หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 783

เซี่ยอวี้โจวมองนางด้วยความสงสัย “เจ้าเอาไข่มุกราตรีขนาดเท่ากำปั้นพวกนี้ออกมาจากไหน”

เขาเดินวนรอบตัวลู่เจาเจา นางไม่ได้สะพายกระเป๋า บนเสื้อผ้าบางๆ ของนางก็ไม่มีที่ไหนให้ซ่อนไข่มุกเรืองแสงเลย

ทันใดนั้น ดวงตาของเซี่ยอวี้โจวก็เปล่งประกาย เขาตะโกนขึ้น “ข้ารู้แล้ว!!”

ลู่เจาเจารู้สึกตึงเครียด

มิติของข้าถูกเปิดเผยแล้วเหรอ

และแล้วเซี่ยอวี้โจวก็โพล่งขึ้นมาด้วยความมั่นใจ “เอาออกมาจากกางเกงในแน่ๆ!!”

ใบหน้าเล็กๆ ของลู่เจาเจาหน้าแดงก่ำทันที ปากสุนัขย่อมคายงาช้างออกมาไม่ได้! แต่ก็ยังดีกว่าเรื่องมิติถูกเปิดเผย!

นางหันหลังเดินหนี ไม่อยากสนใจเขาเลย

“เฮ้ๆๆๆ ข้าทายถูกใช่ไหมล่ะ เจ้าอย่าโมโหสิ ข้าไม่พูดออกไปหรอก…” เซี่ยอวี้โจวทำท่าเหมือนเข้าใจ

ลู่เจาเจาโกรธจนกัดฟัน

เซี่ยอวี้โจวรีบวิ่งตามไปขอโทษนาง แต่ที่ไหนได้ เขากลับวิ่งชนเข้ากับสิ่งกีดขวาง เจ็บจนร้องโหยหวน

เขาลุกขึ้น สองมือสัมผัสอากาศ “แปลกจัง เหมือนมีอะไรบางอย่างขวางทางอยู่!” ราวกับว่ามีประตูโปร่งใสกั้นเขาไว้

“ตาทึ่มเอ๊ย” ลู่เจาเจาพึมพำเบาๆ

มือน้อยๆ ของนางแตะบนสิ่งกีดขวางเบาๆ เซี่ยอวี้โจวที่แนบแก้มพิงอยู่บนสิ่งกีดขวาง โครม…ล้มคว่ำคะมำไปข้างหน้าทันที

นางปลดสิ่งกีดขวาง แต่ไม่ยักจะบอกกันล่วงหน้า

เมื่อเข้าไปในห้องศิลา ทั้งคู่ยืนนิ่งอยู่ในมุมห้อง

ภายในห้องศิลา สมาชิกตระกูลหมิงนั่งคุกเข่าอยู่มากมาย

บนแท่นหิน หมิงเสียนได้กรีดข้อมือของเขา เลือดสีแดงสดหยดลงสู่ร่องหินตรงกลาง

ร่างกายของวิหคดำที่ลอยอยู่กลางอากาศเริ่มเลือนราง

“กลับมา!” หมิงเสียนตะโกนห้าม

“ราชวงศ์มีศิลาวิญญาณชั้นเลิศเพียงก้อนเดียวที่คอยปกปักวังหลวงอยู่ พวกเขาจะยอมให้ตระกูลหมิงยืมได้อย่างไร พวกเขาอยากจะให้บรรพชนของพวกเราสลายตัวไป แล้วฉวยโอกาสนี้กลืนกินตระกูลหมิง ถ้าเจ้าไป ไม่มีทางยืมมาได้หรอก กลับกัน สถานการณ์ของบรรพชนจะถูกเปิดเผย! นำอันตรายมาสู่ตระกูลหมิง! ” หมิงเสียนตัวสั่น ตระกูลหมิงต้องล่มสลายภายใต้การนำของเขาจริงๆ หรือ

ไม่สามารถอัญเชิญเทพเจ้าได้ แม้แต่สัตว์ผู้พิทักษ์ของตระกูล ก็ยังปกป้องไม่ได้

เมื่อสัตว์ผู้พิทักษ์สลายตัวไป พวกเขาจะต้องถูกตระกูลต่างๆ กลืนกินแน่นอน อาจจะรอจนถึงพิธีอัญเชิญดวงเทพครั้งสุดท้ายไม่ได้ด้วยซ้ำ!

มีหรือที่หมิงหลางจะไม่เข้าใจ

เขากำหมัดแน่น จ้องมองบรรพชนด้วยดวงตาที่เอ่อล้นไปด้วยน้ำตา

ทุกคนโศกเศร้า มองดูร่างของบรรพชนค่อยๆ จางหาย

“พวกท่าน...”

“ลองมาแกะของขวัญที่ข้าให้ดูไหม” ลู่เจาเจาทนไม่ได้ที่ต้องเห็นความตายมาทำให้พวกเขาต้องพรากจากกัน