หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 774

“ยังสู้ท่านพ่อฮ่องเต้ที่เป่ยเจาของข้าไม่ได้เลย”

“ท่านเป็นใคร อ้อ องค์หญิงหนานเฟิ่งอวี่ใช่ไหม ท่านก็เป็นองค์หญิง ข้าก็องค์หญิงเหมือนกัน มีสิทธิ์อะไรมาตะโกนใส่ข้า”

“โกรธขนาดนี้ หรือว่าท่านเป็นคนทำล่ะ จะว่าไปก็จริงสินะ ฮ่องเต้คงจะปกป้องแต่ญาติสนิทเท่านั้น” เจ้าตัวน้อยลูบหัวอย่างไร้เดียงสา

ราวกับมองไม่เห็นบรรยากาศที่ตึงเครียด ราวกับมองไม่เห็นความโกรธเกรี้ยวที่ก่อตัวขึ้นในดวงตาของฮ่องเต้เฒ่า

“เฮ้อ เสด็จตา ท่านป้าเฟิ่งอวี่ พวกท่านคงไม่โกรธข้าหรอกนะ”

“เจาเจาเพิ่งจะสามขวบ พูดจาไม่เป็น พูดไปเรื่อยแบบเด็กๆ พวกท่านคงไม่โกรธเจาเจาใช่ไหม” เจ้าตัวน้อยน้ำตาคลอเบ้า ร้องไห้สะอื้นมองฮ่องเต้เฒ่า

เสียงร้องไห้ขององค์หญิงดังไปทั่วตำหนักหมิงกวง

ทุกคนต่างสูดลมหายใจเข้าลึกๆ

“ฟู่ววว...” นางกล้าพูดจริงๆ!!

แค่เจอหน้ากัน คำพูดไร้เดียงสาของนางก็ฉีกหน้าอีกฝ่ายยับเยิน

ปัญหาคือ กลุ่มคนจากเป่ยเจาก็ล้วนเต็มไปด้วยความมึนงงและตกตะลึง