หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 417

ความลับเกือบทำให้เขาต้องตายบนเปลเด็ก

เพียงเสี้ยววินาทีเสื้อผ้าของเขาที่สวมอยู่ก็เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ

ตอนนี้เขารู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก

ทำไมต้องไปเตะถ้วยของนางด้วย!!

เขาอยากจะตีตัวเองให้ตายจริงๆ

ทำไมเขาต้องหาเรื่องตาย ทำไมเขาถึงท้าทายอำนาจบรรพบุรุษ

ถึงแม้เขาและฮ่องเต้จะมีต้นตระกูลเดียวกัน แต่เขาก็มีสายเลือดและทายาทของตัวเอง

“ข้าควบคุมปากของตัวเองได้ แต่ข้าจะควบคุมการละเมอได้ยังไง” ลู่เจาเจามองเขาอย่างจนปัญญา

เมื่อเห็นว่าเซี่ยอวี้หนานหน้าขาวซีด นางจึงเงียบไป

ลูกพี่บอกว่าหากพูดคุยกับใครบางคนจะต้องเงียบให้ถูกจังหวะ

เพื่อกดดันอีกฝ่าย

เซี่ยอวี้หนานพูดอะไรไม่ออก ใครเป็นคนสอนนางกันแน่

รู้ทั้งรู้ว่านางเล่นละครตบตา แต่เขาก็กลัวจริงๆ

ใครใช้ให้ความลับเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับบรรพบุรุษล่ะ!!!

“นอกจาก...เอาเถอะ เอาเงินมาสิ...”

“ข้ากินข้าวอิ่มก็จะไม่นอนละเมอแล้ว”

“อีกอย่าง คืนถ้วยข้ามาด้วย”

ความตั้งใจเดิมของข้าคือมาขอทาน!! และต้องการให้เจ้าคืนถ้วยมา!

เซี่ยอวี้หนานรู้สึกเหมือนกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

สรุปแล้วเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเป็นเพราะเขาเตะถ้วยของนาง!

ถ้วยเก่าๆ ใบเดียวคือต้นตอของคดีฆาตกรรม คดีฆาตกรรมบรรพบุรุษ!!

“ให้เจ้า ให้เจ้าทั้งหมด” เซี่ยอวี้หนานโบกมืออย่างหมดแรง

ใช่แล้ว เขามีความลับใหญ่อยู่

ความลับที่เพียงพอจะถูกล้างด้วยเลือด

เขาเป็นลูกที่เกิดมาช้า เขาเกิดมาได้ไม่นาน พ่อของเขาก็สิ้นชีพไป

อดีตฮ่องเต้เป็นลูกชายคนโต และเลี้ยงเขาจนโต

เขาแย่งชิงแผ่นดินและเลี้ยงน้องชายไปด้วย หากเทียบกับฮ่องเต้คนอื่นๆ กำลังกายและกำลังใจที่เขาต้องทุ่มเทมากกว่าหลายเท่า

ตอนนั้น อดีตฮ่องเต้ป่วยหนักกะทันหัน และเขายังทำศึกสงครามอยู่ด้านนอก