หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 287

ในเวลานี้ บ่าวรับใช้ที่ไปสำรวจห้องลับกลับมาก็มองไปที่ท่านกั๋วจิ้วด้วยความสายตาเห็นอกเห็นใจเป็นพิเศษ

“นอกห้องลับมีเส้นทางอีกเส้นหนึ่ง ตรงไปถึงเรือนข้างๆ เรือนข้างๆ...” บ่าวรับกลัวว่าท่านกั๋วจิ้วจะโกรธจนตาย

“พูดมา” ท่านกั๋วจิ้วสูดหายใจเข้าลึกๆ

หางตาก็เหลือบมองลู่เจาเจาที่เอามือปิดหูนั่งยองๆ อยู่ที่มุมกำแพง ราวกับว่าไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับตน ก็ยิ่งโกรธมากขึ้นกว่าเดิม

“เรือนข้างๆ เป็นเรือนที่ฮูหยินซื้อไว้ขอรับ”

“เรือนข้างๆ ยังมีเสื้อผ้ามากมาย ล้วนแต่เป็น...” บ่าวรับใช้มองไปที่เซียวหมิงเย่าและเซียวอวี่หาง

“เหล่านายน้อยก็เหมือนจะเคยใช้ชีวิตอยู่ในเรือนข้างๆ นั้นด้วยขอรับ”

ริมฝีปากของเซียวกั๋วจิ้วสั่นเทา มองดูลูกชายและหลายชายอย่างสั่นเทาไม่หยุด แล้วชี้ไปที่พวกเขาอยู่นานก็ยังพูดไม่ออก

เซียวอวี่หางเหมือนหมาโง่ “รอให้เจ้าตาย สมบัติทุกอย่างก็จะเป็นของข้า เหตุใดเจ้ายังไม่ตายอีกล่ะ”

เซียวกั๋วจิ้วสูดหายใจเข้า แล้วเตะไปที่หัวใจของเขา

“โอ๊ย!!” เซียวอวี่หางถูกเตะออกไปทันที

เซียวอวี่หางนอนอยู่บนพื้นและดิ้นรนอยู่หลายครั้ง จากนั้นก็หยุดเคลื่อนไหว

“อวี่หาง” เจิ้งซื่อร้องตะโกนเสียงดัง

แต่บ่าวรับใช้กลับจับนางเอาไว้ ทำให้นางไม่สามารถขยับได้เลยแม้แต่น้อย

เซียวหมิงเย่าคุกเข่าโขกศีรษะลงตั้งนานแล้ว “ท่านพ่อ ท่านพ่อ ทั้งหมดเป็นความผิดของท่านแม่ ท่านแม่บังคับข้า ท่านพ่อ...ลูกไม่ได้อยากปิดบังท่าน ท่านแม่เป็นคนบังคับข้า”

“ท่านพ่อ ไว้ชีวิตลูกด้วย ลูกสำนึกผิดแล้ว ลูกไม่กล้าแล้ว”

“ฉู่อันหมินจะเหมาะเป็นพ่อของข้าได้อย่างไร? เขาเป็นคนสารเลว เขาไม่คู่ควร เขาจะสามารถเทียบกับท่านได้อย่างไร?”

เซียวกั๋วจิ้วรู้สึกเอวเริ่ทอ่อนแรง ยิ่งรู้สึกแก่ชราขึ้นมา

“พวกเจ้าโกหกข้า พวกเจ้ารู้ตั้งแต่แรกแล้ว” เขาเกลียดเจิ้งซื่อที่คบชู้ เกลียดเจิ้งซื่อที่สวมเขาให้เขา

และยิ่งเกลียดชังเซียวหมิงเย่าและเซียวอวี่หาง

พวกเขาได้รับความโปรดปรานจากตน กระทั่งไล่ลูกชายคนโตออกไปเพื่อพวกเขา