หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 80

“เจาเจาล่ะ คุณชายใหญ่ล่ะ” เติงจือถามเสียงดัง

บรรดาบ่าวไพร่จากทั่วทุกสารทิศต่างรีบตักน้ำวิ่งเข้ามาดับไฟ แต่ทว่า พวกเขาไม่อาจดับไฟที่กำลังโหมกระหน่ำได้เลย

สาวใช้ที่เฝ้าประตูสั่นไปทั้งตัว

“คุณหนูน้อยอยู่ในเรือนของคุณชายใหญ่ พวกเขาอยู่ข้างในด้วยกัน!!” สาวใช้คุกเข่าลงกับพื้นและร้องเสียงดัง

“บ่าวเห็นคุณชายสามอุ้มคุณหนูน้อยเข้ามาที่นี่เจ้าค่ะ!”

ร่างกายของสวี่ซื่อโงนเงนทรุดลงไปกองกับพื้น

“ฮูหยิน!” เติงจือตื่นตกใจเสียขวัญ

ลำคอของสวี่ซื่อแห้งผาก นางร้องไห้ครวญครางขณะคลานอยู่บนพื้น “เยี่ยนซูของข้า เจาเจา ข้าจะเข้าไปหาพวกเขา ไม่ได้ พวกเขายังอยู่ข้างใน ลูกๆ ของข้ายังอยู่ข้างใน!! ฮือๆ!!”

“ฮูหยิน ไฟแรงเกินไป ท่านเข้าไปไม่ได้นะเจ้าคะ” เติงจือกอดสวี่ซื่อไว้แน่น

สวี่ซื่อร้องไห้ปริ่มจะขาดใจ “เยี่ยนซูจะเป็นยังไงบ้าง เขายังไม่ออกมาเลย!”

“เจาเจาก็เพิ่งจะเจ็ดเดือน นางต้องกลัวแน่ๆ เจ้าปล่อยข้าเถอะ! เจาเจาของข้า! เจาเจายังอยู่ข้างใน…”

สวี่ซื่อพยายามวิ่งเข้าไปข้างในอย่างบ้าคลั่ง ไฟลุกโชนราวกับจะทำลายล้างทุกสิ่งทุกอย่าง เบื้องหน้ามีเพียงเพลิงไฟสีแดง

ลูกของนาง!

สวี่ซื่อแทบคลั่ง

นางสะดุดล้มตรงหน้าสวนหมิงเต๋อ

สีหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวของนางเหม่อมองเปลวไฟที่ดูเหมือนจะแผดเผาทำลายทุกอย่าง

เปลวเพลิงส่งเสียงดังเปรี๊ยะปร๊ะราวกับจะกลืนกินทุกสิ่งให้สิ้น

นางพยายามดิ้นรนลุกขึ้น แต่แล้วกลับมีร่างหนึ่งพุ่งเข้าใส่กองไฟอย่างรวดเร็ว

“รัชทายาท!!” ทหารองครักษ์ตกใจจนหน้าซีด

ทันใดนั้น คานประตูก็หล่นลงมา ปิดกั้นทุกคนไว้ด้านนอก