หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 352

ส่วนเผยซื่อโมโหจนกลอกตาใส่

“นี่ นี่ นี่ ทำไมไม่โปรยเงินแล้วล่ะ?” ขอทานน้อยหน้าประตู มองดูเงินที่อยู่ในกล่องแล้วเอ่ยถาม

สาวใช้โมโหมาก

“โปรย โปรย โปรย โปรยเงินอะไรล่ะ? ไป ไป ไป ขอทานน้อยไปให้พ้นทาง...”

“มาขวางหน้าประตูใหญ่ทำไม? เสียหน้าจวนโหวหมด”

ขอทานน้อยโกรธจนด่าทอเสียงดัง

“ทำไม? คุณชายของเจ้าสอบเจี้ยหยวนไม่ได้ โทษข้าหรือ? พวกเจ้าตาถั่วเองที่ไล่คนอื่นออกไป โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย โชคลาภวาสนาเช่นนี้ไม่ใช่ของจวนโหวแล้ว” ขอทานน้อยวิ่งไปด้วย พลางยักคิ้วหลิ่วตาไปด้วย

ทำให้คนของจวนโหวโกรธจนหน้าดำหน้าแดง

เติงจือท่าทางใจดี

“ทุกคนไปที่ตระกูลลู่เถอะ ฮูหยินเตรียมเงินมงคลไว้ให้แล้ว เพื่อให้ทุกคนโชคดีไปด้วย แล้วยังมีขนมมงคล ทุกคนต้องรีบไปนะ”

“รับรองว่าพอแน่นอน” เติงจือเหลือบมองจวนโหว แล้วพาเจ้าหน้าที่กับชาวบ้านที่มุงดูจากไปทันที

หน้าจวนจงหย่งโหวเต็มไปด้วยสีแดง เมื่อครู่ดีใจขนาดไหน ตอนนี้ก็ทิ่มแทงใจมากเท่านั้น

จนกระทั่งตอนนี้เผยซื่อก็ยังไม่เข้าใจ ว่าเกิดข้อผิดพลาดขึ้นตรงไหน

พอได้ยินว่าคุณชายลู่ก็พาเข้ามาทันที

“ท่านโหวล่ะ?” เผยซื่อรู้สึกว่าวันนี้ขายหน้าอย่างหนัก ซ้ำยังรู้กันไปทั่วเมือง ในใจกระวนกระวายอย่างมาก

“ท่านโหว กำลังกลับเจ้าค่ะ...”

เผยซื่อใจเต้นตุ้มๆต่อมๆ วันนี้ขายหน้าอย่างหนัก

เกรงว่าท่านโหวคงโกรธมาก

ขณะนี้เจ้าหน้าที่มาถึงจวนตระกูลลู่ ซ้ำยังเทียบชื่ออยู่หลายครั้ง ถึงได้แจ้งข่าวดี

“ในที่สุดก็แจ้งถูกสักที ให้ตายสิ วันนี้อลหม่านไปหมด...”

“ยินดีกับฮูหยิน ยินดีกับฮูหยิน ที่คุณชายสอบได้ตำแหน่งเจี้ยหยวน...”

เจ้าหน้าที่จับดูอั่งเปา สวี่ฮูหยินช่างใจกว้างยิ่งนัก เพราะด้านในเป็นตั๋วเงิน