หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 689

“เทพเจ้าแห่งชีวิตจะไม่ลงมาอีกแล้ว!” หมิงเฉิงเลิกคิ้วมองเขาด้วยสายตาแผดเผา

“ดูเอาเถิด คนที่เหลืออยู่ในตระกูลหมิงมีแต่คนชรา คนป่วย คนพิการและสตรีมีครรภ์!”

เด็กหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงกลางดวงตาเป็นประกายขึ้นเล็กน้อย

ความทะเยอทะยานในสายตานั้นไม่อาจปกปิดได้อีกต่อไป

หัวหน้าตระกูลถึงกับเสียหลักเมื่อเห็นว่าเขาลุกขึ้นยืน “หมิงถิง เจ้าก็รู้ว่าหัวหน้าตระกูลไม่เคยเอาเปรียบสมาชิกคนใด!”

“ข้าปฏิบัติกับเจ้าและหมิงหลางไม่ได้แตกต่างกันเลยด้วยซ้ำ!”

“แต่เทพเจ้าของพวกเราไม่เข้าข้างตระกูลหมิงอีกต่อไปแล้ว!” เด็กหนุ่มโต้กลับเช่นนี้ ทำให้หมิงเสียนได้แต่หลับตาลงอย่างสิ้นหวัง

“เช่นนั้น ท่านก็เฝ้าตระกูลหมิงไปจนตายก็แล้วกัน! ข้าจะผู้นำสาขาใหม่ไล่ตามความรุ่งโรจน์!”

หัวหน้าตระกูลมองทุกสิ่งตรงหน้าอย่างว่างเปล่า

ตระกูลหมิงจบแล้ว

ตระกูลหมิง จบสิ้นแล้วตรงนี้

ลู่เจาเจาอีกฝั่งหนึ่งในเพลานี้...

อาบน้ำผลัดเสื้อผ้า? ตอนนี้มือของนางเต็มไปด้วยโคลนและใบหน้ามอมแมมราวกับแมวน้อย

เครื่องเซ่นไหว? นางเอากระดูกไก่ในมือโยนลงไปในทะเลทรายอย่างไม่ใส่ใจนัก

ดูฤกษ์ยาม? มันไม่มีอยู่จริงด้วยซ้ำ

เด็กน้อยยืนอยู่ในทะเลทรายอันไม่มีที่สิ้นสุด พร้อมกับลดสายตาลงและกระซิบเบาๆ

มือเล็กยกขึ้นเล็กน้อย

“ในนามของข้า ขออัญเชิญเทพเจ้าแห่งชีวิตประทานพรให้แก่โลก กำจัดวิญญาณชั่วร้ายและคืนความสงบสุขให้กับโลกมนุษย์ด้วย!”

ทันใดนั้นทะเลทรายอันเงียบสงบก็สั่นไหว พายุทรายพัดผ่านมาล้อมรอบตัวของนางเอาไว้

ณ แคว้นใต้

สมาชิกตระกูลหมิงกำลังก้าวออกจากประตูศาลบรรพชน ทว่ากลับเห็น…

เทพเจ้าแห่งชีวิตที่ตั้งอยู่กลางศาลบรรพชนและบูชามาเป็นเวลานาน

จู่ๆ ก็มีแสงจ้าระเบิดออกมา!