หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 97

หวงหย่งเฟิงระงับความโกรธไว้และโทรหาหลินมั่ว เมื่อต่อสายได้แล้วก็รีบขอโทษและขอร้องให้หลินมั่วมาช่วย

หลินมั่วไม่ได้มีความเกลียดชังอะไรต่อหวงหย่งเฟิงจึงรีบมาที่โรงพยาบาล

ทันทีที่เห็นหลินมั่ว หวงหย่งเฟิงก็เดินเข้าไปและโค้งลงต่ำมาก

“คุณหลินครับ ผมต้องขอโทษด้วยใจจริงแทนภรรยาของผมกับเรื่องที่เธอทำลงไปจริงๆ ครับ”

“ผมไม่รู้ว่าคุณเคยมาหาผม และไม่รู้ว่าเธอจะใจกล้าขนาดนี้ ถึงขั้นทำเรื่องแบบนี้ได้”

“นี่เป็นความผิดของผมเองครับ ขอคุณหลินลงโทษด้วย!”

พูดจบ หวงหย่งเฟิงก็จ้องไปที่คุณหญิงหวง

คุณหญิงหวงตัวสั่นเทา รีบคุกเข่าลงตรงหน้าของหลินมั่ว “คุณหลินคะ ฉัน...ฉันรู้ว่าตัวเองผิด คุณมีจิตใจเมตตาช่วย...ช่วยลูกชายของฉัน...”

อีกด้านหนึ่ง มีคนพาเจ้าอ้วนที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือดและใกล้จะตายแล้วออกมา

หลังจากที่หวงหย่งเฟิงโทรหาหลินมั่วเสร็จแล้ว ก็ให้คนจัดการเจ้าอ้วนและขังไว้ เพื่อเป็นคำอธิบายให้กับหลินมั่ว

หลินมั่วเหลือบไปมองพวกเขาและพูดเสียงเรียบ “ประธานหวง ไม่ต้องยุ่งยากขนาดนั้นหรอกครับ”

“ช่วยคนครั้งนี้ ผมจะเก็บค่ารักษา!”

หวงหย่งเฟิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาไม่กังวลเรื่องเงิน แต่กังวลเพียงแค่หลินมั่วจะช่วยหรือไม่เท่านั้น

“คุณหลินครับ คุณพูดราคามาได้เลย ผมจะจ่ายให้อย่างแน่นอน!”

หลินมั่วหัวเราะเบาๆ “ประธานหวงราคาที่ผมจะพูดเกรงว่าคุณคงรับไม่ไหว”

หวงหย่งเฟิงตกตะลึง ตระกูลของเขามีเงินเกือบหมื่นล้าน มีอะไรที่รับไม่ไหวกัน

“คุณหลิน คุณพูดมาได้เลยครับ!”

หลินมั่วพยักหน้า และพูดออกมาช้าๆ “สามร้อยล้าน!”

“สามอะไรนะ” คุณหญิงหวงอุทานออกมาทันที “สามร้อยล้าน? คุณ...คุณจะปล้นกันหรืออย่างไร!”

หวงหย่งเฟิงก็ตะลึงเช่นกัน สามร้อยล้านเชียวนะ ใครจะกล้าเก็บค่ารักษาสูงขนาดนี้ หลินมั่วคิดเรื่องเงินจนบ้าไปแล้วหรือ

หลินมั่วพูดขึ้น “สามร้อยล้าน ไม่เพียงแค่ช่วยลูกชายของคุณ แต่ยังช่วยตระกูลของคุณอีกด้วย!”

คุณหญิงหวงดีดตัวขึ้นมาและด่าทอ “ช่วยตระกูลฉันอะไรกัน คุณเป็นคนสาปแช่งตระกูลของฉัน”

“คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร เปิดปากมาก็ขอสามร้อยล้าน?”

“สามร้อยล้านมันเป็นเงินเท่าไรกัน คุณรู้บ้างไหม”

“พูดมาได้หน้าไม่อาย พูดไม่คิดแบบนี้คุณบ้าไปแล้วหรือ”

หวงหย่งเฟิงพูดตำหนิด้วยสีหน้ามืดครึ้ม “หุบปาก!”

“ฉัน...” คุณหญิงหวงยังอยากจะพูดต่อแต่ก็ถูกหวงหย่งเฟิงตบหน้า และคุณหญิงหวงก็เงียบลงทันที

หวงหย่งเฟิงหายใจเข้าลึกๆ กัดฟันและพูดขึ้น “คุณหลินครับ สามร้อยล้านผมสามารถจ่ายได้ แต่ว่าคุณต้องช่วยลูกชายของผมนะครับ!”

หลินมั่วเหลือบมองไปที่เขาและพูดขึ้นเสียงเบา “ผมรู้ว่าคุณไม่ยอมรับ แต่อีกไม่นานคุณจะรู้สึกว่าสามร้อยล้านนี้คุ้มค่ามาก!”

หลังจากพูดจบ หลินมั่วก็เดินเข้าไปในห้องฉุกเฉิน

หมอเทวดาเซวียยืนอยู่ที่ประตูทางเข้า ใบหน้าเต็มไปด้วยความเคารพ “คุณหลินครับ เป็นเกียรติมากที่ได้พบคุณ!”

หลินมั่วพยักหน้า ใบหน้าของหมอเทวดาเซวียก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นทันที ดีใจเหมือนได้รับการยอมรับ

คุณหญิงหวงเดินไปข้างๆ หวงหย่งเฟิงและกัดฟันพูด “ที่รักคะ เงินจำนวนมากมายขนาดนั้นคุณก็ยอมตกลงกับเขาหรือคะ”

“นี่เป็นเงินสามร้อยล้านเชียวนะ คุณบ้าไปแล้วหรือ”

“แพทย์ที่ไหนรับค่ารักษาแพงขนาดนี้กัน”

พ่อตาถอนหายใจและส่ายหัว “สำหรับแพทย์แล้ว วิชาแพทย์สำคัญมาก จรรยาบรรณแพทย์สำคัญยิ่งกว่า ถ้าทำเพียงแค่แสวงหากำไร ไม่ว่าวิชาแพทย์จะสูงเพียงใดก็ยากที่คนจะนับถือ!”

หวงหย่งเฟิงฟัดกันแน่นไม่พูดอะไร หลินมั่วขอจำนวนมากในคราเดียวแบบนี้ ทำให้พวกเขาไม่สบายใจ

หลินมั่วเข้าไปเพียงแค่ห้านาทีเท่านั้นก็เดินออกมา

“หาหมอแผนกศัลยกรรมมาจัดการเย็บแผลให้เขาเท่านี้ก็ไม่เป็นอะไรแล้ว”

หวงหย่งเฟิงงงงัน “เร็วขนาดนี้เลยหรือ”

หมอเทวดาและพ่อตาเดินเข้าไปในห้องผู้ป่วย เพียงไม่นานทั้งสองคนก็เดินออกมา

“คุณหลินเป็นเทพเซียนจริงๆ!” หมอเทวดาเซวียพูดออกมาจากใจจริง