หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 335

“นายหญิงใหญ่ นายหญิงใหญ่ท่านตื่นสิ......” สาวใช้ตกใจทำอะไรไม่ถูก เห็นมีคนมารีบขอความช่วยเหลือ

ช่วยคนขึ้นมา สาวใช้ร้องไห้คุกเข่าที่พื้นกล่าวขอบคุณ

“อย่าเพิ่งรีบขอบคุณ ท่านฮูหยินอายุมาก เกรงว่าบาดเจ็บถึงกระดูก รีบแบกคนลงไปเร็ว” สวี่ซื่อเรียกองครักษ์ แบกหญิงชราขึ้นก็รีบลงเขาไป

“ลำบากท่านช่วยเหลือ จวนเจิ้งกั๋วกงจะต้องขอบคุณอย่างหนักแน่นอน” สาวใช้คุกเข่าโขกศีรษะให้สวี่ซื่อ

จวนเจิ้งกั๋วกง??

ลู่เจาเจายืดศีรษะตรงทันที

[ไอ้หยา นั่นไม่ใช่ท่านแม่ของแม่ทัพหรงหรือ??]

สวี่ซื่อก็คิดไม่ถึง จับพลัดจับผลูช่วยท่านแม่ของหรงเช่อแล้ว

“นายหญิงใหญ่เพื่อแสดงความจริงใจ ไม่ให้พาองครักษ์มา เดิมทีแม้แต่บ่าวก็จะไม่พามา เป็นบ่าวร้องไห้ถึงได้มา” สาวใช้เช็ดน้ำตา นางปวดเมื่อยตัวมากโชคดีที่กระดูกแข็งกว่าคนแก่ไม่ได้ล้มกระดูกหัก

ลงจากเขาแล้ว หญิงชราถึงค่อยๆ ฟื้นขึ้น

สาวใช้บอกต้นสายปลายเหตุ หญิงชราจับมือของสวี่ซื่อ “เด็กดี......เด็กดี”

“ท่านกั๋วกงมีงานด่วนลงเขาไปแล้ว บ่าวให้คนไปแจ้งแล้วเจ้าค่ะ” สาวใช้ตอบเสียงเบา

“ไปนั่งเล่นที่จวนเจิ้งกั๋วกง บุญคุณช่วยชีวิตต้องให้พวกเราแสดงความขอบคุณกระมัง”

“อย่าได้บ่ายเบี่ยง” หญิงชราหน้าซีดเผือด สวี่ซื่อเห็นนางไม่ยอมปล่อยมือจึงทำได้แต่ตกลง

สาวใช้เชิญหมอมา หญิงชราล้มจนบาดเจ็บที่ขา เหมือนกระดูกร้าวเล็กน้อย

หากเป็นคนหนุ่มสาว พักรักษาตัวก็จบ

“บาดเจ็บเอ็นและกระดูกต้องร้อยวัน เกรงว่านายหญิงใหญ่ต้องนั่งรถเข็นสักระยะหนึ่ง”

หญิงชรานั่งบนรถเข็นโดยตรง

“ท่านดูสิ ขอดวงเนื้อคู่ล้มจนขาหักแล้ว คุณชายใหญ่รู้ต้องโกรธอีกแน่” สาวใช้พึมพำเบาๆ