หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 743

หน้าของหนานมู่ไป๋ยิ้มอย่างผ่อนคลาย เป็นเช่นนั้นก็ดีแล้ว

“แล้วเผื่อถ้ามีปาฏิหาริย์ล่ะ?”

“ยังไงก็ขอให้ท่านน้าวางมือที่ลูกแก้ววิญญาณดูสักหน่อยเถิด” หนานมู่ไป๋พูดกระซิบ

สวี่สืออวิ๋นวางมือลงบนลูกแก้วอย่างสงบ ในใจนางไม่มีความเศร้าหรือความสุข นางไม่ได้คาดหวังอะไรเลย

นางไม่ได้มีความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของแคว้นใต้ และไม่ได้สนใจพลังเทพของแคว้นใต้เลย

เมื่อนางสัมผัส ลูกแก้ววิญญาณก็อุ่นขึ้นเล็กน้อย เหมือนกับว่า มีกลิ่นอายบางอย่าง…

ราวกับว่ามีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับนางมาก

ทุกคนจ้องมองลูกแก้ววิญญาณด้วยสายตาที่ร้อนรน บรรยากาศเต็มไปด้วยความเงียบสงัด

หมิงหลางมองไปยังสวี่สืออวิ๋นด้วยความตื่นเต้น

หนานมู่ไป๋หายใจหนักขึ้นอย่างเห็นได้ชัด จังหวะการหายใจของเขาระส่ำระสาย

ผ่านไปสักพัก…

ลูกแก้ววิญญาณยังคงไม่มีปฏิกิริยาใดๆ

หน้าของหนานมู่ไป๋มีรอยยิ้มที่แทบจะกลั้นไม่อยู่ ดีแล้ว ดีแล้ว!!

มนุษย์ธรรมดา เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาที่ต่ำต้อยเท่านั้น!

ไม่มีใครสามารถแย่งชิงบัลลังก์แห่งแคว้นใต้ได้!

หน้าของหนานมู่ไป๋เต็มไปด้วยรอยยิ้ม แต่หมิงหลางกลับรู้สึกผิดหวังอยู่บ้าง เขาเคยไปพบฮูหยินหนิง รู้สึกสงสารนางอย่างสุดซึ้ง หากบุตรสาวเป็นเพียงแค่มนุษย์ธรรมดาเท่านั้น บุตรสาวของนางจะสามารถปกป้องและสนับสนุนนางได้อย่างไร?

หนานมู่ไป๋ยิ้มกว้างขึ้นด้วยความจริงใจ ราชวงศ์ไม่รังเกียจที่จะเลี้ยงดูคนไร้ค่า

สวี่สืออวิ๋นค่อยๆ ดึงมือกลับมา

เติงจือมอบผ้าเช็ดหน้าให้นาง นางจึงหยิบมาเช็ดปลายนิ้วเบาๆ

“ท่านน้าอย่าผิดหวังไปเลย ถึงแม้ว่าท่านจะไม่มีความใกล้ชิดกับเทพเจ้า แต่ท่านก็ยังเป็นองค์หญิงที่ยิ่งใหญ่ของแคว้นใต้เรา ฝ่าบาทจะปกป้องท่านเอง” ใจของหนานมู่ไป๋สงบลงทันที

อีกฝ่ายไม่ได้เป็นภัยคุกคาม

รอยยิ้มบนใบหน้าเขาดูจริงใจขึ้นมาก

หนานมู่ไป๋นิ่งอึ้งไป ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก

“ลูกแก้วตรวจสอบวิญญาณ!”

“ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้? ทำไมจู่ๆ ลูกแก้ววิญญาณถึงแตกกระจายไป?” หนานมู่ไป๋ตะโกนถาม แววตาเต็มไปด้วยความงุนงง

หมิงหลางชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก

“ครั้งก่อนเซียงหลิ่วฟาดฝ่าบาทจนกระเด็นออกไป คงจะโดนลูกแก้ววิญญาณเข้าพอดี” หมิงหลางยิ่งเห็นท่าทางของเขาก็ยิ่งรำคาญใจ สวี่สืออวิ๋นไม่สามารถวัดระดับความสัมพันธ์ได้ ปากของเขาก็แทบจะแหกถึงท้ายทอยแล้ว

ดูน่าเกลียดยิ่งนัก

หนานมู่ไป๋ตบหัวตัวเองอย่างแรง “จริงสิ ข้าลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท”

“คงเป็นไปไม่ได้ที่ระดับความสัมพันธ์ของสวี่สืออวิ๋นสูงจนทำลายลูกแก้ววิญญาณหรอกกระมัง? ฮ่าๆๆๆๆ...” เขาหัวเราะเสียงดัง น้ำเสียงเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย

ทันใดนั้น เขาก็พาทูตจากแคว้นใต้จากไปอย่างองอาจ

ขณะนี้ ลู่เจาเจากำลังนอนหมอบอยู่หน้าแท่นบรรทมของรัชทายาท