หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 832

เซี่ยจิ้งซีจ้องเขาครั้งหนึ่ง ซื่อจื่อน้อยเงียบทันใด

มาถึงด้านนอกประตูตำหนัก หนนี้ขุนนางบู๊บุ่นทั้งหมดเร่งรีบเข้าตำหนัก

ดวงไฟในตำหนักส่องสว่าง เช่นเดียวกับยามเช้า

หลี่จื้อซีทั้งเนื้อทั้งตัวทุลักทุเล สาวเท้ารวดเร็วมุ่งไปยังตำหนักไท่จี๋ ยืนอยู่ไกลๆ ยังไม่ทันได้เข้าประตูใหญ่ของตำหนักไท่จี๋...

ก็ได้ยินเสียงของเหล่าขุนนางชายหญิง กำลังถือผ้าเช็ดหน้าคุกเข่าร้องไห้กับพื้น

ด้านข้างยังล้อมด้วยองค์ชายองค์หญิงไม่น้อย

สีหน้าฮองเฮาตระกูลซูสุขุม เหนือคิ้วแอบแฝงไปด้วยความโกรธ! ฮ่องเต้ยังไม่ผลัดเปลี่ยนตำแหน่ง ตอนนี้ยังไม่อาจตาย!!

หนานเฟิ่งอวี่มีฐานะเป็นองค์หญิงใหญ่ ขณะนี้เป็นผู้รักษาการณ์ในตำหนักไท่จี๋

หลี่จื้อซีเพิ่งเข้ามาในตำหนัก กลับร้องไห้โดยไร้ซึ่งน้ำตา พุ่งไปกองกับขอบหลุมที่ทรุดตัวลง “ฝ่าบาทแคว้นใต้!”

เขาสั่นงกๆชี้ไปยังบริเวณที่ทรุดตัว “ฝ่าบาทยังอยู่ข้างใน?”

หนานเฟิ่งอวี่แม้จะไม่ชอบเขา แต่ฝ่ายตรงข้ามก็เป็นขุนนางเป่ยเจาเช่นกัน

ดวงตาของนางแดงก่ำทั้งสองข้าง ใต้ดวงตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด “แคว้นใต้สร้างเมืองหลายปี ยังไม่เคยเกิดการยุบตัวมาก่อน ผู้ใดจะทราบเล่า ไม่นึกว่าจะเกิดเรื่องไม่คาดคิดระดับนี้ ตำแหน่งที่ทรุดตัวลงไปก็บังเอิญอยู่ที่ด้านบนตำหนักไท่จี๋ ด้านล่างเป็นแม่น้ำล้อมเมืองกับแม่น้ำภายในเมือง น้ำในแม่น้ำเชี่ยวกราด ในตอนนี้ยังเสาะหาไม่พบร่องรอยของเสด็จพ่อ”