หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 593

ไม่นานก็กลับมาทรยศพวกเขาเสียแล้ว

“พี่อวี้โจวกับท่านพี่องค์ชายหกให้ข้าดื่ม…”

“สุราดอกกุ้ยฮวา ไม่หวานเลย พวกท่านโกหกข้า อย่าดื่มนะ”

“ทั้งร้อนปาก ร้อนท้อง... เวียนหัว เวียนหัวไปหมด…” ลู่เจาเจากอดคอพี่ใหญ่อย่างเสน่หา และรู้สึกสบายใจขึ้นอีกเล็กน้อยเมื่อได้กลิ่นหอมสดชื่นของเขา

“ลากตัวออกไปรับโทษโบย! กล้าดีอย่างไรป้อนสุราให้กับองค์หญิงเจาหยาง!” ขุนนางใหญ่คนหนึ่งซ่อนตัวอยู่ในฝูงชนและตะโกนสุดเสียง

เขาไม่กล้าให้ลู่เจาเจาเห็นหน้า เพราะกลัวว่านางจะเปิดเผยสิ่งที่เลวร้ายในใจอีก

พวกเขาทำอะไรกับองค์หญิงเจาหยางกันแน่ มันน่ากลัวมาก! นางรู้ทุกอย่างได้อย่างไร

เซี่ยอวี้โจวและองค์ชายหกต่างมองเห็นสายตาอาฆาตพยาบาทในสายตาของขุนนางคนนั้น

น่าหวาดกลัวเหลือเกิน

“ข้า...ข้าแค่ป้อนสุราไปหยดเดียว ข้ารู้ตัวว่าข้าทำผิด...”

“ข้าเพียงป้อนสุรา เหตุใดจึงต้องถูกโทษโบยด้วย”

“ท่านลุงฮ่องเต้ โทษของกระหม่อมไม่ถึงตาย โทษของกระหม่อมไม่ถึงตาย!”

ไม่คาดคิดเลยว่าพวกเขาจะสั่งโทษโบยเช่นนี้!

เพียงเพราะสุราหยดเดียว!

“ท่านลุงฮ่องเต้ โทษของอวี้โจวไม่ถึงตาย”

“อวี้โจวแค่… ป้อนสุราให้นางเพียงหยดเดียว” ใบหน้าของเซี่ยอวี้โจวซีดลงด้วยความหวาดกลัว เขาเพียงป้อนสุราให้ลู่เจาเจาเพียงหยดเดียวเท่านั้น แต่ขุนนางกลับโกรธมากจนอยากโบยให้เขาตาย

เซี่ยอวี้โจวหวาดกลัวมากจนเกือบฉี่ราด

เขาหันไปมองขุนนางบู๊และบุ๋นที่ต่างมองเขาด้วยความโกรธ

เซี่ยอวี้โจวร้องไห้ออกมาทันที ใครจะไปคิดว่าสุราเพียงหนึ่งหยด จะทำให้ทุกคนมองเขาด้วยสายตาอาฆาตเช่นนี้

เพราะเขาไม่รู้เลยว่าลู่เจาเจาดื่มสุราแล้วจะเปิดเผยความลับในใจ เหล่าขุนนางข้าราชบริพารจึงหวาดกลัวจนแทบสิ้นสติ