หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 368

“ฝ่าบาท เมื่อครู่สายรายงานว่า ตระกูลเซวียเหมือนอยากยืมชีวิต...เพื่อต่อชีวิตให้เซวียหวง” ถูกต้อง พวกเขาตั้งใจตั้งชื่อว่าเซวียหวง เพื่อให้พ้องเสียงเซวียหวง (ฮ่องเต้เซวีย)

ความคิดของซือหม่าเจาทุกคนรู้ดี

“ยืมชีวิตหรือ?” ฮ่องเต้ชะงักไป

“พ่ะย่ะค่ะ พวกเขาตามหา...ผู้ที่ดวงไม่ธรรมดา เป็นผู้มีบุญญาธิการ เพื่อยืมชีวิต” ขันทีก้มหน้าลงต่ำ เพราะกลัวฝ่าบาทจะทรงกริ้ว

“กระทั่งประกาศว่าหากยืมชีวิตสำเร็จ กระทั่งสามารถฟื้นฟูราชวงศ์ก่อนได้” ขันทีหลับตาลง เพราะถ้วยน้ำชาของฝ่าบาทอาจลอยมาที่หน้าเขา

“ยืมชีวิตใครหรือ? ถึงขนาดทำให้เป่ยเจาวุ่นวายได้?” ฮ่องเต้หัวเราะเพราะโกรธสุดขีด

“องค์หญิงเจาหยางพ่ะย่ะค่ะ”

รอยยิ้มบนใบหน้าฮ่องเต้ค่อยๆหยุดชะงัก!

“เจ้าว่าผู้ใดนะ! พวกมันอยากยืมชีวิตผู้ใด? ! !” ฮ่องเต้กัดฟันกรอด

ให้ตายสิ คิดจะยืมชีวิตขาใหญ่ของข้าหรือ?

องค์รัชทายาทกลับยิ้มจนตาหยี

“เรื่องดี ช่างเป็นเรื่องดี”

“พอง่วงนอนก็มีหมอนมาส่งทันที!”

“เสด็จพ่อ ขาใหญ่ของท่านช่างดียิ่งนัก” องค์รัชทายาทของฮ่องเต้อย่างอิจฉา

“อาการป่วยทางใจของพระองค์ ใกล้จะถูกรักษาหายแล้ว”

กระทั่งขุดรากถอนโคน!

ชีวิตของลู่เจาเจา หาใช่สิ่งที่คนทั่วไปยืมได้หรือ?

หลังจากการสอบระดับมณฑล ลู่เยี่ยนซูดูยุ่งขึ้นมา

แลกเปลี่ยนความคิดกับเหล่าสหายทุกวัน รวมถึงเตรียมการสอบระดับเมืองหลวงในเดือนสองของปีถัดไป

เมื่อใกล้สิ้นปี อากาศยิ่งหนาวเย็นขึ้น

องค์ชายสี่ได้รับพลังวิญญาณจากลู่เจาเจาไปเล็กน้อย ทำให้ค่อยๆกลับมาใช้ชีวิตได้ตามปกติ

และได้เข้าเรียนที่กั๋วจื่อเจี้ยนแล้ว

ส่วนตัวประกันเซวียนจี้ชวน ยังคงเฝ้าอยู่ข้างกายลู่เจาเจาอย่างขยันขันแข็ง