“ไม่ได้ ท่านแม่บอกว่า สองขวบแล้วห้ามอมนิ้วเท้า”
“หรือว่า เจ้าดูดนิ้วมือแทนไหม”
พูดจบก็ถอนหายใจ
“เฮ้อ…”
หนานมู่ไป๋งงงวย
เขาเหลือบมองเท้าของลู่เจาเจา รวมถึงท่าทางโง่เขลา ก่อนจะเดินจากไป
พวกเขาสายเลือดนี้ สามารถเป็นผู้รับใช้เทพเจ้า เพราะได้รับความรักจากเทพเจ้า
คงไม่ได้โง่เง่าขนาดนั้น
แต่ดูท่า คงไม่มีสมอง
เผยเจียวเจียวนั่งนิ่งอยู่กับที่ พื้นตรงนั้นเริ่มเปียกชื้น กลิ่นเหม็นโชยออกมา
“นางฉี่ราดงั้นหรือ?” ลู่เจาเจาตะโกนพลางชี้ไปที่นาง
เผยเจียวเจียวรู้สึกได้ถึงสายตาของทุกคนที่จับจ้องมาจึงไม่กล้าเงยหน้า
งูพิษเก้าหัวก้มลงมา หนานมู่ไป๋เหยียบบนหัวมัน สายตาทอดมองไปไกลอย่างภาคภูมิใจ
“แคว้นใต้เดินทาง หลีกทาง”
“แคว้นใต้เดินทาง หลีกทาง…”
ผู้คนเดินไปที่ประตูเมืองด้วยท่าทางทรงพลัง
ร่างกายของลู่หย่วนเจ๋อไร้เรี่ยวแรง เขาบังคับตนเองให้ลุกขึ้น สายตามืดมนและโหดเหี้ยม “จับเผยเจียวเจียวถ่วงน้ำ”
ผู้เฒ่าทรุดลงกับพื้น ไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้
“ไม่ ท่านจะจับข้าถ่วงน้ำไม่ได้ ไม่ได้!” เผยเจียวเจียวตะโกนเสียงแหบแห้ง คุกเข่าลงกับพื้น
“พี่เจ๋อ ข้าสำนึกแล้ว ข้าสำนึกแล้ว”
“ได้โปรดปล่อยเจียวเจียวไป เจียวเจียวไม่กล้าแล้ว พี่เจ๋อ ข้าสำนึกแล้ว…”
“ผู้นำตระกูล ช่วยข้าด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
อ้าว ลงไม่จบอีกแล้ว...
สนุกมากค่ะ...
โอ๊ยสนุกค่ะ อัพเยอะๆเลยนะคะเรื่องนี้...
ขอบคุณสนุกมากค่ะ...