้ฆ่ามึง ไม่ต้องมาเรียกกูว่าหวังเหล่ย!”
หลินมั่วมองเขา: “มึงแน่ใจแล้วใช่ไหม ที่จะมีเรื่องกับกูที่นี่”
หวังเหล่ยหวั่นใจเล็กน้อย เมื่อเห็นสายตาแข็งกร้าวของหลินมั่ว
“กู…กูเห็นแก่หน้าของประธานซ่ง ไม่งั้น มึงตายคาตีนกูไปนานแล้ว!”
หวังเหล่ยกลับไปนั่งที่เดิมอีกครั้ง ก่อนจะพูดดูถูกเขา: “ขยะแบบมึง คงไม่รู้เรื่องอะไรหรอก!”
“ประธานหวงถึงแม้จะเป็นผู้จัดการ แต่ในบริษัทรับเหมาก่อสร้างเขาใหญ่ที่สุด!”
“ทุกเรื่องในโครงการคฤหาสน์ เขาเป็นคนดูแลทั้งหมด”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...