หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 61

ลู่เจาเจามองตุ๊กตาไม่ละสายตา

ซื้อ ซื้อ ซื้อ!

บรรยากาศล้วนเต็มไปด้วยกลิ่นของเงินที่ใช้ได้อย่างอิสระ

รวมถึงกลิ่นของเงินกระดาษที่เผาไหม้

คนจำนวนมากคุกเข่าเผากระดาษอยู่ทั้งสองข้างถนน มีภาพเขียนศักดิ์สิทธิ์ติดไว้ที่ประตูบ้านทุกหลัง ใบหน้าของผู้คนที่ผ่านไปมาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

“น้องสาวไม่ต้องกลัว”

“วันที่สิบสามถึงสิบห้าของเดือนเจ็ดของทุกปี สามวันนี้ทุกคนจะปิดบ้านไม่ออกไปไหน”

“วันนี้เป็นวันเปิดประตูผีวิญญาณชั่วร้ายจะออกมา มนุษย์ควรหลีกเลี่ยง กระดาษเงินกระดาษทองเหล่านี้ก็เผาให้พวกเขา ภาพวาดศักดิ์สิทธิ์บนประตูก็เพื่อปราบปรามวิญญาณชั่วร้าย”

“วางใจเถอะ ทุกปีฝ่าบาทจะส่งท่านเจ้าอาวาสแห่งวัดฮู่กั๋วออกไปสอดส่องในเมืองหลวง ไม่เกิดอะไรขึ้นแน่”

เขาลูบหัวน้องสาว จู่ๆ …

ด้านหลังก็มีเสียงดังขึ้น

“เจ้าอ้วน ถุงผ้าของเจ้าใส่อะไรไว้? ทำไมขยับได้?”

ลู่หยวนเซียวรวบตัวน้องสาวเข้าไปในถุงผ้า

“เกี่ยวอะไรกับเจ้า?” เขาเอาถุงผ้าไปไว้ด้านหลัง สายตาระวังตัว

“เจ้าอ้วน ทำไมดูจริตเยอะเช่นนี้ สะพายถุงผ้าลายดอกด้วย ฮ่าๆๆ …เรียนหนังสือไม่ได้เรื่องก็เลยตัดสินใจจะเป็นผู้หญิงแล้วหรือ?” อีกฝ่ายน้ำเสียงหยอกล้อ

นี่คือหลานคนเล็กของฮู่กั๋วกง หลี่ซือฉี

มีนายน้อยสองคนที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา บุตรชายภรรยาเอกของตระกูลเจียง เจียงอวิ๋นมั่ว

เขาคือน้องชายของเจียงอวิ๋นเหมี่ยน

อีกคนคือเณรน้อย

เขาคือองค์ชายสี่ ปีนี้มีอายุเพียงหกปีเท่านั้น ว่ากันว่าเขาเกิดมาพร้อมกับความโชคร้ายจนอ่อนแอและป่วยไข้

คืนที่เขาเกิดมาเอาแต่ร้องไห้ ไม่ยอมลืมตา

ดังนั้นจึงถูกส่งตัวไปที่วัดฮู่กั๋วเพื่อบวชเป็นสามเณร