หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 961

หลินมั่วยิ้มแล้วยิ้มอีก เพราะเขารู้ว่ามากินข้าวที่ภัตตาคารสือเว่ยเทียน ยังไงก็ปิดบังซ่งจื่อหลานไม่ได้หรอก

แต่เขาไม่คาดคิดว่าในคืนนี้ซ่งจื่อหลานจะมาอีกครั้ง

"ปั้นซย่า คุณว่าไง"

หลินมั่วถาม

สวี่ปั้นซย่าลุกขึ้นในทันที "ฉันไม่อยากกินที่นี่แล้วจริงๆ"

"ขึ้นไปข้างบนกันเถอะ วันนี้กินมื้อหรูกัน"

หลินมั่วพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็เดินตามสวี่ปั้นซย่าขึ้นไปข้างบน

ทุกคนในห้องต่างตกตะลึง มองตามหลังของสองคนนี้แล้วพากันพูดอะไรไม่ออกสักคำ

ผ่านไปสักพักทุกคนก็เริ่มกระซิบกระซาบกันว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

บางคนก็ถามกับโจวหลินตรงๆ ว่า "หัวหน้า ไม่ใช่สนิทกับประธานซ่งหรอกเหรอ"

"ทำไมประธานซ่งไม่เชิญชวนท่านสักคำเลยล่ะ"

"อาจจะเป็นเพราะว่าประธานซ่งไม่รู้ว่าหัวหน้าอยู่ที่นี่ หัวหน้า งั้นทำไมไม่ลองโทรหาประธานซ่งซะเลยล่ะ"

"ใช่ หัวหน้า ท่านลองให้ประธานซ่งมาอีกสักครั้งสิ นี่เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในเมืองก่วงหยางของเราเลยนะ ให้เป็นบุญตาของพวกเราสักครั้งเถอะ..."

ทุกคนต่างหัวเราะ คำพูดนี้ดูจะเป็นการเย้ยหยันโจวหลินมากกว่า

ตอนนี้โจวหลินรู้สึกหน้าชาและอายมาก

ก่อนหน้านี้เขาบอกว่าเขามีความสัมพันธ์ส่วนตัวกับซ่งจื่อหลาน แต่จริงๆ แล้วเป็นแค่การคุยโม้เท่านั้น

ในความเป็นจริงเขาเคยเจอซ่งจื่อหลานแค่สองครั้ง เรื่องราวหลังจากนั้นเลขาของซ่งจื่อหลานเป็นคนจัดการทั้งหมด เขาไม่มีคุณสมบัติที่จะพบซ่งจื่อหลานด้วยซ้ำ

ตอนนี้ทุกคนให้เขาโทรหาซ่งจื่อหลาน เขาจะโทรได้ยังไงล่ะ แม้แต่เบอร์โทรของซ่งจื่อหลานเขายังไม่มีเลย

ในเวลานี้มีหญิงสาวคนหนึ่งได้พูดขึ้นว่า "พวกคุณคิดว่าหลินมั่วกับสวี่ปั้นซย่าเกี่ยวข้องอะไรกับซ่งจื่อหลาน ทำไมซ่งจื่อหลานถึงเชิญชวนพวกเขาขึ้นไปทานข้าวด้วยเป็นการส่วนตัว"

"เรื่องนี้ใครจะไปรู้ล่ะ"

"ดูแล้วสองคนนี้เหมือนจะไม่ง่ายมากนัก"

"ผมคาดว่าสวี่ปั้นซย่าน่าจะรู้จักกับซ่งจื่อหลานมั้ง ตอนนี้ดูเหมือนตระกูลสวี่จะรวยเอามากๆ "

"น่าจะใช่แหละ ซ่งจื่อหลานคงจะไม่สามารถชวนผู้ชายคนหนึ่งไปทานข้าวด้วยได้"

"หลินมั่วนี่ช่างโชคดีจริงๆ ได้เจอกับซ่งจื่อหลานเพราะภรรยาของเขา..."

ทุกคนพูดคุยกันเสียงดังเซ็งแซ่ พวกเขาคิดว่าซ่งจื่อหลานสนิทกับสวี่ปั้นซย่า ส่วนหลินมั่วแค่ถูกเชิญตามขึ้นไปด้วยเท่านั้น