หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 19

เสี่ยวเจาเจาโมโหกัดฟันกรอด แต่เอ๊ะ นางไม่มีฟันนี่นา นางกัดจนเหงือกแดงไปหมดแล้ว

หากนางมีฟันนะ นางจะคลานไปกัดฮูหยินนั่นเดี๋ยวนี้เลย หน้าไม่อายจริงๆ!

พี่ใหญ่ของนางแปดขวบก็สอบได้ซิ่วไฉแล้ว!

สมัยนั้นน่ะ พวกเราเหยียบตระกูลเจียงแทบจมดิน!

สวี่ซื่อโบกมือด้วยสีหน้าเรียบเฉย เจวี๋ยซย่ายกถาดเข้ามาด้วยดวงตาที่แดงฉานเพราะความโกรธ

“ถอนหมั้น”

“แต่ไม่ใช่ตระกูลเจียงที่เป็นฝ่ายถอนหมั้นเยี่ยนซูของข้า”

“เป็นเยี่ยนซูต่างหากที่ถอนหมั้นอวิ๋นเหมี่ยนแห่งตระกูลเจียง”

“เยี่ยนซูลูกชายข้า ไม่เคยทำผิดต่อฟ้า ไม่เคยกร้ำกรายผู้ใด เพื่อช่วยเจียงอวิ๋นเหมี่ยนแล้ว เขายอมสละกระทั่งชีวิต ลูกชายข้าเปี่ยมล้นไปด้วยคุณธรรมสมชายชาตรี”

“ตระกูลเจียงดูถูกลูกชายข้า ทั้งยังซ้ำเติมเขาที่ตกยาก ไม่คู่ควรจะแต่งงานเป็นภรรยาของเยี่ยนซู”

“ตระกูลลู่ของเราขอถอนหมั้นกับเจียงอวิ๋นเหมี่ยน!” สวี่ซื่อขว้างจี้หยกที่เป็นของแลกเปลี่ยนหมั้นหมายลงบนพื้นจนแตกกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยต่อหน้าธารกำนัล

[ดีๆ ท่านแม่จุดจ๋วยทำดีมาก!]

[ตระกูลเจียงจะต้องได้รับผลกรรม!]

เจาเจาดีใจแกว่งขาสั้นๆ ไปมา อิ้งเสวี่ยไม่ทันอุ้มนางให้มั่น เกือบจะหลุดออกจากห่อผ้าไปแล้ว

อิ้งเสวี่ยตกใจจนเหงื่อผุดซึมเต็มหน้า

เศษหยกที่แตกกระจายบนพื้นกระเด็นพุ่งขึ้นเฉียดคิ้วของฮูหยินเจียง

คมของเศษหยกบาดคิ้วนางจนปรากฏรอยเลือดสีแดง

หัวใจของฮูหยินเจียงเต้นรัว รู้สึกถึงความกังวลอย่างบอกไม่ถูก

“เจ้า!” นางคิดไม่ถึงเลยว่าสวี่ซื่อที่เคยบอบบางจะเด็ดขาดถึงเพียงนี้

เรื่องนี้ ตระกูลเจียงเป็นฝ่ายผิด นางเองก็ไม่อยากให้ลูกสาวถูกตราหน้าว่าเป็นคนลืมคุณคน แต่เทียบกันแล้ว สิ่งสำคัญเหนืออื่นใดเวลานี้คือต้องถอนหมั้น

เมื่อถอนหมั้นแล้ว ถึงจะมีทางเลือกที่ดีกว่า

“หนังสือหมั้นหมายในตอนนั้น ก็เอาออกมาด้วยเถอะ” ฮูหยินเจียงโกรธจนใบหน้าเขียวคล้ำ