หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 375

คนของตระกูลเซวียทั้งหมดคุกเข่าตรงหน้าโต๊ะสักการะ เซวียหวงคุกเข่าอยู่ด้านหน้าสุด

“นำของมา” อาจารย์ยื่นมือออกไป

หญิงสาวยื่นผ้าเช็ดหน้าของลู่เจาเจาไปให้

จากนั้นนำกระดาษสีเหลืองที่เขียนชะตาวันเกิดของลู่เจาเจาไปจุดไฟ

แล้วโยนเข้าไปในกะละมังทองเหลือง

“นำเลือดของเจ้าหยดลงในกะละมังทองเหลือง” อาจารย์เอ่ยเสียงดัง

เซวียหวงรีบกรีดนิ้วตัวเองจนเป็นแผล แล้วหยดเลือดลงไป

ยืมชีวิตเริ่มขึ้นแล้ว

สุสานหลวงสกุลเซวียไม่มีคนคอยดูแล้ว

ตอนนี้จึงดูน่ากลัวไม่น้อย

ขุนนางเก่าที่ยังนึกถึงวันวานแอบปาดน้ำตา

ใช่ว่าไม่พอใจฮ่องเต้เซวียนผิง แต่ว่า...ทุกสิ่งไม่เหมือนเดิม จึงรู้สึกปวดใจเท่านั้น

สกุลเซวียล่มสลาย พวกเขาก็เป็นขุนนางไร้ดินแดนเช่นกัน

หลายปีมานี้เพื่อแสดงความภักดี พวกเขาไม่กล้าติดต่อตระกูลเซวียเลย

หลายสิบปีมานี้ไม่เคยย่างกรายเข้ามาในสุสานหลวงสกุลเซวียเลย

ตอนนี้เมื่อคุกเข่าสักการะผู้เป็นนายเก่า ในใจจึงเจ็บปวดอยู่บ้าง

การที่ฮ่องเต้เซวียนผิงให้พวกเขาร่วมสักการะ จะเป็นเพราะระแวงก็ดี เชื่อใจก็ดี ไม่มีใครรู้เลย

แต่ใจที่คิดจะสักการะเป็นของจริง

“ผ้าเช็ดหน้าที่พวกเขาเผา ดูคุ้นตายิ่งนัก...” ขุนนางเก่าบางคนเอ่ยเสียงค่อย เพียงแต่นึกอยู่นานก็นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน

“เหมือนพวกเขากำลังทำพิธีบางอย่าง”

เมื่อเหล่าขุนนางเห็นภาพที่เกิดขึ้น ในใจพอคาดเดาได้บ้าง แต่ก็ไม่รู้ความจริง

เซวียหวงสูดหายใจเข้าลึกๆ

เขากรีดนิ้วแล้วหยดลงในกะละมังทองเหลือง

วินาทีที่เลือดสัมผัสเปลวไฟ

ทันใดนั้น...

เกิดเสียงฟู่