หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 328

“ตอนนี้ข้าเป็นแม่เล็กของเจ้า！” ซูจื่อชิงพูดเสียงเบา ในน้ำเสียงนั้นมีความโกรธเจืออยู่

“ครั้งก่อนถ้าหากไม่ใช่เพราะเจ้า ข้าก็คงไม่แท้งลูก！” ซูจื่อชิงยังมีความโกรธแค้นอยู่อีกด้วย

“ทำไม ได้พ่อข้าแล้วคิดจะสลัดข้าทิ้งงั้นหรือ”

“ซูจื่อชิง เจ้าอย่าลืมไปว่าเป็นเพราะใครเจ้าถึงได้มีวันนี้！ เจ้าทรยศข้า！” ลู่จิ่งไหวที่เก็บความโกรธเอาไว้นาน ภายในจวนเขากลัวว่าลู่หย่วนเจ๋อจะสงสัยจึงไม่กล้าพบหน้ากับซูจื่อชิงโดยตรง

ทั้งสองคนเลี่ยงกันอย่างเต็มที่

แต่ไม่ได้หมายความว่าเขายอมที่จะเสียเปรียบแบบนี้！

“ซูจื่อชิง ข้าถึงจะเป็นผู้ชายของเจ้า！” ดวงตาของลู่จิ่งไหวแดงก่ำ สวรรค์รู้ว่าทุกวันที่เขาเรียกซูจื่อชิงว่าแม่เล็กนั้นเขารู้สึกแย่แค่ไหน

“ทำไม ข้าทำให้เจ้าถึงใจไม่พอหรือ”

“เจ้าถึงได้ไปจับพ่อข้า！”

“ที่เจ้าเรียกว่าการแท้งลูก เด็กคนนั้นเป็นของข้าหรือว่าเป็นของพ่อข้ากัน！” สีหน้าของลู่จิ่งไหวเย็นชา

ซูจื่อชิงขบริมฝีปากเล็กน้อย และถอยหลังไปหนึ่งก้าว ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความกลัว

“สุขภาพของพ่อข้า เจ้ารู้ดีกว่าใคร เขายังมีบุตรได้หรือไม่นั้นเจ้าก็รู้ดีแก่ใจ สุดท้ายคนที่เจ้าพึ่งได้ก็มีแค่ข้า！” ลู่จิ่งไหวบีบใบหน้าของนาง และกักนางไว้กับกำแพง

“ชิงชิง คนที่ทรยศข้า มีจุดจบที่ไม่ดีกันทั้งนั้น”

“ทำไมเจ้าถึงได้กล้ากัน！” มือของลู่จิ่งไหวสั่น

ตอนแรกเขาคิดที่จะกำจัดลู่เจิ้งเย่ว์ แต่กลับถูกเล่นงานเสียเอง

มือทั้งสองข้างของซูจื่อชิงจับมือของลู่จิ่งไหวไว้แน่น “ท่านพี่ไหว ข้าเองก็ไม่คิดเจ้าค่ะ”

“ข้าถูกจัดการ ข้าถูกคนอื่นเล่นงานเจ้าค่ะ！ ข้าไม่กล้าบอกท่าน ข้าไม่กล้าเลย...”

“ท่านโหวจะสู้ท่านได้อย่างไรกันเจ้าคะ เขามีอายุเท่าพ่อของข้า ท่านมีความสามารถเหนือกว่าคนทั่วไป ข้าจะชอบเขาได้อย่างไรกัน เป็น...”

ลู่เจาเจาที่เกาะอยู่ข้างกำแพงและเงี่ยหูออกไป

จู่ๆ หูของนางก็ขยับเล็กน้อย

“พ่อชั่วมาแล้ว...” นางกระซิบกับพี่สามและแอบตะโกนว่า