หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1301

“แปลกเหลือเกิน หลังจากเทพเจ้าถือกำเนิดขึ้นจะต้องมาแสดงตัวที่แดนเทพ แต่เหตุใดจึงไม่มีผู้ใดขึ้นมาเลย”

หันชวนส่งคนไปเฝ้าประตูหนานเทียน แต่ผ่านไปสามวันสามคืนก็ไม่เห็นแม้แต่เงา

“ช่างเถิด อาจเป็นแค่เทพเจ้าเล็กๆ น่ะ”

“หาเบาะแสของตี้จวินเจอหรือยัง” หันชวนนั่งอยู่ข้างบนพลางขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ยังไม่เจอขอรับ”

ทุกคนเงียบไปสักพัก

“ตี้จวินไม่กลับมาหาใช่เรื่องสำคัญไม่ บัดนี้ท่านเซียนหันชวนเป็นดั่งเข็มเทพใต้ทะเลของแดนเทพ ขอเพียงมีท่านอยู่ที่นี่ แดนเทพไม่มีวันวุ่นวายอย่างแน่นอน”

“อีกประการ ศิษย์ทั้งเจ็ดของเทพกระบี่เจาหยางถูกลิดรอนแก่นพลังเทพเจ้าไปแล้ว แดนเทพไม่มีเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจอีกต่อไป”

ทุกคนพากันสรรเสริญท่านเซียนหันชวน และไม่ระแวดระวังในเทพเจ้าที่เพิ่งถือกำเนิดใหม่แม้แต่น้อย

เทพเจ้าถือกำเนิดใหม่นั้นอ่อนแอ ไม่น่าหวาดกลัว

ทว่าคนที่ผนึกเทพคนใหม่ล่ะ

ลู่เจาเจาถือหุ่นเชิดดินสีทองไว้ในมือพร้อมหลั่งน้ำตา “เซิ่งเหอ เจ้ากับซิงหุยต้องฟื้นฟูตนเองให้ดี บัดนี้มีตำแหน่งเทพเจ้าแล้ว รอให้แก่นพลังเทพเจ้ากลับมาเต็มเปี่ยมจะดีกว่านี้”

เซิ่งเหอและซิงหุยที่หมดสติไปหลายวันก็ก้าวเข้ามากอดนาง

น่าเสียดายที่วิญญาณยังอ่อนแอ จึงทะลุผ่านร่างกายของนางไป

“รีบกลับเข้าไปพักก่อน อย่าออกมาอีก! รอให้จิตวิญญาณแข็งแกร่งขึ้นเสียก่อน...” ลู่เจาเจารีบเช็ดน้ำตาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข

ทั้งสองโค้งคำนับก่อนกลับเข้าไปในร่างของหุ่นเชิดดิน

ลู่เจาเจายืนอยู่ริมหน้าต่างด้วยความรู้สึกผ่อนคลาย

นางหวนนึกถึงฉากในความฝันพร้อมกับเม้มริมฝีปาก ความลับอันยิ่งใหญ่บนตัวนางกำลังจะถูกเปิดเผยทีละน้อย

ตัวของลู่เจาเจาเริ่มโอนเอนไปมา จนต้องเกาะขอบโต๊ะเพื่อพยุงตัวเองเอาไว้

นางเพิ่งผนึกเทพเจ้าไปอีกครั้ง ทำให้ร่างกายข้างในราวกับว่างเปล่าไปหมด

“อีกสามวันจะถึงวันขับไล่วิญญาณชั่วร้าย พอผ่านไปก็จะถึงวันปีใหม่แล้ว ไม่รู้ว่าจะกลับมาฉลองปีใหม่ทันหรือเปล่า...” ลู่เจาเจาถอนหายใจพลางมองไปทางเป่ยเจา

ไม่รู้เลยว่าสำนักศึกษาสตรีชุดแรกเป็นอย่างไรบ้าง

หนึ่งปีผ่านไปแล้วนับตั้งแต่ข้อตกลง 5 ปีของนางกับเหล่าขุนนาง แต่มันเริ่มเห็นผลแล้วสินะ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!

ซ่านซ่านกำลังยืนถือหมอนใบเล็กอยู่นอกประตู พลางขยี้ตาด้วยมืออ้วนๆ “พี่หญิง ข้าอยากนอนกับท่าน”

เขาตรงเข้าไปปีนขึ้นเตียง ทั้งสองทำเรื่องไม่ดีมาด้วยกันและมีความลับร่วมกัน

และรู้สึกใกล้ชิดสนิทสนมกันมากยิ่งขึ้น

“พี่หญิง ท่านดีกับข้าที่สุดในโลกเลย”

เขากอดคอผู้เป็นพี่พร้อมพูดด้วยเสียงเล็กแหลม ไม่ต้องบอกเลยว่าน่ารักมากแค่ไหน

ดวงตาของลู่เจาเจาพลันฉายแววอ่อนโยนทันที

หัวใจของมนุษย์สรรค์สร้างมาจากเนื้อหนัง แม้ว่าซ่านซ่านได้รับผลกระทบมาจากชีเจวี๋ย แต่เขาก็เป็นน้องชายที่น่ารักไม่แพ้กัน