หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 548

“สุดท้ายชาวบ้านก็สร้างรูปปั้นของนางขึ้นมากันเอง”

“เรื่องราวของนางได้รับการสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น”

ลู่เจาเจาพยักหน้าด้วยความเข้าใจ “อ่อ แค่แกะสลักรูปปั้น...”

“ตอนนี้ไปสักการะรูปปั้นของนางกันดีกว่า…” ลู่หยวนเซียวบีบแก้มน้องสาวของตัวเอง

“ผู้คนเรียกนางว่าเทพธิดาเจาหยาง”

“มีคนบอกว่าเจดีย์เก้าชั้นในวังก็อุทิศให้นางด้วย แต่ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่…”

ลู่เจาเจามองไปในทิศทางของพระราชวัง

หมัดที่กำแน่นของเด็กน้อยนั้นคลายออกอย่างเงียบๆ ก่อนจะลูบหัวใจ

มีบางอย่างกำลังเรียกนาง

มันแปลกแต่กลับคุ้นเคย

ลู่หยวนเซียวแบบลู่เจาเจาแล้วเดินเข้าไปในฝูงชน

“ลู่หยวนเซียว เจ้าขโมยน้องสาวออกมาอีกแล้วหรือ!” หลี่ซือฉีหลานชายสายตรงของฮู่กั๋วกงจ้องมองไปที่ลู่เจาเจา

เจาเจาน้อยที่อ่อนนุ่มและน่ารัก...

“เร็วเข้า เร็วเข้า มาให้ข้ากอดหน่อย!” หลี่ซือพูดแล้วเดินไปข้างหน้า

“จะทำอะไรๆ น้องสาวบ้านเจ้าไม่ไปกอดอ่ะ จะมากอดน้องข้าทำไม?” ลู่หยวนเซียวซ่อนน้องสาวของตนไว้ข้างหลัง

“นี่เจ้ากำลังล้อเล่นข้าหรือ? ด้วยรูปร่างหน้าตาของพ่อข้า นางสนมจะต้องจ่ายสินสอดเพื่อแต่งงาน” หลี่ซือฉีดูโกรธ

“ให้ข้ายืมกอดหน่อยสิ ข้ากอดแป๊บเดียว... พวกเราเป็นพี่น้องสนิทกัน น้องเจ้าก็คือน้องข้า!”

ลู่หยวนเซียวหลบเขาอย่างประหม่า องค์ชายสี่ก็ลากตัวหลี่ซือฉีไป

“ญาติผู้พี่ ท่านห้ามล่วงเกินเจาเจา” องค์ชายสี่เกิดมาเพื่อดึงดูดวิญญาณชั่วร้าย และเป็นเพราะเจาเจาจึงได้ใช้ชีวิตตามปกติ

หลี่ซือฉีมองไปที่เจาเจาด้วยความเสียใจ “องค์หญิงเจาหยาง เจ้าเองก็มาบูชาเทพธิดาเจาหยางเหมือนกันหรือ?”