หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 998

ปินจื่อก้มศีรษะลงและไม่กล้าพูดอะไร เหลาเฮยกัดฟันด้วยใบหน้าที่ดื้อรั้น

“ถ้าไม่อยากพูดก็ไม่ต้องพูด!”

หลินมั่วตะโกนอย่างเย็นชา ทันใดนั้นก็ก้าวไปข้างหน้าและเดินเข้าไปชนเข้าเหลาเฮย

ใบหน้าของเหล่เฮยเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน เขาคิดว่าเมื่อก่อนหลิวมั่วใช้ฝ่ามือแปดทิศไม่ใช่หรอ? ทำไมจู่ ๆ ถึงกลายเป็นหมัดแปดทิศอีกครั้ง?

ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบโต้ เขาก็ถูกหลินมั่วพุ่งเข้าชนโดยตรง

ราวกับถูกรถบรรทุกพุ่งมาชนท้ายอย่างแรง เขาลอยออกไปชนกลับด้านหลังของรถตู้อย่างสาหัส

รถตู้โยกอย่างรุนแรงจนประตูก็ยุบลงไป

สำหรับเหลาเฮย ร่างกายของเขามีกระดูกหักหลายจุดและเกือบจะเสียชีวิตที่ตรงนั้น

แม้ว่าเขาจะได้รับการช่วยเหลือกลับมา แต่ศิลปะการต่อสู้ของเขาก็นับว่าไร้ประโยชน์อย่างมาก!

ในขณะนี้เหลาเฮยรู้สึกเสียใจในภายหลังอย่างมาก

เมื่อครู่ตัวเองควรจะจะตอบไปตรงๆ ถ้าต้องการดื้อรนก็ลงเอยด้วยวิธีนี้ ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน?

หลินมั่วเรียกเหลาหู่และขอให้เขาจัดการที่เกิดเหตุ

ในเวลาไม่ถึงห้านาทีเหลาหู่ก็วิ่งเข้ามาพร้อมกลุ่มคนกลุ่มนึง

หลินมั่วขอให้คนไปส่งสวี่ปั้นซย่ากลับก่อน

เมื่อเห็นสถานการณ์ในที่เกิดเหตุ ผู้ใต้บังคับบัญชาของเหลาหู่ก็เริ่มจัดฉากอย่างเรียบร้อย

“ลูกพี่หลิน คนพวกนี้ตายหรือยัง?”

เหลาหู่เอยถาม

ปินจื่อตัวสั่นเมื่อได้ยิน นี่ตัวเองกำลังยั่วโมโหใครกัน?

หลินมั่วชำเลืองมองพวกเขา “มันก็แค่พวกเศษสวะ มันไม่เป็นปัญหาหรอก”

เหลาหู่พยักหน้ากวักมือเรียกคนให้โยนพวกมันทิ้งข้างถนน แล้วไม่ต้องไปสนใจพวกมันอีก

สำหรับปินจื่อนั้น หลินมั่วได้กำชับให้เหลาหู่พาเขากลับไปก่อน

คนๆ นี้ต้องช่วยฟังเชี่ยนกลั่นแกล้งมาก่อนแน่นอน บัญชีของเขายังคงต้องค่อยๆ สะสาง

เมื่อมองชายที่อยู่ด้านข้างเหลาหู่ ปินจื่อรู้สึกหวาดกลัวมากจนเขาคุกเข่าลง ร้องขอความเมตตา แต่ก็ไม่มีใครสนใจ